Μίχαελ Χάνεκε: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Vagrand (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Σύμφωνα με συζήτηση στην Βικιπαίδεια:Αγορά; διακοσμητικές αλλαγές
Γραμμή 16:
}}
 
Ο '''Μίχαελ Χάνεκε''' ([[Γερμανική γλώσσα|γερμ.]] '''Michael Haneke'''), γεννημένος στις [[23 Μαρτίου]] [[1942]] είναι Αυστριακός σκηνοθέτης και σεναριογράφος γνωστός για το θλιβερό ύφος και την αμφιλεγόμενη θεματολογία των ταινιών του, που πραγματεύονται συχνά τα προβλήματα των μοντέρνων κοινωνιών. Ο σκηνοθέτης έχει εργαστεί στην τηλεόραση τον κινηματογράφο και το θέατρο. Είναι επίσης γνωστός για το γεγονός ότι οι ταινίες του που θίγουν καίρια κοινωνικά ζητήματα δημιουργούν ερωτήματα στο θεατή<ref>{{cite news |first= John|last= Wray|authorlink= |coauthors= |title=Minister of Fear. |url=http://www.nytimes.com/2007/09/23/magazine/23haneke-t.html |quote=Making waves, however, is what Haneke has become famous for. Over the last two decades, the director has developed a reputation for stark, often brutal films that place the viewer — sometimes subtly, sometimes explicitly — in the uncomfortable role of accomplice to the crimes playing out on-screen. This approach has made Haneke one of contemporary cinema’s most reviled and revered figures, earning him everything from accusations of obscenity to a retrospective at the Museum of Modern Art. ''Funny Games'', the movie Haneke was shooting in New York and Long Island, is the American remake of a highly controversial film by the same name that he directed in 1997. |publisher=[[New York Times Magazine]] |date=September 23, 2007 |accessdate=2007-08-21 }}</ref>. Εκτός από την ενασχόλησή του στον κινηματογράφο διδάσκει σκηνοθεσία στην Ακαδημία Κινηματογράφου της [[Βιέννη|Βιέννης]]ς.
 
Έχει βραβευτεί δυο φορές με [[Χρυσός Φοίνικας|Χρυσό Φοίνικα]] στο [[Φεστιβάλ των Καννών]] για τις ταινίες ''[[Η λευκή κορδέλα|Η Λευκή Κορδέλα]] (Das weiße Band, Eine deutsche Kindergeschichte)'' το [[2009]] και ''[[Αγάπη (ταινία 2012)|Αγάπη]]'' το [[2012]]<ref name="Official Selection">{{cite web |url=http://www.festival-cannes.fr/en/article/58878.html |title=2012 Official Selection |accessdate=2012-04-19 |work=Cannes}}</ref><ref name="timeout">{{cite web |url=http://www.timeout.com/london/feature/2547/cannes-film-festival-2012-line-up-announced |title=Cannes Film Festival 2012 line-up announced |accessdate=2012-04-19 |work=timeout}}</ref>. ''Η Λευκή Κορδέλα'' τιμήθηκε επίσης με [[Χρυσές Σφαίρες|Χρυσή Σφαίρα]] καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας κι έλαβε δυο υποψηφιότητες για βραβείο [[Όσκαρ]], ενώ η ταινία ''Αγάπη'' έλαβε 5 υποψηφιότητες για [[Όσκαρ]] μεταξύ των οποίων και για [[Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας]], [[Όσκαρ Σκηνοθεσίας|Σκηνοθεσίας]] και [[Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου|Α' Γυναικείου Ρόλου]] για την [[Εμανουέλ Ριβά|Εμμανουέλ Ριβά]].
 
== Βιογραφία ==
Ο Μίχαελ Χάνεκε γεννήθηκε στο Μόναχο της Γερμανίας το [[1942]]. Οι γονείς του ήταν ο Γερμανός ηθοποιός και σκηνοθέτης Φριτς Χάνεκε και η Αυστριακή ηθοποιός Μπέατριξ φον Ντέγκενσιλντ. Μεγάλωσε στην πόλη [[Βίνερ Νόιστατ]] της [[Αυστρία|Αυστρίας]]ς και σπούδασε φιλοσοφία, ψυχολογία και δράμα στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης, αφού δεν κατάφερε να έχει επιτυχία στην πρώτη του απόπειρα να ασχοληθεί με τη μουσική και την υποκριτική. Μετά την αποφοίτησή του έγινε κριτικός κινηματογράφου kai από το [[1967]] εώς και το [[1970]] εργάστηκε ως συντάκτης για τον τηλεοπτικό σταθμό Südwestfunk. Το [[1974]] έκανε το ντεμπούτο του ως σκηνοθέτης τηλεοπτικών παραγωγών.
 
