Πεχαμετρικός δείκτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Πευκο (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Πευκο (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 6:
== Θεωρία. ==
Οι πεχαμετρικοί δείκτες επίσης ονομάζονται δείκτες οξέων - βάσεων ή ηλεκτρολυτικοί ή πρωτολυτικοί δείκτες και συνήθως είναι ασθενή οξέα ή βάσεις. Η ιοντισμένη μορφή του δείκτη έχει διαφορετικό χρώμα απο την μή ιοντισμένη και έτσι όταν το pH αλλάξει ώστε να αλλάξει η μορφή του δείκτη η αλλαγή του pΗ γίνεται αντιληπτή<ref >[http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGL-C135/474/3141,12621/],
Εαν ο δείκτης ΗΔ ιοντίζεται σύμφωνα με την επόμενη εξίσωση :
Γραμμή 16:
pH = pK<sub>α</sub> + [Δ<sup>-</sup>] / [ΗΔ]
όταν το pH < pK<sub>α</sub> -1 επικρατεί το χρώμα του ΗΔ (η ισορροπία είναι μετατοπισμένει προς τα αριστερά) ενω όταν το pH > pK<sub>α</sub> +1 επικρατεί το χρώμα του Δ<sup>-</sup> (η ισορροπία είναι μετατοπισμένει προς τα δεξιά).
Η φαινολοφθαλεΐνη που είναι ενας ευρύτατα χρησιμοποιούμενος δεικτης στην αλκαλικετρία έχει περιοχή αλλαγής χρώματος απο pH 8,2 έως 10,0. Σε pH <8,2 είναι άχρωμη ενώ σε pH>10,0 είναι κόκκινη(φούξια). Σε ενδιάμεσα pH έχει διάφορες αποχρώσεις του ρόζ.
== Χρήσεις. ==
Οι δείκτες χρησιμοποιούνται στον κατα προσέγγιση προσδιορισμό του pH ενός διαλύματος. Είτε χρησιμοποιείται διηθητικό χαρτί σε μορφή ταινίας εμβαπτισμένο σε έναν δείκτη οπότε μπορούμε να προσδιορίσουμε εάν το pΗ είναι μεγαλύτερο ή μικρότερο απο συγκεκριμένη τιμή (το pK<sub>α</sub> του δείκτη) είτε χρησιμοποιείται χαρτί, εμβαπτισμένο σε ένα μίγμα δεικτών, γνωστό ως [[γενικός δείκτης]] (universal indicator) οπότε μπορούμε να προσδιορίσουμε σε ποιά περιοχή βρίσκεται το pΗ (συνήθως με προσέγγιση μονάδας). Για μεγαλύτερη ακρίβεια χρησιμοποιούμε ηλεκτρονικό πεχάμετρο.
Επίσης στην [[αναλυτική χημεία]] οι δείκτες χρησιμοποιούνται για τον προσδιορισμό του τελικού σημείου στις ογκομετρήσεις.
| |||