Βεργίνα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Επεξεργασία υπό εξέλιξη |
||
Γραμμή 15:
Η '''Βεργίνα''' (αρχ.: Αἰγαὶ) είναι μια μικρή κωμόπολη στη βόρεια [[Ελλάδα]], στον [[Νομός Ημαθίας|Νομό Ημαθίας]], που διοικητικά υπάγεται στην περιφέρεια [[Κεντρική Μακεδονία|Κεντρικής Μακεδονίας]]. Βρίσκεται 13 χλμ. νοτιοανατολικά της [[Βέροια|Βέροιας]], πρωτεύουσας του νομού, και περίπου 80 χλμ. νοτιοδυτικά της Θεσσαλονίκης. Ο πληθυσμός της πόλης ανέρχεται στις 2.000 περίπου κατοίκους και βρίσκεται στους πρόποδες των [[Πιέρια Όρη|Πιερίων Ορέων]], σε υψόμετρο 120 μέτρων από τη θάλασσα.
Η κωμόπολη έγινε παγκοσμίως γνωστή το 1977, όταν η Πανεπιστημιακή Ανασκαφή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, υπό τον καθηγητή αρχαιολογίας [[Μανόλης Ανδρόνικος|Μανόλη Ανδρόνικο]] και τους συνεργάτες του, ανακάλυψε τους τόπους ταφής των Μακεδόνων βασιλέων και ανάμεσα στους άλλους τάφους και ένα ταφικό μνημείο που,
== Ιστορία ==
Η σύγχρονη πόλη της Βεργίνας ιδρύθηκε το 1922 ανάμεσα στους δύο οικισμούς Κούτλες και Μπάρμπες<ref>Μ. Ανδρόνικος, ''Βεργίνα'' Ι: ''Το Νεκροταφείον των Τύμβων'', Βιβλιοθήκη της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας 62, Αθήνα 1969, σ. 1</ref>, οι οποίοι προηγουμένως ανήκαν στον Τούρκο [[Μπέης|Μπέη]] των Παλατιτσίων, και στους οποίους κατοικούσαν 25 οικογένειες στην υπηρεσία του Μπέη. Κατά την επανάσταση του [[1821]] οι κάτοικοι των δύο οικισμών αγωνίστηκαν κατά των [[Οθωμανοί|Οθωμανών]]. Σπουδαίοι αγωνιστές της [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|επανάστασης του 1821]] ήταν οι Σταμάτιος Κωνσταντίνου (γεν. 1804), Δήμος Μαργαρίτη και Κωνσταντίνος Μαργαρίτη <ref>Γενικά Αρχεία του Κράτους, Φάκελοι Αγωνιστών του 1821</ref> <ref name="Σημείωση1" group="Σημ.">Από το ιστολόγιο του αρχαιολόγου Νικόλαου Παπαοικονόμου: doumbia-istoria.blogspot.com</ref> <ref>Γενικά Αρχεία του Κράτους, Αριστεία Αγωνιστών του 1821</ref> <ref name="Σημείωση1" group="Σημ.">Από το ιστολόγιο του αρχαιολόγου Νικόλαου Παπαοικονόμου: doumbia-istoria.blogspot.com</ref>. Μετά την [[Συνθήκη της Λωζάννης]] (24/7/1923) και την έξωση των μπέηδων, η γη διαμοιράστηκε σε οικόπεδα στους εκεί κατοίκους και σε 121 