Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του «Chevrolet Camaro 3ης γενιάς»
καμία σύνοψη επεξεργασίας
|
==Διακρίσεις==
Η τρίτη γενιά της Camaro απέσπασε πλήθος διακρίσεων από όλα τα μεγάλα αμερικανικά περιοδικά. Η έκδοση Camaro Z28 κέρδισε τον τίτλο του Αυτοκινήτου της Χρονιάς (Car of the Year) του Motor Trend, για το [[1982]]. Το Road & Track ανέδειξε τις Chevrolet Camaro & [[Pontiac Firebird]] του [[1984]] μεταξύ των 12 καλύτερων αυτοκινήτων του κόσμου, καθώς και τα Καλύτερα Σπορ GT (Best Sports GT) εμπορικής τιμής μεταξύ 11.000 και 14.000 [[Δολάριο ΗΠΑ|δολαρίων]]. Το Car and Driver ανακήρυξε την Camaro Z28 του [[1984]] ως το μοντέλο με την καλύτερη οδική συμπεριφορά, μεταξύ όλων των αυτοκινήτων που κατασκευάζονταν στις [[ΗΠΑ]].<ref>Antonick, Mike (2004). The Camaro White Book. Motorbooks. ISBN 9780760318799.</ref> Επίσης, η Camaro IROC-Z ήταν στον κατάλογο των 10 καλύτερων μοντέλων (Ten Best) του Car and Driver, για το [[1985]].
==Βελτιώσεις==
Tο [[1985]], το μπροστινό ρύγχος ανανεώθηκε ελαφρά και προστέθηκε η έκδοση υψηλών επιδόσεων '''IROC-Z''', που έλαβε το όνομά της από τον δημοφιλή αγώνα '''International Race of Champions'''. Από την σεζόν του [[1986]], τοποθετήθηκε στάνταρ τρίτο πίσω φως φρένων, σύμφωνα με τον κανονισμό που καθιέρωσε τότε η National Highway Traffic Safety Administration (NHTSA). Η ίδια σεζόν ήταν και η τελευταία για τον 4-κύλινδρο κινητήρα. Μάλιστα αναμενόταν και ένας προαιρετικός 5.7 λίτρων (350 κυβικών ιντσών) V8 κινητήρας, αλλά κάποια προβλήματα στην ανάπτυξή του, καθυστερήσαν αυτή την επιλογή.
Τελικώς, την σεζόν του [[1987]] εισήχθη ο νέος κινητήρας L98 5.7 L V8, ως προαιρετική επιλογή στην έκδοση IROC-Z, αποκλειστικά με 4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο. Ταυτόχρονα, για πρώτη φορά από το [[1969]], η ανοικτή εκδοχή convertible επανήλθε, αυτή τη φορά από την εταιρεία ASC (American Sunroof Company), που έλαβε την επίσημη άδεια από την [[Chevrolet]] να μετατρέπει τα T-Top των εκδόσεων Sport Coupe και IROC-Z σε πλήρως ανοικτά [[καμπριολέ]]. Επίσης, οι εκδόσεις IROC-Z και Z28 έλαβαν ταχύμετρα με μέγιστη ένδειξη τα 145 mph (233 km/h) και οι άλλες με μέγιστη ένδειξη τα 110 mph (180 km/h), καταργώντας οριστικά τα προηγούμενα των 85 mph (137 km/h) που είχαν καθιερωθεί το [[1979]]
[[Αρχείο:Chevrolet Camaro IROC-Z-4.jpg|300px|thumb|right|Chevrolet Camaro IROC-Z Coupé / εμπρός]]
[[Αρχείο:Chevrolet Camaro IROC-Z-3.jpg|300px|thumb|right|Chevrolet Camaro IROC-Z Coupé / πίσω]]
Το [[1988]], η έκδοση Z28 διακόπηκε, προς όφελος της IROC-Z, αλλά επανήλθε το [[1990]], όταν το IROC-Z καταργήθηκε οριστικά, λόγω του ότι η σειρά IROC συνδέθηκε με την [[Dodge]]. Επίσης, το καλοκαίρι του [[1989]] (σεζόν του [[1990]]) προστέθηκε στάνταρ [[αερόσακος]] οδηγού σε όλες τις εκδόσεις της Camaro, αν και ακόμα δεν προσφερόταν [[Σύστημα αντιμπλοκαρίσματος τροχών|Σύστημα Αντιμπλοκαρίσματος Τροχών (ABS)]], ούτε καν ως έξτρα (το ABS τελικώς εισήχθη το [[1993]], με την εισαγωγή της τέταρτης γενιάς, ως στάνταρ σε όλα).
Το [[1992]], σηματοδότησε και το τέλος της τρίτης γενιάς. Λόγω της ταυτόχρονης συμπλήρωσης 25 ετών από την πρώτη σεζόν της [[Chevrolet Camaro 1ης γενιάς|Camaro πρώτης γενιάς]], αρχικά σχεδιαζόταν μία ειδική επετειακή έκδοση, με τις σπορ εξατμίσεις, τις [[Αλουμίνιο|αλουμινένιες]] κυλινδροκεφαλές και το 6-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο της [[Chevrolet Corvette C4]], αλλά τελικώς η ιδέα αυτή ματαιώθηκε. Από την άλλη, ωστόσο, όλα τα μοντέλα της σεζόν του [[1992]] έλαβαν το έμβλημα «25th Anniversary» στο [[Ταμπλό αυτοκινήτου|ταμπλό]] και οι αγοραστές μπορούσαν να επιλέξουν ένα «Heritage Pack» («Πακέτο Κληρονομιάς»). Ως αποτέλεσμα των προβλημάτων ποιότητας που σημειώθηκαν στα πρώτα και στα τελευταία χρόνια της παραγωγής της τρίτης γενιάς, συν
==Κινητήρες==
| |||