Η πρώτη του σκηνοθετική απόπειρα στο χώρο του κινηματογράφου ήρθε το [[1989]] με την ταινία ''7η Ήπειρος (Der siebente Kontinent)'' στην οποία μπορεί κανείς να διακρίνει τα σπέρματα από το βίαιο και τολμηρό ύφος που επρόκειτο να ανθίσει τα χρόνια που ακολούθησαν. Η καθιέρωση έφτασε τρία χρόνια αργότερα με την ταινία ''Το Βίντεο του Μπένι (Benny's Video, 1992)'' με την οποία συμμετείχε για πρώτη φορά στο [[Φεστιβάλ των Καννών]]. Ακολούθησαν οι ταινίες ''71 Συμπτώσεις (71 Fragmente einer Chronologie des Zufalls, 1994)'', ''[[Παράξενα Παιχνίδια]] (Funny Games, 1997)'' και ''Άγνωστος Κώδικας (Code inconnu: Récit incomplet de divers voyages, 2000)'' κι το [[2001]] έλαβε τις καλύτερες κριτικές της καριέρας του για την ταινία ''Η Δασκάλα του Πιάνου (La Pianiste, 2001)'' με την Ιζαμπέλ Ιπέρ, για την οποία τιμήθηκε με το μεγάλο βραβείο της κριτικής επιτροπής στο [[Φεστιβάλ των Καννών]]. Το [[2005]] συνεργάστηκε για δεύτερη φορά με την ηθοποιό Ζυλιέτ Μπινός (μετά την ταινία ''Άγνωστος Κώδικας'' του 2000), η οποία εξέφρασε την επιθυμία να ξανασυνεργαστεί μαζί του, για την ταινία ''Κρυμμένος (Caché)''<ref>{{cite web|url=http://www.bfi.org.uk/sightandsound/review/2097/ |title=Sight & Sound &#124; Code Unknown (2000) |publisher=BFI |date=2010-07-08 |accessdate=2011-09-20}}</ref>.
Γραμμή 30:
 
== Φιλμογραφία ==
* [[1989]] - ''7η Ήπειρος (Der siebente Kontinent)''
* [[1992]] - ''Το Βίντεο του Μπένι (Benny's Video)''
* [[1994]] - ''71 Συμπτώσεις (71 Fragmente einer Chronologie des Zufalls)''
* [[1997]] - ''[[Παράξενα Παιχνίδια]] (Funny Games)''
* [[2000]] - ''Άγνωστος Κώδικας (Code inconnu: Récit incomplet de divers voyages)''
* [[2001]] - ''Η Δασκάλα του Πιάνου (La Pianiste)''
* [[2003]] - ''Η Ώρα του Λύκου (Le Temps du Loup)''
* [[2007]] - ''Funny Games US''
* [[2009]] - ''[[Η λευκή κορδέλα|Η Λευκή Κορδέλα]] (Das weiße Band, Eine deutsche Kindergeschichte)''
* [[2012]] - ''[[Αγάπη (ταινία 2012)|Αγάπη]] (Amour)''
 
=== Μικρού μήκους ===
* [[1995]] - Lumière et compagnie
 
== Παραπομπές ==
Γραμμή 48:
 
=== Βιβλιογραφία ===
* Catherine Wheatley: Michael Haneke's Cinema: The Ethic of the Image, New York: Berghahn Books, 2009, ISBN 1-84545-722-6 review
* Michael Haneke. Special Issue of Modern Austrian Literature. 43.2, 2010.
 
 
Γραμμή 59:
 
{{DEFAULTSORT:Χανεκε Μιχαελ}}
 
[[Κατηγορία:Αυστριακοί σκηνοθέτες]]
[[Κατηγορία:Γερμανοί σκηνοθέτες]]
Γραμμή 64 ⟶ 65 :
[[Κατηγορία:Γερμανοί σεναριογράφοι]]
[[Κατηγορία:Γεννήσεις το 1942]]
[[Κατηγορία:Γεννήσεις στο Μόναχο]]