Μαγνήσιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ +commonscat +βικιλεξικό |
μ Disambiguated: φλοιός → Γήινος φλοιός (2) |
||
Γραμμή 90:
|}
Το '''μαγνήσιο''' είναι το [[χημικό στοιχείο]] με [[ατομικός αριθμός|ατομικό αριθμό]] δώδεκα (12) και [[χημικό σύμβολο]] '''Mg'''. Ο συνηθισμένος [[βαθμός οξείδωσης]] του είναι +2. Πρόκειται για ένα [[μέταλλα|μέταλλο]] [[αλκαλικές γαίες|αλκαλικών γαιών]], το όγδοο (8<sup>ο</sup>) κατά σειρά αφθονίας στο [[Γήινος φλοιός|φλοιό]] της [[Γη|Γης]] (2% κατά βάρος<ref>Abundance and form of the most abundant elements in Earth’s continental crust. http://www.gly.uga.edu/railsback/Fundamentals/ElementalAbundanceTableP.pdf. Retrieved 2008-02-15.</ref>) και το ένατο (9<sup>ο</sup>) γενικά στο [[σύμπαν]]<ref>Housecroft, Catherine E; Sharpe, Alan G. (2007). "Group 2 metals". Inorganic Chemistry (3 ed.). Harlow, England: Pearson. ISBN 978-0-13-175553-6.</ref><ref>Ash, Russell (2005). The Top 10 of Everything 2006: The Ultimate Book of Lists. Dk Pub. ISBN 0-7566-1321-3. http://plymouthlibrary.org/faqelements.htm..</ref>. Το τελευταίο οφείλεται στο γεγονός ότι σχετικά εύκολα παράγεται από τα [[υπερκαινοφανείς αστέρες|υπερκαινοφανή άστρα]] από την κύρια σειρά [[πυρηνική σύντηξη|πυρηνικών συντήξεων]]: [[υδρογόνο]] → [[ήλιο]] → [[άνθρακας]] → μαγνήσιο. Η μεγάλη διαλυτότητα του [[ιόν|ιόντος]] του (Mg<sup>2+</sup>) στο [[νερό]], το κάνει ακόμη το τρίτο (3<sup>ο</sup>) πιο άφθονο διαλυμένο ιόν του [[θάλασσα|θαλασσινού]] νερού, μετά από αυτά του [[νάτριο|νατρίου]] (Na<sup>+</sup>) και του [[χλώριο|χλωρίου]] (Cl<sup>-</sup>), φυσικά<ref>http://www.seafriends.org.nz/oceano/seawater.htm#composition. Retrieved Jan. 20, 2009.</ref>.<br />
Το μαγνήσιο είναι το ενδέκατο (11<sup>ο</sup>) πιο άφθονο στοιχείο της [[μάζα|μάζας]] του [[άνθρωπος|ανθρώπινου σώματος]]. Τα [[ιόν|ιόντα]] του (Mg<sup>2+</sup>) είναι απαραίτητο για όλα τα ζωντανά [[κύτταρο|κύτταρα]], όπου διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στον έλεγχο σημαντικών βιοχημικών λειτουργιών. [[Πολυφωσφορικές ενώσεις]] όπως [[ATP]], του [[DNA]] και [[RNA]], καθώς και εκατοντάδες [[ένζυμα]], απαιτούν ιόντα μαγνησίου για να λειτουργήσουν. Τα ιόντα μαγνησίου είναι επίσης η μεταλλική καρδιά στο κέντρο της [[χλωροφύλλη|χλωροφύλλης]], και είναι γι' αυτό μια κοινή πρόσθετη ύλη για τα λιπάσματα<ref>"Magnesium in health". http://www.mg12.info.</ref>. Αρκετές ενώσεις του μαγνησίου χρησιμοποιούνται καθημερινά για, ιατρικούς λόγους, ως [[καθαρτικά]], [[αντιόξινα]] (π.χ., το [[γάλα της μαγνησίας]]), και για σταθεροποίηση παθολογικής διέγερσης [[νευρικό σύστημα|νεύρων]], του [[αίμα|αίματος]] και το σπασμό των αγγείων. Τα ιόντα του μαγνησίου έχουν ξινή γεύση και σε χαμηλές συγκεντρώσεις βοηθούν να αντιμετωπιστεί εν μέρει η φυσική σκληρότητα των μεταλλικών νερών.
Γραμμή 102:
Το όνομα προέρχεται από τη [[Μαγνησία]] της [[Θεσσαλία|Θεσσαλίας]]. Σχετίζεται με το [[μαγνητίτης|μαγνητίτη]] (Fe<sub>3</sub>S<sub>4</sub>) και το [[μαγγάνιο]] (Mn), που προέρχονται από κοιτάσματα στην περιοχή και χρειάζονται διαφοροποίηση στην ονομασία τους ως διαφορετικές ουσίες.
Το μαγνήσιο είναι το έβδομο (7<sup>ο</sup>) κατά [[μάζα]] και το όγδοο (8<sup>ο</sup>) κατά [[μοριακή συγκέντρωση]] πιο άφθονο [[χημικό στοιχείο]] στο [[Γήινος φλοιός|φλοιό]] της [[Γη|Γης]]<ref>(PDF) Abundance and form of the most abundant elements in Earth’s continental crust. http://www.gly.uga.edu/railsback/Fundamentals/ElementalAbundanceTableP.pdf. Retrieved 2008-02-15.</ref>. Βρίσκεται σε μεγάλα αποθέματα [[μαγνησίτης|μαγνησίτη]], [[δολομίτης|δολομίτη]] και άλλα [[ορυκτό|ορυκτά]] και μεταλλικά [[νερό|νερά]], καθώς το ιόν του μαγνησίου (Mg<sup>2+</sup>) είναι διαλυτό. Το [[1618]] ένας αγρότης από το [[Έπσον]] της [[Αγγλία|Αγγλίας]] προσπάθησε να ποτίσει τις [[αγελάδα|αγελάδες]] του με νερό από ένα πηγάδι. Αυτές αρνήθηκαν να πιουν, γιατί το νερό είχε πικρή γεύση. Ωστόσο ο αγρότης παρατήρησε ότι το νερό έμοιαζε να θεραπεύει γδαρσίματα και ουλές. Η φήμη για τα [[άλας|άλατα]] από το Έπσον εξαπλώθηκε. Τελικά αναγνωρίστηκε ότι περιείχαν ένυδρο [[θειικό μαγνήσιο]] (MgSO<sub>4</sub>).
Το ίδιο το μέταλλο πρωτοπαρασκευάστηκε επίσης στην Αγγλία από τον Σερ [[Χάμφρι Ντέιβι]] (Sir Humphry Davy) το [[1808]] με [[ηλεκτρόλυση]] ενός μίγματος [[οξείδιο του μαγνησίου]] (MgO) και [[οξείδιο του υδραργύρου]] (HgO). O Antoine Bussy το παρασκεύασε το [[1831]]. Η πρώτη πρόταση του Sir Davy για την ονομασία του ήταν «μάγνιο» (magnium), αλλά τελικά επικράτησε το όνομα «μαγνήσιο».
| |||