ελληνικές οικογένειες από τη [[Βουλγαρία]] και τη [[Μικρά Ασία]], μετά από τις ανταλλαγές πληθυσμών ανάμεσα στην Ελλάδα, τη Βουλγαρία και την Τουρκία. Το όνομα της νέας πόλης προτάθηκε από τον τότε Μητροπολίτη Βέροιας, Κωνστάντιο Β΄, ο οποίος την ονόμασε Βεργίνα προς χάριν της θρυλικής [[Βασίλισσα Βεργίνα|βασίλισσας Βεργίνας]], που έζησε στην περιοχή της Βέροιας και ήταν η τελευταία [[Έλληνες|Ελληνίδα]] ηγεμόνας της περιοχής, γόνος της οικογένειας των [[Δυναστεία Παλαιολόγων|Παλαιολόγων]], πριν την οριστική άλωση της [[Βέροια|Βέροιας]] στους [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανούς]] το [[1433]].▼
Κατά τον 8ο και 7ο αιώνα π.Χ. η περιοχή κυριαρχείτο από ιλλυρικές φυλές που δημιούργησαν μια στρατηγική βάση στη θέση των μετέπειτα Αιγών. Όταν στις αρχές του 7ου αιώνα π.Χ. τοπικές θρακικές και παιονικές φυλές επαναστάτησαν, οι Ιλλυριοί αποσύρθηκαν. Το 650 π.Χ. περίπου, οι Αργεάδες, ένας αρχαίος Ελληνικός βασιλικός οίκος με αρχηγό τον Περδίκκα τον Α΄, έφυγαν από το Άργος και ίδρυσαν την πρωτεύουσά τους στις Αιγές, ιδρύοντας έτσι ταυτόχρονα και το βασίλειο της Μακεδονίας. Η ονομασία Αιγές (αρχ. '''Αἰγαὶ''', από τη λέξη '''αἴξ''' που σημαίνει «κατσίκα») πιστεύεται ότι σημαίνει «πόλη των κατσικιών». Η πρωτεύουσα των Μακεδόνων βασιλέων ονομάστηκε έτσι από τον Περδίκκα τον Α΄, ο οποίος πήρε συμβουλή από την Πυθία να χτίσει την πρωτεύουσα του βασιλείου του εκεί όπου θα τον οδηγούσαν τα κατσίκια. Από τις Αιγές οι Αργεάδες απλώθηκαν στην κεντρική Μακεδονία και μετατόπισαν τον τοπικό πληθυσμό των Πιερίων. Η περιοχή της σημερινής Βεργίνας, η οποία κατοικείτο από Πιέριους, έμεινε έτσι ακατοίκητη μέχρι τα μέσα του 6ου αιώνα π.Χ. Μετά το 550 π.Χ., ένας Μακεδονικός πληθυσμός εγκαταστάθηκε στην περιοχή. Κατά τον 5ο αιώνα π.Χ., ο βασιλιάς Αρχέλαος ο Α΄ μετέφερε την Μακεδονική πρωτεύουσα βορειότερα στην Πέλλα, μέσα στην κεντρική μακεδονική πεδιάδα. Οι Αιγές παρέμειναν ένα σπουδαίο τελετουργικό κέντρο, αλλά έχασαν μια γιορτή προς τιμήν του Δία, που τελούνταν πλέον στο Δίον. Οι Αιγές συνέχισαν να ακμάζουν ακόμη και μετά τις επιδρομές του 3ου αιώνα π.Χ. και νέες ανασκαφές αποδεικνύουν ότι κατά τον 1ο αιώνα μ.Χ. κατοικείτο ακόμη.
