Μπγιορν Μποργκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 2:
{{πηγές|02|12|2013}}
[[File:Björn Borg.jpg|thumb|200px]]
Ο '''''Μπιορν Ρούνε Μποργκ''''' (''Björn Rune Borg'') είναι [[Σουηδός]] πρώην επαγγελματίας τενίστας από το 1972 και αποσυρθείς το 1983 σε ηλικία μόλις, 26 ετών. Θεωρείται ένας εκ των κορυφαίων στην ιστορία του αθλήματος. Γεννήθηκε στις 6 Ιουνίου 1956 στη [[Στοκχόλμη]] και μεγάλωσε στο [[Σοντερτάλιε]]. Από το 1974 έως και το 1981, κατέκτησε 11 Grand Slam τίτλους και, μέχρι την απόσυρσή του το 1983, συνολικά 64 τίτλους. Συγκεκριμένα, ο Σουηδός κατάφερε να κατακτήσει πέντε συνεχείς φορές το τρόπαιο στο Ουίμπλεντον (Wimbledon)· τα έτη 1976, 1977, 1978, 1979 και 1980, αντιμετωπίζοντας στον τελικό τους''''' Ilie Năstase''''' (1976),''''' Jimmy Connors''''' (1977, 1978), '''''Roscoe Tanner '''''(1979) και '''''John McEnroe '''''(1980) αντίστοιχα, ενώ ο τελευταίος κατάφερε να τον κερδίσει στον τελικό την επόμενη χρονιά (1981), εκθρονίζοντάς τον μετά από πέντε χρόνια. Σύμφωνα με τα λεχθέντα πρώην τενιστών, επί παραδείγματι του Μπόρις Μπέκερ ('''''Boris Becker''''') [βλέπε ντοκιμαντέρ '''''"Legends Of Wimbledon-Bjorn Borg"''''', το οποίο κυκλοφορείται στο διαδίκτυο], o Μπιορν Μποργκ υπήρξε ουσιαστικά ο πρώτος αστέρας του αθλήματος και δη αυτός που έκανε γνωστό το Ουίμπλεντον σε όλο τον κόσμο. Επίσης, κατάφερε να κατακτήσει έξι τίτλους στο γαλλικό Open, ήτοι στο Ρολάν Γκαρός (Roland Garros), τα έτη 1974, 1975, 1978, 1979, 1980 και 1981 αντιμετωπίζοντας στον τελικό τους '''''Manuel Orantes '''''(1974),''''' Guillermo Vilas''''' (1975, 1978), '''''Víctor Pecci, Sr. '''''(1979), '''''Vitas Gerulaitis''''' (1980) και τέλος τον '''''Ivan Lendl''''' (1981), τίτλος (Grand Slam) ο οποίος έμελλε να είναι ο τελευταίος του. Αξίζει να λεχθεί ότι, στην παρθενική του εμφάνιση στο γαλλικό Open, ο Σουηδός, όχι μόνον κατάφερε να το κατακτήσει, αλλά δεν είχε ενηλικιωθεί ακόμη όταν το κατάφερε, με αποτέλεσμα να γίνει ο νεαρότερος τενίστας που κατέκτησε ποτέ το Ρολάν Γκαρός εκείνη την εποχή. Τα ρεκόρ του στο Ουίμπλεντον και στο Ρολάν Γκαρός, ξεπέρασαν οι [[Πιτ Σάμπρας]] ('''''Pete Sampras''''') και [[Ρότζερ Φέντερερ]] ('''''Roger Federer''''') με 7 τίτλους στη Μ. Βρετανία ο καθένας, ενώ στη Γαλλία ο [[Ραφαέλ Ναδάλ]] ('''''Rafael Nada'''''l) με 8 τίτλους. Στο αμερικανικό Open (US Open), κατάφερε να φθάσει τέσσερεις φορές στον τελικό· τα έτη 1976, 1978, 1980 και 1981, όπου ηττήθηκε και τις τέσσερεις φορές από τους Αμερικανούς Jimmy Connors (1976, 1978) και John McEnroe (1980, 1981). Έλαβε μέρος μόλις μία φορά στο αυστραλιανό Open (Australian Open) το 1974, όπου ηττήθηκε νωρίς στον τρίτο γύρο. Ο Μπιορν Μποργκ βρίσκεται στην τέταρτη θέση των αθλητών της αντισφαίρισης με τους περισσότερους τίτλους Grand Slam, μετά τους Ρότζερ Φέντερερ (17 τίτλοι), Πητ Σάμπρας (14 τίτλοι) και Ράφαελ Ναδάλ (13 τίτλοι). Υπήρξε Νο.1 στην παγκόσμια κατάταξη για 109 εβδομάδες