Γερμανική Λεγεώνα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η ιδέα για την ίδρυση του εν λόγω σώματος ήταν του καθηγητή της αρχαίας ελληνικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου και φιλέλληνα, [[Ειρηναίος Θείρσιος|Φρήντριχ Τηρς]]. Στις αρχές του καλοκαιριού του 1821 ξεκίνησαν οι προσπάθειες για την υλοποίηση της συγκεκριμένης ιδέας όμως πολύ σύντομα, τον Ιούλιο του 1821, έγινε γνωστό στις αυστριακές αρχές το σχέδιο δημιουργίας της Λεγεώνας με αποτέλεσμα να σταματήσει για λίγο κάθε σχετική ενέργεια. Ο Τηρς όμως επέμενε στην υλοποίηση του σχεδίου του και τελικά ήρθε σε επαφή με τον Θεσσαλό προεστό και βαρώνο [[Θεοχάρης Ολύμπιος|Θεοχάρη Ολύμπιο]] [[Κεφαλάδες|Κεφαλά]], που βρισκόταν στην [[Τεργέστη]], και ο οποίος το Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς ήρθε στην [[Ελλάδα]] για να υποβάλλει στις ελληνικές αρχές το σχέδιο του Τηρς.

Ο βαρώνος [[Κεφαλάδες|Κεφαλάς]] έφτασε στην Ελλάδα το Σεπτέμβριο του 1821, εκλέχτηκε μέλος του [[Άρειος Πάγος της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδας|Αρείου Πάγου]] (που τότε ήταν η ανώτατη αρχή της Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας) και υπέβαλε το σχέδιο του Τηρς για έκριση στο σώμα, που το επικύρωσε στις 23 Νοεμβρίου της ίδιας χρονιάς. Το κείμενο προέβλεπε ότι η Λεγεώνα, που θα συγκροτούταν στη [[Γερμανία]], θα είχε δικούς της αξιωματικούς, θα υπαγόταν όμως στον <<«των Πανελλήνων αρχιστράτηγον>>» και θα μετείχε στις μάχες μαζί με τις ελληνικές δυνάμεις. Βάση της θα ήταν ο [[Βόλος]]. Παράλληλα θα εκπαίδευε τους Έλληνες στην ευρωπαϊκή πολεμική τακτική. Αναγνωριζόταν επίσης η υποχρέωση της ελληνικής κυβέρνησης να καταβάλλει τους μισθούς των λεγεωνάριων και τις συντάξεις μετά το τέλος της επανάστασης καθώς και να τους παραχωρήσει γαίες. Επίσης η ελληνική κυβέρνηση υποσχέθηκε να πολιτογραφήσει Έλληνες όσους από τους εθελοντές θα το ζητούσαν.

Ο βαρώνος [[Κεφαλάδες|Κεφαλάς]] αναχώρησε για τη Γερμανία ως εντεταλμένος της [[Α' Εθνοσυνέλευση Επιδαύρου|Α' Εθνοσυνέλευσης της Επιδαύρου]], μαζί με τον Πολυχρόνη Δροσινό (και οι δύο ήταν μέλη της Συνέλευσης) για την εξασφάλιση οικονομικής βοήθειας που ήταν αναγκαία για τον Αγώνα. Στη [[Ζυρίχη]] βρισκόταν επίσης και ο Μιχαήλ Σχινάς, διπλωματικός απεσταλμένος της ελληνικής κυβέρνησης. Στις 23 Ιουλίου του 1822 άρχισαν διαπραγματεύσεις με τη ''Φιλελληνική Επιτροπή της Ζυρίχης'' για τη συνομολόγηση δανείου 150.000 φλωρινίων για λογαριασμό της Ελλάδας παρουσιάζοντας παράλληλα το επικυρωμένο από τον Άρειο Πάγο έγγραφο του Τηρς για τη δημιουργία και την λειτουργία της Γερμανικής Λεγεώνας. Τελικά, και ύστερα από μακρές διαπραγματεύσεις, στις 14 Ιανουαρίου του 1823 υπογράφηκε επίσημο συμφωνητικό που ρύθμιζε τα σχετικά με την κάθοδο της Γερμανικής Λεγεώνας στην Ελλάδα. Το συμφωνητικό αυτό προέβλεπε ότι η αμοιβή των μελών της Λεγεώνας και η εξόφληση του δανείου των 150.000 φλωρινίων, θα αποτελούσε εθνικό χρέος καθώς και ότι η Λεγεώνα θα υπαγόταν στην κεντρική ελληνική κυβέρνηση. Στο μεταξύ οι άνδρες της Λεγεώνας (115 Γερμανοί και Ελβετοί υπό την ηγεσία του βαρώνου [[Κεφαλάδες|Κεφαλά]]) είχαν αναχωρήσει για την [[Μασσαλία]] στα τέλη του Οκτωβρίου του 1822 από όπου στις 10 Νοεμβρίου του 1822 αναχώρησαν για την Ελλάδα, όπου και έφτασαν στις 6 Δεκεμβρίου. Τα ζητήματα που αφορούσαν τη Γερμανική Λεγεώνα ρυθμίστηκαν οριστικά με τον νόμο 20 της 14ης Ιανουαρίου του 1823 <<«περί Γερμανικής Λεγεώνας>>» που προέβλεπε ότι θα αποτελούνταν από 600 άνδρες και ο οργανισμός της θα ρυθμιζόταν με τροποποίηση της σύμβασης που είχε υπογραφεί στη Ζυρίχη.