Δεκέμβριος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
AntigoniBot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Template substitution με τη χρήση AWB
Geilamir (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 34:
[[Αρχείο:She-wolf suckles Romulus and Remus.jpg|thumb|left|[[Ρωμύλος και Ρέμος]].]]
 
Ο Δεκέμβριος, πάντως, όπως κι αν το δει κάποιος, είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένος με τον εορτασμό των [[Χριστούγεννα|Χριστουγέννων]] στις 25 του μήνα. Ο κύριος, μάλιστα, λόγος που έκανε την Εκκλησία να προσδιορίσει τον εορτασμό των Χριστουγέννων στις 25 Δεκεμβρίου είναι η προσπάθεια των [[Εκκλησιαστικοί Πατέρες|Πατέρων]], όπως αναφέρει ο [[Πάπας Γρηγόριος Α΄]] «να μετατραπούν βαθμιαίως αι εορταί των εθνικών εις Χριστιανικάς», αφού η 25η Δεκεμβρίου ήταν για τη [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Ρώμη]] η κεντρική εορτή των [[Σατουρνάλια|Σατουρναλίων]] και της γέννησης του «αήττητου ηλίου», η γνωστή ως Dies Natalis Invicti Solis. Παράλληλα οι αρχαίοι Έλληνες γιόρταζαν τα [[Κρόνια]] (αφιερωμένα στον Κρόνο) και τα [[Μικρά Διονύσια|Διονύσια]], καθώς επίσης και τα [[Θεοφάνια (αποσαφήνισηαρχαία θρησκεία)|θεοφάνια]] ή επιφάνεια του ηλιακού θεού [[Απόλλων|Φοίβου-Απόλλωνα]].
 
Τα Σατουρνάλια ήταν η αρχαιότερη γιορτή των Ρωμαίων και την απέδιδαν στον [[Ρωμύλος και Ρέμος|Ρωμύλο]] ή στους [[Πελασγοί|Πελασγούς]]. Ξεχώρισε όμως από τις άλλες αγροτικές γιορτές τους το 217 π.Χ. Οι γιορτές αυτές έπαιρναν πανηγυρικό χαρακτήρα και είχαν κατακτήσει ολόκληρο τον [[Ελληνορωμαϊκός πολιτισμός|ελληνορωμαϊκό κόσμο]]. Άρχιζαν με τα Βρουμάλια από τις 24 Νοεμβρίου έως τις 17 Δεκεμβρίου και ακολουθούσαν τα Σατουρνάλια από τις 18 έως τις 24 Δεκεμβρίου. Κατά την κεντρική ημέρα της γιορτής του «αήττητου ηλίου» στις 25 Δεκεμβρίου, εορταζόταν το γεγονός της [[Ηλιοστάσιο|τροπής του ηλίου]], που άρχιζε και πάλι να ανεβαίνει στον ουρανό, να μεγαλώνουν οι ημέρες, και μαζί τους οι ζωογόνες ακτίνες του ήλιου ξανάκαναν τη Γη να καρποφορήσει.