Ιμπραήμ Πασάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτες: μεγάλη αφαίρεση Οπτική επεξεργασία |
Αναίρεση έκδοσης 4581845 από τον 94.67.198.191 (Συζήτηση) |
||
Γραμμή 1:
{{άλλεςχρήσεις4|τον αντίπαλο της [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|Ελληνικής Επαναστασης]]|τον [[Μεγάλος Βεζίρης|Μεγάλο Βεζίρη]]|Πάργαλης Ιμπραήμ πασάς}}
{{πηγές|25|12|2009}}
[[Αρχείο:IbrahimBaja.jpg|thumb|right|200px|Ο Ιμπραήμ Πασάς]]
Ο '''Ιμπραήμ Πασάς''' (إبراهيم باشا στα [[αραβική γλώσσα|αραβικά]], [[1789]]-[[10 Νοεμβρίου]] [[1848]]) ήταν αντιβασιλέας της [[Αίγυπτος|Αιγύπτου]] και στρατιωτικός.
== Βιογραφία ==
Γεννήθηκε στην [[Καβάλα]], ή κατά μερικούς ιστορικούς στο χωριό Νουσρατλί (σημ. Νικηφόρος) της Δράμας, όπου η οικογένεια του είχε βρει προσωρινό καταφύγιο, κατά τη διάρκεια μιας επιδημίας πανώλης που είχε ξεσπάσει στην Καβάλα.<ref>Afaf Lutfi al-Sayyid Marsot, Egypt in the reign of Muhammad Ali, Cambridge 1984, σ. 27, όπου το όνομα του χωριού αναφέρεται ως Νασρατλί.</ref> Ήταν κατά πάσα πιθανότητα γιος του χεβίδη [[Μεχμέτ Αλή]], αν και μερικοί υποστηρίζουν ότι ήταν θετός γιος του, και κάποιας χριστιανής, χήρας του Τουρματζή.
Το [[1818]] κατέλαβε την πρωτεύουσα των [[Βαχαβίτες|Βαχαβιτών]], Ντεραγιέ, και αιχμαλώτισε τον αρχηγό τους, Αμπντουλάχ. Τότε ο Σουλτάνος τον ονόμασε [[Πασάς|Πασά]] της [[Μέκκα|Μέκκας]] και [[Μεγάλος Βεζίρης|βεζίρη]] με τρεις [[Ιππουρίδες]]. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στο [[Κάιρο]], όπου ξεκίνησε την αναδιοργάνωση του στρατού και του ναυτικού σύμφωνα με ευρωπαϊκά πρότυπα. Το [[1821]]-[[1822]] έλαβε μέρος στην εκστρατεία στο [[Σουδάν]].
Το 1824, κατά τη διάρκεια της [[ελληνική επανάσταση του 1821|ελληνικής επανάστασης]], στάλθηκε από τον πατέρα του στην [[Πελοπόννησος|Πελοπόννησο]] για να βοηθήσει τους Οθωμανούς, επικεφαλής στρατιάς Αιγυπτίων που κάποτε έφτασε τουλάχιστον τις 35.000 άνδρες.<ref>Κοτσώνης Λ. Κωνσταντίνος (2005) ''Αιγυπτιακή Στρατιά εισβολής στην Πελοπόννησο. Συγκρότησις, τακτική, ηγεσία.'' Πρακτικά Ζ' Διεθνούς Συνεδρίου Πελοποννησιακών Σπουδών, δημοσιευθέν στο "Πελοποννησιακά", Παράρτ. 27, 2007, σ. 479-481.</ref> Αφού πρώτα στάθμευσε στην [[Κρήτη]], τον Φεβρουάριο του [[1825]], αποβιβάστηκε στον Μωριά. Κυρίευσε αρχικά την [[Τρίπολη Αρκαδίας|Τρίπολη]] και το [[Πύλος|Ναυαρίνο]], ωστόσο η επίθεσή του τον Ιούνιο στην [[Αργολίδα]] στους [[Μάχη των Μύλων|Μύλους Αργολίδας]] αποκρούστηκε από τον [[Δημήτριος Υψηλάντης|Δημήτριο Υψηλάντη]]. Το 1826 κατέλαβε το [[Μεσολόγγι]] και το 1828, και αφού ο στόλος του είχε [[ναυμαχία του Ναυαρίνου|καταστραφεί στο Ναυαρίνο]], αποχώρησε από την Ελλάδα μετά την παρέμβαση των Γάλλων με την [[Εκστρατεία του Μωριά]]. Κατά την εκστρατεία αυτή προκάλεσε μεγάλες καταστροφές στην Πελοπόννησο, πυρπολώντας οικισμούς, κόβοντας οπωροφόρα δένδρα και καλώντας τον πληθυσμό να προσκυνήσει (Κοτσώνης, σ. 486).
Το [[1831]] στράφηκε εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Κατέλαβε πόλεις της [[Συρία|Συρίας]] και τον επόμενο χρόνο κατατρόπωσε τον οθωμανικό στρατό στο [[Ικόνιο]]. Ύστερα από παρέμβαση όμως της Ρωσίας, σταμάτησε την προέλασή του στην [[Κωνσταντινούπολη]]. Το [[1839]] έγιναν ξανά εχθροπραξίες μεταξύ των δύο χωρών, που είχαν σαν αποτέλεσμα την ήττα της Τουρκίας στο Νεζίπ.
Απεβίωσε στις [[10 Νοεμβρίου]] του 1848 στο Κάιρο από [[φυματίωση]].
== παραπομπές==
<references/>
== ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΊΑ==
*Μιχαήλ Β. Σακελλαρίου, Η απόβαση του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο καταλύτης για την αποδιοργάνωση της Ελληνικής Επανάστασης 24 Φεβρουαρίου - 23 Μαΐου 1825, εκδ. Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2012
*Μιχαήλ Γιοτσαλίτη, «Ολίγα περί της κατά Κυνουρίας κατ' Ιούλιον 1826 επιδρομής Ιμβραήμ», Δελτίον της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος, τομ. Ζ, σελ.155-161
| |||