συνολικά, γεγονός που τον κατατάσσει στην έβδομη θέση μετά τους''''' Roger Federer''''' (302), '''''Pete Sampras''''' (286), '''''Ivan Lendl''''' (270), '''''Jimmy Connors''''' (268), '''''John McEnroe '''''(170) και '''''Rafael Nadal''''' (122*). Έδωσε συνολικά 736 αγώνες, από τους οποίους κέρδισε τους 609 κι έχασε τους 127. Ο Σουηδός είναι ο μόνος αθλητής που έχει κερδίσει τρεις Grand Slam τίτλους (<u>στην Open Era</u>) δίχως να χάσει σετ. Από το 1987 βρίσκεται στη λίστα του διεθνούς «'''''Tennis hall of fame'''''» και από το 2003 στο Σουηδικό. Ονομάστηκε επίσης, από τη σουηδική ακαδημία αθλητισμού, ως ο καλύτερος Σουηδός αθλητής του αιώνα πριν τον σκιέρ Ingemar Stenmark και τον μποξέρ Ingemar Johansson. Τα έτη 1978 και 1980 συμπεριλήφθηκε από τους Αμερικανούς δημοσιογράφους ως ο δεύτερος καλύτερος αθλητής της χρονιάς μετά τον μποξέρ Mohammad Ali
=== Davis-Cup ===
Γραμμή 11 ⟶ 10 :
=== Ο τελευταίος χρόνος της καριέρας του ===
▲= Μετά το 1981 εκθρονίστηκε από την θέση του από τον John McEnroe και αποφάσισε να κάνει μία παύση από το τένις, η απόφαση του όμως αυτή άλλαξε και η καριέρα του τελικά έληξε το 1983. Το τελευταίο του παιχνίδι ήταν στο Μόντε Κάρλο με τον Henri Laconte. Όταν αποσύρθηκε ήταν μόνο 26 χρονών και ο λόγος της αφυπηρέτησης του δεν ήταν σαφής. Πολλοί αναλυτές εξήγησαν την αποχώρηση του σε επαγγελματική εξουθένωση.Ο ίδιος σε μία συνέντευξη του σε σουηδική αθλητική εφημερίδα διατύπωσε το λόγο της παραίτησης του από το αγωνιστικό τένις στο "είχα χάσει την εσωτερική λάμψη .... από τότε ήταν μάταιο να συνεχίσω". Είπε επίσης ότι είχε πολλές φορές επίπονα βιώσει όλη την προσοχή έξω από τα γήπεδα του τένις. Επιπλέον όμως ένας ακόμα λόγος ήταν οι νέοι κανονισμοί του αθλήματος που έπρεπε οι πρωταθλητές να παιρνούν από προκριματικά.Έκανε μία σύντομη επανεμφάνιση το 1991. Έπαιξε τότε με μία αντιγραμμένη ξύλινη ρακέτα " Donnay Borg Pro ", με την οποία πρίν είχε παίξει και κερδίσει πολλά παιχνίδια. Προτού την επανεμφάνιση του ο Borg είχε δοκιμάσει διάφορα μοντέλα ρακετών από γραφίτι αλλά κατέληξε στο συμπέρασμα ότι έπαιζε καλύτερα με το παλαιότερο μοντέλο ρακέτας από ξύλο. Ο αντίπαλος του στο πρώτο παιχνίδι ήταν ο χαμηλά σε κατάταξη Ισπανός παίκτης Jordi Arrese, ο οποίος έπαιξε με μία μοντέρνα ρακέτα γραφίτι μάρκας Dunlop. Με τις μοντέρνες ρακέτες η μπάλα μπορεί να κτυπηθεί 25-30% πιο δυνατά από την ξύλινη ρακέτα. Αν και Borg είπε ότι έπαιξε καλά μετά από τόση μεγάλη απουσία, ήταν αναγκασμένος να μένει πάντα στο πίσω μέρος του γηπέδου λόγω των δυνατών μπαλιών του Arrese και έτσι έχασε τον αγώνα με 2-3, 3-6. Στη συνέχεια έπαιξε με τον καινούργιο τύπο ρακέτας σε τουρνουά της ΑΤP. Μετά από ένα αριθμό από από χαμένους αγώνες στους πρώτους γύρους σε διάφορα τουρνουά διέκοψε την τελική του απόφαση για επιστροφή το 1993. Πιο μετά είχε παίξει σε διάφορα τουρνουά για βετεράνους. =
{{Ενσωμάτωση κειμένου|sv|Björn Borg}}
{{DEFAULTSORT:Μποργκ Μπιορν}}
| |||