▲Η σύγχρονη
===Το πρόβλημα της αρχαίας πόλης - Στον Φίλιππο Β' τον πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου αποδίδεται ο βασιλικός τάφος===
Γραμμή 30 ⟶ 31 :
Στην 27η Αρχαιολογική Συνάντηση για τις αρχαιολογικές ανασκαφές στον Βορειοελλαδικό χώρο (Θεσσαλονίκη, έναρξη 13-3-2014) η διευθύντρια της πανεπιστημιακής ανασκαφής στη Βεργίνα, καθηγήτρια αρχαιολογίας του ΑΠΘ (και ευρωβουλευτής) κ. Χρυσούλα Παλιαδέλη που, προέβη από το 2010 στην επανεξέταση του σκελετικού υλικού από τον τάφο ΙΙ της Μεγάλης Τούμπας στη Βεργίνα, επανεκτιμώντας τις παλιότερες έρευνες με τη συνδρομή ιατρικών και φυσικοχημικών εξετάσεων, συμπεραίνει με σειρά επιστημονικών δεδομένων (δίκην απάντησης σε όσους – Έλληνες και ξένους συναδέλφους της- έχουν κατά καιρούς αμφισβητήσει τα επιστημονικά συμπεράσματα του Μανόλη Ανδρόνικου): "Ο βασιλικός τάφος της Βεργίνας ανήκει στον βασιλιά Φίλιππο τον Β΄" "Για το νεκρό του θαλάμου τα νέα πορίσματα οδηγούν σε ακριβέστερο καθορισμό της ηλικίας του (41-49 ετών), και εντοπίζουν εκφυλιστικές αλλοιώσεις, χρόνιες παθήσεις και δείκτες δραστηριότητας που υποδεικνύουν μεσήλικο άνδρα με έντονη ιππευτική και πολεμική δραστηριότητα. Τα δεδομένα αυτά, σε συνδυασμό με τις μορφολογικές αλλοιώσεις στα οστά του -που βεβαιώνουν πως ο νεκρός κάηκε αμέσως μετά το θάνατό του- αποδυναμώνουν τη θεωρία της ταύτισής του με τον Φίλιππο Γ’ Αρριδαίο και ενισχύουν, αντίθετα, την απόδοση του τάφου στον '''Φίλιππο Β΄'''" υποστηρίζει στην εισήγησή της με τίτλο “Σκελετικό υλικό από τους βασιλικούς τάφους της Βεργίνας - Ερμηνευτικές προσεγγίσεις στα ανθρωπολογικά δεδομένα”, η καθηγήτρια κ.Παλιαδέλη στο πλαίσιο του 27ού αρχαιολογικού συνεδρίου που άρχισε την 13-3-2014 στην αίθουσα τελετών της παλιάς Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ στη Θεσσαλονίκη. (Σ.Σ. (δημοσιογράφου Βίκυς Χαρισοπούλου της εφημ. Αγγελιοφόρος): Ο Φίλιππος ο Β΄ (336π.Χ Πέλλα – 382 π.Χ Αιγές) – πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, φέρεται ότι δολοφονήθηκε σε ηλικία 46 ετών, ενώ ο Φίλιππος Αριδαίος ή αλλιώς Φίλιππος Γ΄ της Μακεδονίας (358 π.Χ - 317 π.Χ) - γιος του Φίλιππου Β΄ της Μακεδονίας και της Φιλίνας από τη Λάρισα ανακηρύχθηκε βασιλιάς μετά το θάνατο του Αλέξανδρου. Δολοφονήθηκε στην Ολυμπιάδα, σε ηλικία 41 ετών μετά από βασιλεία έξι ετών και τα οστά του φέρεται να μεταφέρθηκαν αργότερα στις Αιγές). .<ref>[http://www.agelioforos.gr/default.asp?pid=7&ct=1&artid=201853 Θεσσαλονίκη: Ο βασιλικός τάφος της Βεργίνας ανήκει στον βασιλιά Φίλιππο επιμένει η Χρ. Παλιαδέλη] Εφημ. Αγγελιοφόρος ηλεκτρονική έκδοση 13-3-2014]</ref>
Πολλά έχουν γραφτεί σχετικά με το ποια είναι η αρχαία πόλη που βρίσκεται στη Βεργίνα, σε συνδυασμό με το αν οι Αιγές σχετίζονται ή όχι με την Έδεσσα, όπως πολλοί επιστήμονες είχαν στο παρελθόν υποστηρίξει (αγνοώντας ωστόσο το ζήτημα, εάν οι Αιγές βρίσκονταν στην Έδεσσα, πού άραγε βρισκόταν η Έδεσσα;). Σήμερα η άποψη ότι οι αρχαιότητες της Βεργίνας ανήκουν στις αρχαίες Αιγές και ότι εκεί βρίσκονται οι βασιλικοί τάφοι είναι πλέον η κρατούσα, αλλά ορισμένοι επιστήμονες εξακολουθούν να την αμφισβητούν.<ref name="test"> Π. Φάκλαρης, Αιγαί:Ο προσδιορισμός της θέσης της πρώτης πρωτεύουσας των Μακεδόνων, American Journal of Archaeology 98 (1994) 609-616.</ref>.
| |||