Μπαρτ Λάνκαστερ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 18:
}}
Ο '''Μπέρτον Στίβεν Λάνκαστερ''' ([[αγγλική γλώσσα|αγγλικά]] '''Burton Stephen "Burt" Lancaster''') ([[2 Νοεμβρίου]], [[1913]] - [[20 Οκτωβρίου]] [[1994]]), γνωστότερος ως '''Μπαρτ Λάνκαστερ''', ήταν Αμερικανός ηθοποιός του κινηματογράφου βραβευμένος με [[Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου]] για την ταινία του [[1960]] [[Είμαστε Διεφθαρμένοι;]] ''(Elmer Gantry)''. Άλλες σημαντικές του συμμετοχές ήταν στις ταινίες: ''[[Οι Δολοφόνοι (ταινία 1946)|Οι Δολοφόνοι]]'' ''(The Killers, 1946)'', ''Ο δήμιος των κολασμένων'' ''(The Brute Force, 1947)'', ''[[Όσο υπάρχουν άνθρωποι]]'' ''(From Here To Eternity, 1953)'', ''Σκοτεινοί δολοφόνοι'' ''(Sweet Smell Of Success, 1957)'', ''[[Ο βαρυποινίτης του Αλκατράζ]]'' ''(The Birdman Of Alcatraz, 1962)'' και ''[[Ατλάντικ Σίτι (ταινία του 1980)|Ατλάντικ Σίτι]]'' ''(Atlantic City, 1980)''. Πρώην ακροβάτης του τσίρκου ο Λάνκαστερ έχει μείνει γνωστός μέχρι και σήμερα, εκτός από τις ερμηνείες του και για την αθλητική του διάπλαση και το ξέφρενό του γέλιο. Οι πρώτες του προσπάθειες να αναδειχτεί στον κόσμο του θεάματος είχαν αποβεί άκυρες, καθώς οι παραγωγοί τον χαρακτήριζαν ως ''Ο κύριος μύες και δόντια''. Ο Λάνκαστερ κατάφερε να αναρριχηθεί σιγά σιγά στην κορυφή, από τη στιγμή που άρχισε να υποδύεται αντιήρωες κατά τα τέλη της δεκαετίας του 50', έχοντας αποποιηθεί την εικόνα του κλασικού Αμερικανού ήρωα. Στην καλλιτεχνική του ωρίμανση συνετέλεσε και το γεγονός ότι ίδρυσε σε συνεργασία με τον Χάρολντ Χέχτ μια ανεξάρτητη εταιρία παραγωγής, μέσω της οποίας λάνσαρε μερικές από τις πιο επιτυχημένες ταινίες της δεκαετίας του 50', όπως το [[Μάρτι]] ''(Marty, 1955)'' και το [[Χωριστά Τραπέζια]] ''(Separate Tables, 1958)''. Ο Λάνκαστερ στα μέσα της δεκαετίας του 50' καταπιάστηκε και με τη σκηνοθεσία. Πρώτη του σκηνοθετική απόπειρα ήταν η ταινία ''Οι αλυσίδες σπάζουν'' ''(Kentuckian, 1955)'', ενώ το δεύτερο σκηνοθετικό του εγχείρημα, η ταινία ''Ο άνθρωπος του μεσονυχτίου'' ''(The Midnight Man, 1974)'' ακολούθησε σχεδόν 20 χρόνια μετά το πρώτο.<ref>Buford, Kate (2008). ''Burt Lancaster: An American Life''. Aurum Press. ISBN 1845133854.</ref> Το [[1999]], το [[Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου]] τον κατέταξε στην 19η θέση στη λίστα με τους 25 μεγαλύτερους σταρ όλων των εποχών.<ref>{{cite web | url = http://www.afi.com/tvevents/100years/stars.aspx | title = AFI's 100 Years...100 Stars | work = American Film Institute | accessdate = 23 Οκτωβρίου 2006 }}</ref>
