Σαντόρε ντι Σανταρόζα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 15:
Μετά όμως την πτώση του Ναπολέοντα ο Σανταρόζα επανήλθε στο στρατό και έλαβε μέρος στην εκστρατεία της Γκρενόμπλ όπου διαπνεόμενος με πατριωτικά και φιλελεύθερα αισθήματα υποκίνησε σε επανάσταση το Πεδεμόντιο κατά της Αυστριακής κατοχής αναλαμβάνοντας μάλιστα υπουργός των Στρατιωτικών της επαναστατικής κυβέρνησης. Αποτυγχάνοντας όμως της γενικής επανάστασης κατέφυγε στη Γαλλία και από εκεί στην Ελβετία απ΄ όπου και κατέληξε στο [[Λονδίνο]].
 
Τότε Έλληνες απεσταλμένοι του εκεί συγκροτημένου φιλελληνικού κομιτάτου κάλεσαν τον Σανταρόζα αν ήθελε να συμμετάσχει στον απελευθερωτικό αγώνα των Ελλήνων. Εκείνος με ιδιαίτερο ενθουσιασμό αποδέχθηκε την πρόσκληση και περί τον Δεκέμβριο του [[1824]] έφθασε στο [[Ναύπλιο]]. Από εκεί αρχικά μετέβη στην [[Επίδαυρο]], την [[Αίγινα]] και την [[Αθήνα]] προς επίσκεψη των αρχαιοτήτων που είχε μέχρι τότε ακουστά και θαύμαζε. Κατά τις επισκέψεις του όμως αυτές δεν έπαυε να βγάζει φλογερούς πατριωτικούς λόγους {{ασαφές|ξεσηκώνοντας|με ποιον τρόπο; Ιταλός ήταν, δεν γνώριζε ελληνικά...}} τους κατοίκους των περιοχών αυτών.
 
Ως απλός αγωνιστής φέροντας το όνομα Ντερόσι ακολούθησε τον [[Γεώργιος Κουντουριώτης|Γεώργιο Κουντουριώτη]] και τον [[Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος|Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο]] στην προς Πυλία εκστρατεία τους και στις [[20 Απριλίου]] του [[1825]] κατάφερε και εισήλθε στο φρούριο Νεόκαστρο της Πύλου. Ακολούθως ως παλαίμαχος στρατιωτικός έδωσε εντολή για άμεση επισκευή διαφόρων τμημάτων του πλην όμως δεν εισακούσθηκε. Στις [[7 Μαρτίου]], όταν πριν λίγες ημέρες ο αγωνιζόμενος από τη νήσο Σφακτηρία [[Αναγνωσταράς]] ζήτησε ως βοήθεια ενισχύσεις από το έναντι αυτής Νεόκαστρο, μεταξύ των 100 περίπου αγωνιστών που εστάλησαν ήταν και ο Ντερόσι. Όταν την επόμενη ημέρα [[8 Μαΐου]] ξεκίνησε την επίθεση κατά της Σφακτηρίας ο Αιγύπτιος στρατηγός [[Ιμπραήμ Πασάς]], ο Ντερόσι λίγο πριν την [[Πτώση της Σφακτηρίας (1825)|Πτώση της Σφακτηρίας]], τραυματίσθηκε βαριά, αρνούμενος όμως να παραδοθεί ένας Αιγύπτιος στρατιώτης τον φόνευσε και στη συνέχεια του αφαίρεσε από τα ρούχα του κάποια χρήματα και μία σφραγίδα από την οποία και πληροφορήθηκε περί της τύχης του ένας φίλος του Σανταρόζα που υπηρετούσε στον αιγυπτιακό στόλο όπως έγραψε αργότερα στο ημερολόγιό του.
 
[[Αρχείο:Santarosa 7.JPG|150px|thumb|left|Ανδριάντας του Σανταρόζα στην πλατεία του Σαβιλιάνο]]
 
== Δημόσια μνήμη ==
Προς τιμή του ηρωικά μαχόμενου και πεσόντα φιλέλληνα Σανταρόζα, με τη συμπλήρωση των 100 ετών από το θάνατό του, τον Απρίλιο του 1925, τελέστηκε επίσημο μνημόσυνο επί της Σφακτηρίας όπου και ανεγέρθη το [[Μνημείο του Φιλέλληνα Σανταρόζα]]<ref>[http://listedmonuments.culture.gr/monument.php?code=767121960 Μνημείο του Φιλέλληνα Σανταρόζα]</ref>, το οποίο χαρακτηρίστηκε στη συνέχεια ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο. Η απόφαση έγραφε τα εξής: