Γιώργης Σιάντος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 9:
Το Σεπτέμβριο του 1930 όταν ο Χαϊτάς φυλακίστηκε από το αστικό καθεστώς, ο Σιάντος ανέλαβε Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ. Τελικά η σύγκρουση αυτή διακόπηκε ύστερα από παρέμβαση της [[Κομμουνιστική Διεθνής|Κομμουνιστικής Διεθνούς]] και την ανάθεση της θέσης του Γενικού Γραμματέα στο [[Νίκος Ζαχαριάδης|Νίκο Ζαχαριάδη]] το [[1931]]. Ο Σιάντος κλήθηκε στα όργανα της Διεθνούς όπου έκανε αυτοκριτική και επανήλθε μετά από μερικούς μήνες μαζί με τον Κ. Θέο σε καθοδηγητικές θέσεις. Το [[1934]] εκλέχθηκε Γραμματέας της Κομματικής Οργάνωσης Πειραιά του ΚΚΕ, ενώ το [[1936]] εκλέχθηκε βουλευτής [[Τρίκαλα|Τρικάλων]] με το [[Παλλαϊκό Μέτωπο]].
== Τα χρόνια της
Αμέσως μετά την εκλογή του Σιάντου στο κοινοβούλιο ξέσπασε η [[Δικτατορία της 4ης Αυγούστου]] υπό τον [[Ιωάννης Μεταξάς|Ιωάννη Μεταξά]]. Ο Μεταξάς, μετά τα γεγονότα που συνέβησαν στη Θεσσαλονίκη και το νέο αυταρχικό καθεστώς που εγκαθίδρυσε, εξαπέλυσε μια αδυσώπητη αντικομμουνιστική εκστρατεία, κατ΄ επιταγή του [[Ιδιώνυμο|ιδιώνυμου νόμου]], που έθεσε σε ισχύ το 1929 ο [[Ελευθέριος Βενιζέλος]], για την καταστολή συνδικαλιστικών κινητοποιήσεων, συλλαμβάνοντας πολλά μέλη του ΚΚΕ που τελούσε πλέον εκτός νόμου. Ο Σιάντος συνελήφθη και εξορίστηκε στην [[Ανάφη]] από όπου δραπέτευσε το [[1937]].
Τον Απρίλιο του 1938, μετά τη σύλληψη της τριμμελούς Γραμματείας (Νεφελούδης-Παρτσαλίδης-Σκλάβαινας) που είχε την καθοδήγηση του ΚΚΕ, ο Σιάντος ηγήθηκε της διαδικασίας ανασυγκρότησης του ανώτατου καθοδηγητικού οργάνου του κόμματος, της λεγόμενης Παλαιάς Κεντρικής Επιτροπής, μαζί με το [[Νίκος Πλουμπίδης|Νίκο Πλουμπίδη]]. Ωστόσο, δεν κατόρθωσε να αποφύγει τη δεύτερη σύλληψη το [[Νοέμβριος|Νοέμβρη]] του [[1939]] και τη φυλάκισή του στις φυλακές της [[Κέρκυρα|Κέρκυρας]] στην Ακτίνα Θ', μαζί με το [[Νίκος Ζαχαριάδης|Ζαχαριάδη]]. Το [[Σεπτέμβριος|Σεπτέμβρη]] του [[1941]], όταν απέδρασε, η Ελλάδα βρισκόταν ήδη υπό == Πρωταγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης ==
| |||