Χριστόφορος Περραιβός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Dgolitsis (συζήτηση | συνεισφορές)
μ επιμέλεια
Dgolitsis (συζήτηση | συνεισφορές)
μ μκδρθ.
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:ChristophorosPeraivos.gif|thumb|right|250px|Ο Χριστόφορος Περραιβός. Πίνακας στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο]]
Ο '''Χριστόφορος Περραιβός''' ήταν Έλληνας στρατιωτικός, πολιτικός, αγωνιστής του είκοσι ένα και συγγραφέας πολεμικών απομνημονευμάτων. Στενός συνεργάτης του Ρήγα Βελεστινλή, Φιλικός από το [[1817]], πολέμαρχος, πολιτικός διατρέχει όλην την Ελλάδα. Άλλοτε τον βρίσκουμε στη Μάνη, άλλοτε στο Μωριά, στην Κέρκυρα αλλά και στο Σούλι και στην Πάργα. Πήρε μέρος στην [[Β΄ Εθνοσυνέλευση Άστρους]], το [[1823]]. Οι παλιοί αγώνες του από τον καιρό του Ρήγα, ο ρόλος του στη [[Φιλική Εταιρεία]], η δράση του στο [[Μωριάς|Μωριά]] και το [[Σούλι]] τον έκαμαν γνωστό με φήμη έξοχη σ΄ όλην την Ελλάδα. Οι πολέμαρχοι της Ανατολικής Ελλάδας τον κάλεσαν μ΄ επιμονή ν΄αναλάβει το πολεμικό Υπουργείο και να διευθύνει τα πολεμικά πράγματα στον τόπο τους.
== Βιογραφικά στοιχεία ==
Γεννήθηκε το [[1773]] στους [[Παλαιοί Πόροι Πιερίας|Παλαιούς Πόρους]] (παλ. ''Πούρλες'') της [[Νομός Πιερίας|Πιερίας]]<ref>[http://pandektis.ekt.gr/dspace/handle/10442/61080 Πανδέκτης, Χριστόφορος Περραιβός]</ref><ref>[http://www.scribd.com/doc/29028308/H-%CE%9B%CE%91%CE%A1%CE%99%CE%A3%CE%91-%CE%9A%CE%91%CE%99-%CE%97-%CE%98%CE%95%CE%A3%CE%A3%CE%91%CE%9B%CE%99%CE%9A%CE%97-%CE%99%CE%A3%CE%A4%CE%9F%CE%A1%CE%99%CE%91-%CE%A4%CE%9F%CE%9C%CE%9F%CE%A3-%CE%94%CE%842-%CE%A4%CE%9F%CE%A5-%CE%9A%CE%A9%CE%9D-%CE%91-%CE%9F%CE%99%CE%9A%CE%9F%CE%9D%CE%9F%CE%9C%CE%9F%CE%A5-%CE%9A%CE%95%CE%99%CE%9C%CE%95%CE%9D%CE%91-%CE%A0%CE%95%CE%A1%CE%99%CE%97%CE%93%CE%97%CE%A4%CE%A9%CE%9D-1400-1881 Η Λάρισα και η Θεσσαλική ιστορία, τόμος Δ΄2, Κείμενα Περιηγητών 1400-1881, Κωνσταντίνος Οικονόμου]</ref>. Το πραγματικό επίθετο της οικογενείας του ήταν Χατζηβασίλης που το έκαμε Περραιβός από την αρχαία ονομασία της περιφέρειας που καταγότανε.
<blockquote><div lang="grc" style="font-family: Palatino Linotype;"> ''«Ο Χριστόφορος Περραιβός είναι ο ζωντανός κρίκος που ενώνει δυο περιόδους της νεοελληνικής ιστορίας: της προδρομικής του [[Ρήγας Βελεστινλής|Ρήγα]] και της επαναστατικής των χρόνων της [[Φιλική Εταιρεία|Φιλικής]]. Η πρώτη ρίχνει το σπόρο, ζυμώνει ιδέες, ανοίγει δρόμους, η δεύτερη οργανώνει, συγκροτεί δυνάμεις, καθορίζει πορεία, προβαίνει στην άμεση επαναστατική πράξη».<br>
Γιώργης Λαμπρινός, Μορφές του Εiκοσιένα<ref>, [[Γιώργης Λαμπρινός]], Μορφές του Εiκοσιένα σ. 235, εκδόσεις «Μπάυρον, 1973<sup>5η</sup></ref> </div>
</blockquote>
Το [[1793]] σπούδασε στην ακμάζουσα τότε [[ελληνική Σχολή του Βουκουρεστίου]] και το [[1796]] στη [[Βιέννη]], προκειμένου να σπουδάσει [[ιατρική]]. Εκεί συνάντησε τον [[Ρήγας Φεραίος|Ρήγα Φεραίο]], έγινε οπαδός του και έκτοτε συνεχής σύντροφός του. Όταν από προδοσία οι [[Αυστρία|Αυστριακοί]] ανακάλυψαν τα επαναστατικά σχέδια του Ρήγα Φεραίου, (17 Δεκεμβρίου 1797), συνέλαβαν και τον Περραιβό, ο οποίος όμως αφέθηκε ελεύθερος, αφού ο Ρήγας τον κάλυψε λέγοντας στις αυστριακές αρχές που τους συλλάβανε ότι τον γνώρισε καθ΄οδόν και ότι έρχονταν στην Τεργέστη για να σπουδάσει ιατρική.
Οι Γάλλοι εκτιμώντας τα οργανωτικά αλλά και τα συνωμοτικά του προσόντα του εμπιστεύτηκαν πολλές δύσκολες αποστολές σε διεργασίες. Στη [[Κέρκυρα]] όπου έμεινε αρκετά χρόνια, μέχρι το 1817, συνέγραψε την "Ιστορία του Σουλίου και της Πάργας" την οποία εξέδωσε στο [[Παρίσι]] το [[1803]] (μόνο τον α΄ τόμο) και στη συνέχεια το [[1815]] εκδίδει πλήρως το έργο του στη [[Βενετία]]. Αργότερα το [[1857]] ακολούθησε η τρίτη έκδοσή, διορθωμένη.