Έλληνες μουσουλμάνοι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
+βικισύνδεσμος
Γραμμή 1:
Οι '''ελληνόφωνοι μουσουλμάνοι''' είναι [[Ισλάμ|μουσουλμάνοι]] που μιλούν [[ελληνική γλώσσα|ελληνικά]] και βρίσκονται κυρίως στην [[Τουρκία]], στην [[Κύπρος|Κύπρο]] και στην [[Ελλάδα]], αλλά έχουν αναφερθεί μεταναστεύσεις στο [[Λίβανος|Λίβανο]] και στη [[Συρία]]. Ελληνόφωνο, αν και δίγλωσσο, είναι ένα μεγάλο μέρος της αυτόχθονης [[Μουσουλμανική μειονότητα Ελλάδος|μουσουλμανικής μειονότητας]] της Ελλάδας, εκ των οποίων οι περισσότεροι γνωρίζουν άψογα την [[Τουρκική γλώσσα|Τουρκική]] και έχουν τουρκική εθνική συνείδηση. Ιστορικά, κατά την διαδικασία αποσύνθεσης της [[Οθωμανική αυτοκρατορία|Οθωμανικής Αυτοκρατορίας]] που ήταν οργανωμένη σε θρησκευτικές κοινότητες, (ελλ.τα γένος,[[μιλλέτ]] (τουρκ. ''millet'', "έθνος"), η μουσουλμανική κοινότητα ταυτίστηκε με το τουρκικό έθνος ενώ από την ορθόδοξη κοινότητα ("Ρουμ", روم), το ελληνόφωνο κομμάτι δημιούργησε το ελληνικό έθνος-κράτος. Έτσι, καθώς επικράτησε ως πρωτεύον στοιχείο προσδιορισμού η θρησκεία, οι περισσότεροι ελληνόφωνοι μουσουλμάνοι της Ελλάδας μετανάστευσαν στην Τουρκία στη δεκαετία του 1920 με τις ανταλλαγές πληθυσμών της [[Συνθήκη της Λωζάνης|Συνθήκης της Λωζάνης]], με εξαίρεση των μουσουλμάνων της Θράκης οι οποίοι αποτελούν επισήμως αναγνωρισμένη μειονότητα. Ελληνόφωνοι μουσουλμάνοι ήταν και οι [[Βαλαάδες]] της [[Δυτική Μακεδονία|Δυτικής Μακεδονίας]].
 
Στην Τουρκία οι ελληνόφωνοι μουσουλμάνοι διακρίνονται σε αυτούς του [[Πόντος|Πόντου]], οι οποίοι ομιλούν την [[Ποντιακή διάλεκτος|ποντιακή διάλεκτο]] με έντονες επιδράσεις από την τουρκική (την αποκαλούν «ρωμαίικα», στα τουρκικά ''Rumca''), σε μουσουλμάνους από την [[Κρήτη]] ([[Τουρκοκρητικοί]]), σε μουσουλμάνους από την [[Ήπειρος|Ήπειρο]] (Τουρκογιαννιώτες) και σε Κύπριους μουσουλμάνους.