Η '''Γιγαντομαχία''' είναι αρχαίος Ελληνικός μύθος που περιγράφει την πάλη του Δία και των ολυμπίων Θεών με τους Γίγαντες. Την περιγράφει ο [[Απολλόδωρος ο Αθηναίος|Απολλόδωρος]] στο έργο του «''περί θεών''», ο [[Όμηρος]] στην «''[[Οδύσσεια]]''», ο [[Γάιος Ιούλιος Υγίνος|Υγίνος]] στο «''Poetica Astronomica''», ο [[Παυσανίας]] και ο [[Νόννος ο Πανοπολίτης]].
==Πριν τη μάχη==
Όταν ο Δίας νίκησε τον Κρόνο και τους Τιτάνες, και τους καταπόντισε στα Τάρταρα, ηΓαίαη Γαία μίσησε τον Δία και τους άλλους θεούς του ουρανού, και όλα τα παιδιά τους. Ξεσήκωσε τους Γίγαντες, και αυτοί με αρχηγό τον [[Ευρυμέδοντας (μυθολογία)|Ευρυμέδοντα]] εκτόξευαν προς τον ουρανό τεράστιες κοτρώνες και φλεγόμενα βελανίδια. Η Γαία ξεκίνησε για να αναζητήσει το βοτάνι της αιωνιότητας για να κάνει τα παιδιά της αθάνατα. Ο Δίας τότε φώναξε την [[Ηώς|Ηώ]], τον [[Ήλιος (μυθολογία)|Ήλιο]] και την [[Σελήνη (μυθολογία)|Σελήνη]] και τους απαγόρευσε να βγούν και να φωτίσουν. Μέσα στο σκοτάδι πήγε αυτός και βρήκε πρώτος το βοτάνι της αιωνιότητας. Ο χρησμός του μαντείου όμως είπε, ότι «μόνο η βοήθεια ενός θνητού θα έφερνε την νίκη, αφού οι Γίγαντες είναι άτρωτοι για τους θεούς». Η [[Αθηνά]] τότε ζήτησε την βοήθεια του Ηρακλή. Μαζί με τον Ηρακλή έσπευσε και ο Διόνυσος.
