Πέτρος Κόκκαλης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 1:
Ο '''Πέτρος Κόκκαλης''' του Σωκράτη, (1896-1962) ήταν Έλληνας
== Βιογραφικά στοιχεία ==
Ο Πέτρος Κόκκαλης γεννήθηκε το 1896 στη [[Λιβαδειά]]. Πατέρας του ήταν ο Σωκράτης Κόκκαλης, γυμνασιάρχης του μοναδικού τότε Γυμνασίου της Λιβαδειάς. Μητέρα του ήταν η Πολυξένη Νάκου, της οποίας ο θείος, Λουκάς Νάκος, έγινε υπουργός Δικαιοσύνης στις κυβερνήσεις του [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Ελευθερίου Βενιζέλου]].
Σπούδασε ιατρική στο [[Πανεπιστήμιο Αθηνών]] και στα Πανεπιστήμια της Ζυρίχης και της Βέρνης στην [[Ελβετία]] όπου και έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα (1919). Ακολούθως, από το 1919 ως το 1928 εργάστηκε στην χειρουργική κλινική του Πανεπιστημίου του [[Μόναχο|Μονάχου]] ως βοηθός του διαπρεπή καθηγητή [[Φέρντιναντ Ζάουερμπρουχ]], που θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους χειρουργούς του 20ου αιώνα. Το 1929 ο Πέτρος Κόκκαλης επέστρεψε στην Ελλάδα και έγινε διευθυντής της «Κλινικής Αθηνών» και του νοσοκομείου «Ελπίς». Παράλληλα, έγινε τακτικός καθηγητής στην έδρα της Χειρουργικής στην Ιατρική Σχολή του [[ΕΚΠΑ|Πανεπιστημίου Αθηνών]] και διευθυντής χειρουργικής στο «Αρεταίειο» Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Αθηνών.
Το 1942 έχασε την θέση του στο Πανεπιστήμιο λόγω της συμμετοχής του στην [[Εθνική Αντίσταση|Αντίσταση]]. Συμμετείχε στην [[ΠΕΕΑ]], την "κυβέρνηση του βουνού", ως γραμματέας (υπουργός) Κοινωνικής Πρόνοιας και Παιδείας, και ήταν ένας από τους υπεύθυνους του προγράμματος [[Αποστολή παιδιών στις Λαϊκές Δημοκρατίες από τον ΔΣΕ|αποστολής παιδιών στις Λαϊκές Δημοκρατίες από τον ΔΣΕ]]. ▼
▲Στο [[Αλβανικό Μέτωπο]] υπηρέτησε ως αντισυνταγματάρχης Υγειονομικού. Το 1942 έχασε την
Μετά την Απελευθέρωση, αναχώρησε αρχικά για το [[Παρίσι]], αλλά το 1946, κατά τη διάρκεια του [[Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος 1946-1949|εμφυλίου πολέμου]], επέστρεψε στην Ελλάδα και έγινε υπουργός στην [[Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση]]. Ως βασικός συνεργάτης του [[Νίκος Ζαχαριάδης|Νίκου Ζαχαριάδη]], ήταν υπεύθυνος του προγράμματος [[Αποστολή παιδιών στις Λαϊκές Δημοκρατίες από τον ΔΣΕ|αποστολής παιδιών στις Λαϊκές Δημοκρατίες από τον ΔΣΕ]] (το οποίο η τότε κυβερνητική προπαγάνδα ονόμαζε ''παιδομάζωμα'').
== Βιβλιογραφία ==▼
Μαρκέτος Σπύρος,."Πέτρος Σωκ. Κόκκαλης, Ιστορία της Ιατρικής του 20ού Αιώνα- Οι Έλληνες Πρωτοπόροι". Εκδόσεις Ζήτα, Αθήνα 2002.▼
Το 1949 μετά την ήττα του ΔΣΕ εγκαταστάθηκε στην [[Ανατολική Γερμανία]], όπου συνέχισε την ακαδημαϊκή του καριέρα ως διευθυντής του Ινστιτούτου Πειραματικής Χειρουργικής της Καρδιάς και των Αιμοφόρων Αγγείων της Γερμανικής Ακαδημίας Επιστημών, της οποίας έγινε μέλος. Επίσης έγινε προσωπικός φίλος του ηγέτη της χώρας, [[Βάλτερ Ούλμπριχτ]].
Πέθανε από έμφραγμα μυοκαρδίου το 1962 στο Ανατολικό Βερολίνο. Γιος του είναι ο [[Σωκράτης Κόκκαλης]].
Το 1951, ο Νίκος Ζαχαριάδης είχε πει σε στελέχη του ΚΚΕ για τον Πέτρο Κόκκαλη: «αν ο Κόκκαλης ήταν στην Ελλάδα , έπρεπε να ήταν πρωθυπουργός. Είναι ο καλύτερος από όλους».<ref>«Πέτρος Σ. Κόκκαλης - Βιωματική βιογραφία», της Κατίνας Τέντα-Λατίφη</ref>
▲== Βιβλιογραφία - Πηγές ==
▲Μαρκέτος Σπύρος,."Πέτρος Σωκ. Κόκκαλης, Ιστορία της Ιατρικής του 20ού Αιώνα- Οι Έλληνες Πρωτοπόροι". Εκδόσεις Ζήτα, Αθήνα 2002.
{{reflist}}
==Εξωτερικές συνδέσεις==
*Γιάννης Ν. Μπασκόζος, Ο κόκκινος Κόκκαλης Η ζωή του πρωτοπόρου καθηγητή Ιατρικής, μέλους της καλής κοινωνίας των Αθηνών, που τίναξε την καριέρα του στον αέρα για να ακολουθήσει τους αντάρτες του ΕΑΜ στο βουνό [http://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=443075]
| |||