Νεροκότσυφας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Geilamir (συζήτηση | συνεισφορές)
XenoVon (συζήτηση | συνεισφορές)
διόρθωση-μορφοποίηση παραπομπών IUCN
Γραμμή 6:
| status = LC
| status_system = iucn3.1
| status_ref = <ref name="iucn">{{IUCN2013.2| assessors = [[BirdLife International]]| year = 2012 | title = Cinclus cinclus | id = 22708156 | downloaded = 29 Μαρτίου 2014}}</ref>
| regnum = [[Ζώα]] (''Animalia'')
| phylum = [[Χορδωτά]] (''Chordata'')
Γραμμή 80 ⟶ 81 :
| 14 || ''Cinclus cinclus uralensis'' || Δ [[Ρωσία]] ([[Ουράλια Όρη]]) || Μετακινούνται νοτιότερα προς [[Καζακστάν]] ||
|}
Πηγές: <ref>Howard and Moore, p. 698</ref><ref>Singer, p. 245</ref><ref>del Hoyo et al</ref><ref>{{cite web| url=http://maps.iucnredlist.org/map.html?id=10600627322708156| author=BirdLife International and NatureServe| date=2012|title=Cinclus cinclus: Χάρτης γεωγραφικής κατανομής| publisher=[[IUCN]]| accessdate=29 Μαρτίου 2014}}</ref><ref>http://ibc.lynxeds.com/species/white-throated-dipper-cinclus-cinclus</ref> <ref>http://www.birdlife.org/datazone/speciesfactsheet.php?id=6273</ref><ref>http://avibase.bsc-eoc.org/species.jsp?lang=EN&avibaseid=FDECE3B9278A17EC</ref> (σημ. με έντονα γράμματα τα [[υποείδος|υποείδη]] που απαντώνται στον ελλαδικό χώρο)
==Μεταναστευτική συμπεριφορά==
Όπως προαναφέρθηκε, οι περισσότεροι πληθυσμοί του νεροκότσυφα είναι καθιστικοί και, υπομένουν ακόμη και σκληρούς χειμώνες στην περιοχή αναπαραγωγής τους, εκτός εάν παγώσουν τα νερά εκεί, οπότε αναγκάζονται να μεταναστεύσουν. Μάλιστα, τα θηλυκά φαίνεται να έχουν μεγαλύτερη τάση να μετακινηθούν απ’ ό, τι τα αρσενικά. <ref>Brewer (2001), S. 201</ref> Όσοι πληθυσμοί μεταναστεύουν, κινούνται προς τις πλησιέστερες περιοχές με τις καλύτερες καιρικές συνθήκες και, αποφεύγουν τα μεγάλα ταξίδια (βλ. πίνακα).
Γραμμή 86 ⟶ 87 :
Τα νεαρά άτομα, φεύγουν συνήθως από την περιοχή όπου γεννήθηκαν, αλλά και πάλι, προσπαθούν να δημιουργήσουν δική τους επικράτεια, σε ακτίνα λίγων χιλιομέτρων από εκεί. Μπορεί να εγκαθίστανται 50 χιλιόμετρα ή και περισσότερο από τις φωλιές τους, αλλά αυτό αποτελεί εξαίρεση. <ref>HBV (1985), Bd. 10/2, S. 986</ref>
 
Τυχαίοι, περιπλανώμενοι επισκέπτες έχουν αναφερθεί μεταξύ άλλων από τις [[Νήσοι Φερόες|Φεςρόες]], τη [[Μάλτα]] και την [[Τυνησία]] <ref>http: name="iucn"//www.iucnredlist.org/details/106006273/0</ref>
 
Στην Ελλάδα, ο νεροκότσυφας απαντάται όλο το έτος ως αναπαραγόμενο [[είδος]], κυρίως από την κεντρική χώρα και βορειότερα, αλλά είναι τοπικά περιορισμένο διότι εξαρτάται άμεσα από την ύπαρξη καθαρών υδάτων συγκεκριμένης ροής (βλ. Βιότοπος).
Γραμμή 156 ⟶ 157 :
Οι πληθυσμοί του είδους σε παγκόσμια κλίμακα, δεν φαίνεται να έχουν υποστεί μείωση κατά τα τελευταία χρόνια, όμως αυτό αφορά κυρίως στα ευρωπαϊκά υποείδη, διότι για τους πληθυσμούς της Β. Αφρικής και της Ασίας, δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου αξιόπιστες μελέτες. <ref>Datenblatt Birdlife Europe (2008; Daten 1992−2002)</ref>
 
Ωστόσο, τα πράγματα δεν ήταν έτσι στο πρόσφατο παρελθόν, διότι οι ευρωπαϊκοί πληθυσμοί του νεροκότσυφα είχαν υποστεί σημαντική μείωση στις αρχές της δεκαετίας του '60. Κύριες αιτίες υπήρξαν τα αναχώματα, η διευθέτηση της ροής των ποταμών και άλλα τεχνικά μέτρα, εκτός από την ρύπανση των υδάτων και το κλείσιμο πολλών μικρών υδρόμυλων και άλλων μικρών δομών που λειτουργούσαν με βάση το νερό. Αλλά από τα μέσα της δεκαετίας του 1980, εκτεταμένες προσπάθειες και αυστηρά μέτρα προστασίας ανέσχεσαν αυτή την πτώση. Οι τοπικοί πληθυσμοί είχαν τη δυνατότητα να ανακάμψουν, έτσι ώστε σήμερα τα κατάλληλα ενδιαιτήματα του νεροκότσυφα να καταλαμβάνουν μεγάλο μέρος της Κ. και Β. Ευρώπης. Γι’ αυτό, η IUCN θεωρεί ότι το πτηνό δεν διατρέχει άμεσο κίνδυνο και, κατατάσσεται στα είδη Ελαχίστης Ανησυχίας (LC). <ref>http: name="iucn"//www.iucnredlist.org/details/106006273/0</ref> Για την [[Ελλάδα]] τα στοιχεία είναι ανεπαρκή.
==Απειλές==
Οι κυριότεροι κίνδυνοι για το είδος είναι οι απώλειες από φυσικά αίτια, όπως τοπικές πλημμύρες κατά την περίοδο αναπαραγωγής, τα αρπακτικά ζώα (κυρίως νυφίτσες και ποντικοί), καθώς και οι πολύ βαρείς χειμώνες, που μπορούν να προκαλέσουν εκτεταμένο πάγωμα των υδάτων σε μια μεγάλη περιοχή. Σε σχέση με τον άνθρωπο, το είδος δεν φαίνεται να απειλείται ιδιαίτερα από τη λαθροθηρία, αλλά από την υποβάθμιση των οικοσυστημάτων του, μέσω της ραγδαίας ανάπτυξης του οικοτουρισμού, που πρέπει να γίνεται πάντοτε με σεβασμό στις θέσεις αναπαραγωγής του. <ref>Bauer, Berthold (1997), S. 322f</ref>