Απόστολος Κακλαμάνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
απάλειψη διπλής αναφοράς για νεολαία
Γραμμή 76:
 
==Βιογραφία==
Γεννήθηκε στην [[Καρυά Λευκάδας]] τον Σεπτέμβριο του [[1936]] και αποφοίτησε από το Ζ΄ Εσπερινό Λύκειο. Σπούδασε [[Νομική|Νομικά]] στο Πανεπιστήμιο της [[Αθήνα|Αθήνας]] και εργάστηκε ως δικηγόρος. Πήρε ενεργό μέρος στην πολιτική ζωή της χώρας. Ως φοιτητής είχε εκλεγεί πρόεδρος της ΔΕΣΠΑ και του συλλόγου των εργαζομένων φοιτητών. Διετέλεσε επίσης πρόεδρος της τότε Νεολαίας της Ένωσης Κέντρου. Το [[1963]], νεότατος, διορίστηκε γενικός γραμματέας του υπουργείου Κοινωνικών Υπηρεσιών (Πρόνοιας) στην Κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου (1963-1965). Διώχθηκε επανειλημμένα στον πρώτο και δεύτερο "«Ανένδοτο"», αλλά αθωώθηκε από τα τακτικά δικαστήρια. Το [[1967]] διώχθηκε και φυλακίστηκε για αντιστασιακή δράση<ref>[http://web.archive.org/20071008065653/www.apkaklamanis.gr/xronologio/xronologio.asp?state=xronologio Επίσημος διαδικτυακός τόπος του Απόστολου Κακλαμάνη]</ref> με τον Νόμο 509, ως μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Δημοκρατικού Εθνικού Κινήματος Αντίστασης (ΔΕΚΑ), αλλά το [[1968]] αποφυλακίστηκε με την «αμνηστία» του Φεβρουαρίου και υπήρξε συνήγορος υπεράσπισης στις περισσότερες δίκες μέχρι την πτώση της δικτατορίας. Μεταξύ άλλων, υπερασπίστηκε τους Ξ. Πελοποννήσιο και Θ. Κόκκινο (κατηγορούμενους από έκτακτο στρατοδικείο για συμμετοχή στο ΠΑΚ). Συνέχισε, όμως, τη δράση του μέσα από τις γραμμές του ΠΑΚ, γι' αυτό και η δικτατορία του αφαίρεσε το διαβατήριο, απαγορεύοντάς του την έξοδο από τη χώρα. Επίσης, ήταν ο πρώτος<ref>[http://www.hri.org/news/grpapers/eleytherotypia/1996/96-01-18.eley.html#5 εφημερίδα Ελευθεροτυπία]</ref> πρόεδρος της ΕΔΗΝ, της νεολαίας της Ένωσης Κέντρου.
 
Μετά τη μεταπολίτευση υπήρξε από τα ιδρυτικά στελέχη<ref>[http://web.archive.org/20040703205111/www.ana.gr/gr/biogr/old/kaklamanis.html Σύντομο βιογραφικό του Απόστολου Κακλαμάνη]</ref> του [[Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα|ΠΑ.ΣΟ.Κ.]] και το [[1974]] εξελέγη βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στη Β'[[Εκλογική περιφέρεια Β΄ Αθηνών|Β΄ Αθηνών]], καθώς και το 1977 πρώτος βουλευτής (σε ψήφους) όλης της χώρας.
 
Από τον Οκτώβριο του 1981 ως τον Ιούλιο του 1982 διετέλεσε υπουργός Εργασίας, και ήταν υπεύθυνος για το Νόμο 1264/82, που ήταν από τους πιο προοδευτικούς στην τότε Ευρώπη (συνδικαλιστικές ελευθερίες, άδεια 4 εβδομάδων και 40 ωρών, μέτρα για άτομα με αναπηρία, έγκυες γυναίκες και εργαζόμενους νέους κ.ά.).<ref>http://www.apkaklamanis.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=68&Itemid=471</ref>