== Τα πρώτα χρόνια ==
Γραμμή 41:
== Κινηματογραφική καριέρα ==
[[Αρχείο:Killers001.jpg|220px|thumb|right|Πλάι στην Άβα Γκάρντνερ στην ταινία του [[Ρόμπερτ Σιόντμακ]] ''Οι δολοφόνοι'']]
Αν και αρχικά δεν ενδιαφερόταν για την υποκριτική, όταν επέστρεψε από τον πόλεμο πέρασε από ακρόαση και του προσφέρθηκε ένας ρόλος στο Μπρόντγουεϊ. Η Θεατρική παράσταση, ''A Sound of Hunting'', του Χάρι Μπράουν, δεν είχε επιτυχία, αλλά η ερμηνεία του Λάνκαστερ τράβηξε την προσοχή ενός πράκτορα του Χόλιγουντ, του Χάρολντ Χέχτ, ο οποίος τον σύστησε στον [[Χαλ Ουόλις]], ο οποίος του ανέθεσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία ''[[Οι Δολοφόνοι (ταινία 1946)|Οι Δολοφόνοι]]'' ''(The Killers, 1946)''. Στην ταινία αυτή, που ήταν βασισμένη σε διήγημα του [[Έρνεστ Χέμινγουεϊ]], συμπρωταγωνιστούσε με την [[Άβα Γκάρντνερ]]. Η ταινία είχε επιτυχία και ο Λάνκαστερ έλαβε αναγνώριση και εμφανίστηκε σε δύο ταινίες το επόμενο έτος, εκ των οποίων η μια είναι ''Ο δήμιος των κολασμένων'' ''(Brute Force)'' του [[Ζυλ Ντασέν]]. Συνέχισε τις κινηματογραφικές του εμφανίσεις κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 40', πρωταγωνιστώντας κυρίως σε φιλμ νουάρ, με εξαίρεση ίσως την κινηματογραφική μεταφορά του θεατρικού του [[Άρθουρ Μίλερ]], ''Ήταν όλοι τους παιδιά μου'' ''(All My Sons, 1949)''. Στις ταινίες ''Η φλόγα και το βέλος'' ''(The Flame and the Arrow)'' και ''Ο κόκκινος κουρσάρος'' ''(The Crimson Pirate, 1952)'' συμμετείχε και ο φίλος από τα χρόνια του τσίρκου, Νικ Κραβάτ. Οι δυο ηθοποιοί εξέπληξαν τα πλήθη με τα ακροβατικά τους στις ταινίες αυτές.
Γραμμή 387:
| 1980
| ''Atlantic City (1980 film)|Atlantic City''
| [[Ατλάντικ Σίτι (ταινία του 1980)|Ατλάντικ Σίτι]]
| '''Νίκη''' - Βραβείο καλύτερης ανδρικής ερμηνείας της Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου (BAFTA)<br />'''Νίκη''' - Βραβεία Κύκλου Κριτικών Βοστώνης (Καλύτερος ηθοποιός)<br />'''Νίκη''' - Ντάβιντ Ντι Ντονατέλο καλύτερης ανδρικής ερμηνείας από ξένο ηθοποιό<br />'''Νίκη''' - Βραβεία Ένωσης Κριτικών του Κάνσας (Καλύτερος ηθοποιός)<br />'''Νίκη''' - Βραβεία Ένωσης Κριτικών του Λος Άντζελες (Καλύτερος ηθοποιός)<br />'''Νίκη''' - Βραβεί Εθνικού Κύκλου Κριτικών Κινηματογράφου - Καλύτερη ανδρική ερμηνεία<br />'''Νίκη''' - Βραβεία Κύκλου Κριτικών Νέας Υόρκης (Καλύτερος ηθοποιός)<br />'''Υποψηφιότητα''' - [[Όσκαρ]] Α' Ανδρικού ρόλου<br />'''Υποψηφιότητα''' - [[Χρυσές Σφαίρες|Χρυσή σφαίρα]] καλύτερης ανδρικής ερμηνείας σε δράμα<br />'''Υποψηφιότητα'''— Βραβείο Τζίνι καλύτερης ανδρικής ερμηνείας
|-
| |||