Ρομαντισμός (λογοτεχνία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Με τον όρο '''[[ρομαντισμός]] στη [[λογοτεχνία]]''' εννοείται το λογοτεχνικό κίνημα που, με επίκεντρο τη [[Γερμανία]], την [[Αγγλία]] και τη [[Γαλλία]], εξαπλώθηκε στην Ευρώπη το πρώτο ήμισυ του [[19ος αιώνας|19ου αιώνα]]. Το θεμέλιο όμως της επίδρασης του ρομαντισμού στη λογοτεχνία διαμορφώθηκε στις αρχές του [[18ος αιώνας|18ου αιώνα]]. Η γενικευμένη κρίση οι ταχείς ρυθμοί αστικοποίησης και εκβιομηχάνισης των ευρωπαϊκών χωρών, μετά τη διάσπαση της φεουδαρχικής κοινωνίας, είχε ως αποτέλεσμα μια σειρά ραγδαίων εξελίξεων σε οικονομικό, κοινωνικό και πολιτισμικό επίπεδο. Οι έντονες οικονομικές ανακατατάξεις οδήγησαν σε σημαντική πτώση του βιοτικού επιπέδου ενός μεγάλου μέρους του πληθυσμού. Το γεγονός αυτό είχε ως επακόλουθο την έκρηξη και εξάπλωση διαφόρων επαναστατικών κινημάτων με κοινωνικά αιτήματα, με αποκορύφωμα τη [[Γαλλική Επανάσταση]] του 1789, γεγονός που οδήγησε στη διατύπωση νέων θεωριών. Οι νέες θεωρίες φέρνουν στο προσκήνιο το άτομο και την ιδεαλιστική προσέγγιση του κόσμου ως αντίδραση στον [[ορθολογισμός|ορθολογισμό]] και τις «απόλυτες» αλήθειες του [[Διαφωτισμός|Διαφωτισμού]]. Η εμμονή του [[Εμμάνουελ Καντ]] στην κυριαρχία της ελεύθερης βούλησης<ref>Berlin Ι., 2002, 121.</ref>, η θεωρία της γνώσης του Φίχτε<ref>Berlin Ι., 2002, 153.</ref>, η εισαγωγή της έννοιας του εξπρεσιονισμού από τον Χέρντερ και της ιδέας του ''ανήκειν''<ref>Berlin Ι., 2002, 105.</ref>, φαίνεται πως απέδωσαν καρπούς στον 19ο αιώνα.