Ιώσηπος Φλάβιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο πρώτος που το μετέφρασε στα λατινικά ήταν ο περίφημος συγκλητικός Κασσιόδωρος, υπουργός του βασιλιά των Οστρογότθων Θεοδώριχου, που γύρω στο 540 μ.Χ. αποφάσισε να μεταφράσει όλα τα έργα του Ιώσηπου σε κακά λατινικά, που οφείλονταν σε κακή γνώση των ελληνικών. Πολλές περικοπές του έργου του βρίσκουμε και σε εκκλησιαστικούς συγγραφείς όπως τον Θεόφιλο Αντιοχείας και τον Ευσέβιο Καισαρείας. Το έργο ολόκληρο βρέθηκε χειρόγραφο σε έναν κώδικα του 11ου αιώνα, στον Λαυρεντιανό κώδικα της Φλωρεντίας LXIX 22. Η επεξεργασία αυτού του κώδικα έγινε πρώτη φορά κατά τον 17ο αι., αλλά η λεπτομερέστερη και επιστημονικότερη επεξεργασία έγινε το 1889 από τον B. Niese. Η λατινική μετάφραση του έργου τυπώθηκε πρώτη φορά το 1480 στη Βερόνα από τον Peter Maufer και εκδόθηκε το 1535 στο Παρίσι από το Σιγισμόνδο Γελένιο. Το πρωτότυπο ελληνικό κείμενο πρωτοτυπώθηκε το 1544 στη Βασιλεία της Ελβετίας από τον Arlen. Άλλες ενδιαφέρουσε εκδόσεις είναι του Bernard (1700), του L. Dindorf (1847) και φυσικά του Niese (1889), η βάση για όλες τις μετέπειτα σοβαρές εργασίες.