Λουδοβίκος Θείρσιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Τα επόμενα έτη, ταξιδεύει σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες όπου ζωγραφίζει νωπογραφίες σε εκκλησίες και [[ελαιογραφία|ελαιογραφίες]] σε οικίες ιδιωτών. Η εκκλησιαστική του τέχνη, θεωρήθηκε εφάμιλλη δυτικοευρωπαίων αγιογράφων, όπως οι [[Λούντβιχ Σάιτζ]] και [[Ζαν-Ιππολύτ Φλαντρέν]], που κατάφεραν να φέρουν ξανά στο προσκήνιο την δυτικοευρωπαϊκή εκκλησιαστική τέχνη..<ref name="Kyriakos" /> Το 1856, μετέβηκε στη [[Βιέννη]] για να αναλάβει την αγιογράφηση μιας ελληνορθόδοξης εκκλησίας,<ref name="mkl" /> όπου γνωρίζεται με τον [[Θεόφιλος Χάνσεν|Θεόφιλο Χάνσεν]], έναν Δανοαυστριακό αρχιτέκτονα που επίσης πέρασε κάποια χρόνια της ζωής του στην Ελλάδα και ενδιαφέρθηκε για τη βυζαντινή ναοδομία. Όταν ο Χάνσεν ανέλαβε την ανακατασκευή της εκκλησίας της [[Ναός Αγίας Τριάδας (Βιέννη)|Αγίας Τριάδας]] σε [[νεοβυζαντινή αρχιτεκτονική|νεοβυζαντινή]] μορφή, ζήτησε από το Θείρσιο και τον [[Καρλ Ραλ]], Αυστριακό ζωγράφο, την αγιογράφηση της εκκλησίας. Τη χρηματοδότηση του έργου έγινε με δωρεά του ευεργέτη [[Σίμων Σίνας|Σίμονα Σινά]],<ref>"Wien (Kirchen, Profanbauten)", ''Meyers Konversations-Lexikon''</ref> ο οποίος έπειτα ζήτησε από τον Θείρσιο, την αγιογράφηση και μιας άλλης εκκλησίας στην Ρώμη. Κατά την διάρκεια της παραμονής του εκεί, φιλοτέχνησε τα έργα ''"Charon als Seelenführer"'' (''Ο Χάροντας ως οδηγός των ψυχών''), ''"Bakchos' Einzug in den Hain von Kolonos"'' (''Είσοδος του Βάκχου στο Άλσος του Κολωνού'') και ''"Thetis' Klage um Achilleus"'' (''Ο θρήνος της Θέτιδας για τον Αχιλλέα'').<ref name="mkl" />

Το 1860, μετέβηκε στην [[Αγία Πετρούπολη]] όπου αγιογράφισε τις νωπογραφίες και τις [[φορητή εικόνα|φορητές εικόνες]] του παρεκκλησίου του Μεγάλου Δούκα [[Νικόλαος Νικολάεβιτς της Ρωσίας (1831–1891)|Νικόλαου Νικολάεβιτς]] και του Μεγάλου Δούκα [[Μιχαήλ Νικολάεβιτς της Ρωσίας|Μιχαήλ Νικολάεβιτς]], και την [[Προτεσταντική θρησκεία|προτεσταντική]] εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης.<ref name="mkl" /><ref name="Kyriakos" /> Μετά την επιστροφή του στη Γερμανία, φιλοτέχνησε το ''"Auferweckung der Tochter des Jairus und Christus in Gethsemane"'' (''Η ανάσταση της της κόρης του Ιαείρου και o Χριστός στη Γεθσημανή'', 1866) στον [[πανεπιστημιακός ναός|πανεπιστημιακό ναό]] στο [[Κέμπτεν]], όπως επίσης "''Predigt des Paulus auf dem Areopag"'' (''Το κήρυγμα του Παύλου στον Άρειο Πάγο'') και τα επόμενα χρόνια αρκετά άλλα έργα, όπως ''"Christus am Teich Bethesda"'' (''Ο Χριστός στη δεξαμενή της Βηθεσδά''), ''"Ceres, die ihre Tochter sucht"'' (''Η Δήμητρα που αναζητά την κόρη της''), ''"Christus in der Wüste"'' (''Ο Χριστός στην έρημο''), ''"Alarich in Athen als Sieger gefeiert"'' (''Ο Αλάριχος στην Αθήνα εορτάζει τη νίκη του'') και "''Kreuztragung Christi"'' (''Ο Χριστός φέρει το Σταυρό'').<ref name="mkl" /> Κάποια χρόνια αργότερα, αγιογραφεί τις εικόνες από το [[τέμπλο]] του καθεδρικού ναού της [[Ναός Αγίας Σοφίας (Λονδίνο)|Αγίας Σοφίας]] στο [[Λονδίνο]], το οποίο καθαγιάστηκε το 1882.<ref name="Kyriakos" /><ref>Don Bianco</ref>