Μιχαήλ Καλάσνικοφ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 34:
==Βιογραφία==
 
Ο Καλάσνικοφ γεννήθηκε στην Καρυά του Άλταϊ της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Μητέρα του ήταν η Αλεξάνδρα Φρολόβνα Καλασνικόβα (Aleksandra Frolovna Kalashnikova το γένος Kaverina) και πατέρας του ο Τίμοφεϊ Αλεξάνδροβιτς Καλάσνικωφ (Timofey Aleksandrovich Kalasnikov). Το 1930, ο πατέρας και τα περισσότερα μέλη της οικογένειάς του, είχαν στερηθεί το δικαίωμα της ιδιοκτησίας και απελάθηκαν στο χωριό Νιζνίαγια Μοχόβαγια (Nizhnyaya Mokhovaya), Περιφέρεια του Τομσκ. Στα νιάτα του, ο Μιχαήλ έπασχε από διάφορες ασθένειες και ήταν στα πρόθυρα του θανάτου σε ηλικία έξι ετών. Τον προσελκύσαν όλα τα είδη των μηχανημάτων, αλλά έγραφε επίσης ποίηση και ονειρεύοταν να γίνει ποιητής. Έγραψε έξι βιβλία και συνέχισε να γράφει ποίηση όλη του τη ζωή. Οι γονείς του Καλάσνικοφ ήταν αγρότες, αλλά, μετά την απέλασή τους στο Τομσκ, έπρεπε να συνδυάζουν τη γεωργία με το κυνήγι και συνεπώς ο ΚαλάσνοκωφΚαλάσνικωφ χρησιμοποιούσε συχνά το τουφέκι του πατέρα του στην εφηβεία του. Ο Καλάσνικοφ συνέχισε το κυνήγι και στην δεκαετία του '90.
 
Μετά την ολοκλήρωση των εγκύκλιων σπουδών του, ο Μιχαήλ, με την άδεια του πατριού του, άφησε την οικογένειά του και επέστρεψε στην Κούρυα, με ωτοστόπ για σχεδόν 1.000 χιλιόμετρα. Στην Κούρυα βρήκε δουλειά σε ένα μηχανουργείο που κατασκέυαζε τρακτέρ όπου φούντωσε το πάθος του για τα όπλα. Το 1938 κατετάγη στον [[Κόκκινος Στρατός|Κόκκινο Στρατό]]. Λόγω του μικρού μεγέθους του και της δεξιότητάς του στη μηχανουργία διορίστηκε ως μηχανικός τεθωρακισμένων, και αργότερα έγινε αρχηγός πληρώματος [[Άρμα μάχης|τεθωρακισμένου]]. Ενώ έκανε την εκπαίδευσή του, έκανε και τις πρώτες εφευρέσεις του, οι οποίες δεν αφορούσαν μόνο τα τεθωνακισμένα, αλλά και μικρά διάφορα όπλα, όπου του απονεμήθηκε ένα ρολόι χειρός από τον [[Γκεόργκι Ζούκοφ]] (Georgy Zhukov). Ο Καλάσνικωφ υπηρέτησε στα Τ-34d του 24ου συντάγματος τεθωρακισμένων, 108η μεραρχία ΤΘ που στρατοπέδευε στην πόλη Στρούι (Stryi), πριν αυτή υποχωρήσει μετά τη Μάχη του Μπρόντυ (Brody) τον Ιούνιο του 1941. Τραυματίστηκε στη μάχη του Μπριάνσκ τον Οκτώβριο του 1941 και νοσηλεύτηκε μέχρι τον Απρίλιο του 1942, ενώ στο νοσοκομείο άκουγε κάποιους συναδέλφους στρατιώτες διαμαρτύρονται για τα σοβιετικά όπλα της εποχής.