Συλλογή (μουσειολογία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 9:
Ήδη από την [[αρχαιότητα]] είναι γνωστές δημόσιες συλλογές με τη μορφή των ''θησαυρών'', των αναθημάτων [[πόλις-κράτος|πόλεων]] δηλαδή σε πανελλήνια ιερά, όπως η [[Ολυμπία]] ή οι [[Δελφοί]]. Στην [[ελληνιστική περίοδος|Ελληνιστική περίοδο]] απαντώνται ιδιωτικές προσπάθειες συλλογής έργων τέχνης από εύπορους όπως ο [[Ηρώδης Αττικός|Ηρώδης ο Αττικός]] ή οι Ατταλίδες στην [[Πέργαμος|Πέργαμο]], ενώ ως δημόσια συλλογή μπορεί να χαρακτηριστεί το ''Μουσείον'' της Αλεξάνδρειας. Ιδιαίτερη έξαρση γνωρίζουν οι ιδιωτικές συλλογές στον ρωμαϊκό κόσμο, καθώς η συλλεκτική δραστηριότητα καθίσταται σύμβολο ισχύος και ευημερίας, με εξέχον παράδειγμα τον [[Κικέρων|Κικέρωνα]]. Στους Βυζαντινούς χρόνους η παράδοση των δημόσιων και ιδιωτικών συλλογών συνεχίζεται, αν και η ιδιωτική έκθεση δεν ευνοείται ως ενασχόληση εξαιτίας της κυρίαρχης [[Χριστιανισμός|χριστιανικής]] ιδεολογίας. Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα δημόσιας συλλογής θα μπορούσε κανείς να αναφέρει τον Ιππόδρομο και ιδωτική το παλάτι του ευνούχου Λαύσου, επί βασιλείας Αρκάδιου.
 
Στους προεπαναστατικούς χρόνους εισηγήσεις για τη δημιουργία δημόσιων συλλογών έχουμε κυρίως από τον Αδαμάντιος [[Αδαμάντιος Κοραής|Κοραή]] και την [[Φιλόμουσος Εταιρεία|Φιλόμουσο Εταιρεία]], το 1813. Ο μεν πρώτος πρότεινε όχι μόνον τη διαφύλαξη, αλλά και την καταλογογράφηση των κειμηλίων εις ''Ελληνικόν Μουσείον'', οργισμένος πιθανώς από τη σύληση των χειρογράφων της [[Πάτμος|Πάτμου]] και άλλων νήσων του [[Αιγαίο|Αιγαίου]] από τον άγγλο περιηγητή Έντουαρκ Κλαρκ<ref>Γκαζή Α. - Νούσια Τ., 2003, 157.</ref>
 
==Συντήρηση συλλογών==