Καλημάνα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
διόρθωση-μορφοποίηση παραπομπών IUCN |
||
Γραμμή 6:
| status = LC
| status_system = iucn3.1
| status_ref = <ref name="iucn">{{IUCN2013.2| assessors = [[BirdLife International]]| year = 2012 | title = Vanellus vanellus | id = 22693949 | downloaded = 29 Μαρτίου 2014}}</ref>
| regnum = [[Ζώα]] ''(Animalia)''
| phylum = [[Χορδωτά]] ''(Chordata)''
Γραμμή 42 ⟶ 43 :
Στη δυτική [[Ευρώπη]], υπάρχουν συνολικά 46 περιοχές στις οποίες υπάρχουν περισσότερες από 20.000 καλημάνες, κατά την περίοδο της μετανάστευσης και, ως εκ τούτου είναι πολύ σημαντικές ώς τόποι ανάπαυσης. 22 από αυτές βρίσκονται στη [[Γερμανία]], 12 στη [[Γαλλία]], 8 στο [[Ηνωμένο Βασίλειο]] και 2 στην [[Ολλανδία]] και την [[Ιρλανδία]]. <ref>Delany et al., S. 131</ref> Στη νοτιοανατολική [[Ευρώπη]]ς, ο πιο σημαντικός τόπος ανάπαυλας της Καλημάνας είναι η λιμνοθάλασσα Καραβάστα (Karavasta) της [[Αλβανία]]ς, όπου μπορεί να καταμετρηθούν περισσότερες από 20.000 καλημάνες το χειμώνα. <ref>Delany et al., S. 131</ref>
Τυχαίοι περιπλανώμενοι επισκέπτες έχουν αναφερθεί από τον [[Καναδάς|Καναδά]], τις [[Ηνωμένες Πολιτείες]], την Καραϊβική, τη [[Γροιλανδία]], τα [[Σβάλμπαρντ]], τη [[Σενεγάλη]], την [[Κένυα]], την [[Υεμένη]], το [[Μπρουνέι]], κ.α. <ref
Στην [[Ελλάδα]], η Καλημάνα απαντάται σπάνια είτε ως μόνιμο επιδημητικό πτηνό, που φωλιάζει στη βόρεια, είτε, συνηθέστερα, ως κοινός διαχειμάζων επισκέπτης σε πολλές περιοχές. <ref>Όντρια, σ. 115</ref>
Γραμμή 63 ⟶ 64 :
* Μήκος σώματος: (28-)30 έως 31 εκατοστά.
* Άνοιγμα πτερύγων: 67 έως 80(-87) εκατοστά.
* Βάρος: 128-330 γραμμάρια. <ref
== Τροφή ==
Οι καλημάνες είναι πουλιά που αναζητούν την τροφή τους κατά τη διάρκεια της ημέρας, αλλά δεν είναι ασυνήθιστο να το κάνουν και κατά τη διάρκεια της νύχτας, ιδίως όταν έχει πανσέληνο.
Γραμμή 98 ⟶ 99 :
Τα αποθέματα των πτηνών αυτών έχουν ανακάμψει με βραδείς ρυθμούς, μετά τα μέσα του 20ού αιώνα, με την εισαγωγή των πρώτων προστατευτικών μέτρων. Στην [[Ελβετία]] και στη βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία , η αύξηση των αποθεμάτων διήρκεσε μέχρι το 1970, ενώ στο [[Βέλγιο]],την [[Ολλανδία]], την [[Αυστρία]] και σε άλλα μέρη της [[Γερμανία]]ς, παρατηρήθηκε μέχρι και τη δεκαετία του 1980. Μεγάλη συμβολή στην ανάκαμψη των πληθυσμών είχε η διαφορετική διαχείριση της γεωργικής γης και οι λιγότερες, έτσι, απώλειες στις φωλιές που βρίσκονται καταμεσίς στο έδαφος. Ειδικά στην [[Ολλανδία]], που θεωρείται η «χώρα της Καλημάνας», δημιουργήθηκαν πολλά νέα ενδιαιτήματα αναπαραγωγής. <ref>Zitiert nach: Kooiker, Buckow: Der Kiebitz. Wiesbaden 1997, S. 28</ref>
Τα μεγαλύτερα αποθέματα του παγκόσμιου πληθυσμού βρίσκονται στην [[Ολλανδία]] και τη [[Γερμανία]] και, παρόλο που παρουσιάζεται καθοδική τάση στους αριθμούς της, η Καλημάνα κατατάσσεται στην κατηγορία: Είδη Ελαχίστης Ανησυχίας (LC) από την IUCN. <ref
== Κίνδυνοι ==
Η Καλημάνα, σήμερα, απειλείται από τη μειωμένη παραγωγικότητα στο φώλιασμα, ως αποτέλεσμα -ξανά- της εντατικοποίησης και της αλλαγής των γεωργικών πρακτικών (del Hoyo et al. 1996), ιδίως της βελτίωσης των βοσκοτόπων (π.χ. με την αποστράγγιση, ανόργανα λιπάσματα και επανασπορά) (Baldi et al. 2005). Σημαντικοί μεταναστευτικοί σταθμοί για το [[είδος]], στις ακτές της Βαλτικής Θάλασσας απειλούνται από τη ρύπανση πετρελαίου, αποστράγγιση των υγροτόπων για άρδευση, εγκατάλειψη της γης και αλλαγή των πρακτικών διαχείρισης της γης (Grishanov 2006). Καταστροφή των φωλιών μπορεί επίσης να προκύψει, κατά την καλλιέργεια την άνοιξη (χρήση μηχανημάτων) σε αρόσιμες εκτάσεις (del Hoyo et al. 1996). Το [[είδος]] είναι ευαίσθητο στην αλλαντίαση των πτηνών (Avian botulism), έτσι μπορεί να απειλείται από τις μελλοντικές εστίες της νόσου (Hubalek et al. 2005). Επίσης, μπορεί να απειληθεί από θήρευση της φωλιάς του από θηλαστικά «εισαγωγής» (π.χ. τον ευρωπαϊκό σκαντζόχοιρο, Erinaceus europeaus) σε κάποια νησιά (Jackson 2001).
| |||