Φεουδαρχία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Dgolitsis (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 3:
== Ιστορία ==
 
Όταν, όμως, αναφερόμαστε για την μεσαιωνική φεουδαρχία, μιλάμε για το πώς μεταβλήθηκε οη δομή όλου του δυτικοευρωπαϊκού κόσμου και για την απώλεια των κεντρικών εξουσιών προς όφελος των ευγενών και των τοπικών αρχόντων. Το φεουδαρχικό σύστημα ξεκινάει από δύο βασικές συνιστώσες:
Οι Ευγενείς υπερείχαν στην εξουσία πολλές φορές στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ήδη από τα μέσα της 3ης χιλιετίας π.Χ. της Αιγύπτου, η εξουσία των ευγενών αυξανόταν ολοένα και περισσότερο, ενώ χανόταν η ισχύς τής κεντρικής εξουσίας.
 
Όταν, όμως, αναφερόμαστε για την μεσαιωνική φεουδαρχία, μιλάμε για το πώς μεταβλήθηκε ο δομή όλου του δυτικοευρωπαϊκού κόσμου και για την απώλεια των κεντρικών εξουσιών προς όφελος των ευγενών και των τοπικών αρχόντων. Το φεουδαρχικό σύστημα ξεκινάει από δύο βασικές συνιστώσες:
* Την αποαστικοποίηση και τον εξαγροτισμό που συνοδεύουν τη φάση της παρακμής του δυτικού ρωμαϊκού κράτους και από τον:
* Τρόπο παραγωγής και οργάνωσης που διατήρησαν οι γερμανικές φυλές που βρίσκονταν έξω από το Ρωμαϊκό κράτος. Η εξέλιξη αυτή ισοδυναμεί με ανατροπή των κατακτήσεων της εποχής του σιδήρου οι οποίες άνοιξαν το δρόμο για τη δημιουργία της πόλης-κράτους και τον εξαστισμό και μια επάνοδο σ΄ ένα καθολικό εξαγροτισμό της ζωής.<ref>Gordon Child, What happened in histoy. σ. 88, Penguin Books 1954</ref>
 
Η τροπή αυτή οφείλεται, κυρίως, λόγω της ανικανότητας των κεντρικών κυβερνήσεων να αποκρούσουν τις επιδρομές των Βίκινγκ, στις αρχές του 9ου αιώνα μ.Χ.. Πιο πολύ αποδιοργανώθηκε η [[Φραγκική Αυτοκρατορία]], η οποία άρχισε να παρακμάζει λόγω εμφυλίων πολέμων και συγκρούσεων. Συνεπώς, οι απλοί άνθρωποι κατέφευγαν στους τοπικούς άρχοντες, για την ασφάλεια και την προστασία τους, ενισχύοντας τους τοπικούς άρχοντες, που με την σειρά τους περιφρονούσαν τον πλέον ανίσχυρο βασιλιά ή αυτοκράτορα.
 
Ο φεουδαρχικός κόσμος με τις σχέσεις εξάρτησης που συνδέονται με το καθεστώς γαιοκτησίας δημιουργήθηκε γύρω από το έτος 1000, μέσα από μια σειρά οικονομικών, πολιτικών και κοινωνικών αλλαγών στο προηγούμενο σύστημα που βάση του είχε το μονάρχη. Ο [[Ζωρζ Ντυμπί|Ντυμπί]] διαπιστώνει ότι τον [[10ος αιώνας|10 αιώνα]] συντελείται μια αλλαγή με την οποία η απόδοση δικαιοσύνης περνάει από το δημόσιο [[δικαστήριο]] στην αυλή του κόμη. Οι κομητείες διαλύθηκαν και στην θέση τους αναδύθηκαν οι [[χωροδεσποτεία|χωροδεσποτείες]] που διοικούνται από τους τοπικούς άρχοντες ή τα μοναστήρια, και η εξουσία τους δεν εξαρτάται από την εύνοια του βασιλιά αλλά από την δύναμη που αντλούν από την γη που κατέχουν.<ref>{{Harvnb|Μπενβενίστε|2007|p=131}}</ref> Η αλλαγή αυτή συντελέστηκε με διαφορετικό ρυθμό σε διαφορετικά μέρη της Δύσης. Το οικονομικό και κοινωνικό σύστημα το οποίο προέκυψε, αναφέρεται σήμερα ως φεουδαρχικό ή φεουδαλικό.
 
== Η Φεουδαρχια στην Ελλάδα ==
Γραμμή 18:
 
== Πηγές ==
* {{citation|last=Μπενβενίστε|first=Ρίκα|title=Από τους βάρβαρους στους μοντέρνους. Κοινωνική ιστορία και ιστοριογραφικά προβλήματα της μεσαιωνικής δύσης|year=2007|publisher=Πόλις|location=Αθήνα}}
* Μ.Bloch, : «La societe feodale: la formation de dependace», παρίσι 1949
* Μ. Gbbs, Feudal Order, Λονδίνο 1949
 
[[Κατηγορία:Φεουδαλισμός|Φεουδαρχία]]