Φεουδαρχία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ο Geraki μετακίνησε τη σελίδα Φεουδαλισμός στη Φεουδαρχία πάνω από την ανακατεύθυνση
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Η '''φεουδαρχία''' (ή '''φεουδαλισμός''') ήταν ένα κοινωνικό, πολιτικό και οικονομικό σύστημα που μορφοποιείται τελειωτικά, ως ολοκληρωμένο σύστημα, γύρω στον 11ον11ο αιώνα<ref>Βασίλης Φίλιας, Τα κοινωνικά συστήματα: «Το φεουδαρχικό σύστημα» Κεφ. ΙΙΙ σελ. 68-149, εκδ. Νέα Σύνορα, 1978</ref> που επικράτησε ιδίως στα δυτικοευρωπαϊκά κράτη που προήλθαν από τη διάλυση της [[Καρολίγγεια Αυτοκρατορία|Καρολίγγειας αυτοκρατορίας]]. Τα [[Φέουδο|φέουδα]] έχουν τις ρίζες του στην τελευταία περίοδο της [[Ρωμαϊκή αυτοκρατορία|Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας]] (μολονότι πολλοί εντοπίζουν στοιχεία φεουδαλισμού στην Αίγυπτο, στην Ιαπωνία<ref> Παγκόσμια Ιστορία, τόμ. Α΄ σ.. 350 εκδ. Αθηνών 1990 «Η μεσαιωνική Ιαπωνία συνυφάνθηκε με τη δημιουργία μιας νέας κοινωνίας, που ανώτατος εκπρόσωπος της ήταν ο Σογκούν (στρατηγός που δαμάζει τους βαρβάρους) που διατηρούσε μια τυπική εξάρτηση από τον αυτοκράτορα και ανώτατη επίλεκτη τάξη οι Σαμουράι»</ref> κ.α.) και στις λεγόμενες βαρβαρικές επιδρομές.Γενικά μπορούμε να χωρίσουμε τον φεουδαλισμό σε τρία στάδια: το στάδιο της προσφοράς φορουφόρου σε εργασιαεργασία, προιονταπροϊόντα και χρηματοςχρήματος δεν υπαρχειυπάρχει κατ' αναγκηανάγκη χρονικηχρονική σειρασειρά στα τριατρία διαδορετικάδιαφορετικά είδη φεουδαλισμού ενωενώ ρόλο στο ποιόποιο υπερισχύει παίζουν και οι ιδιαίτερες συνθήκες κάθε χώρας
 
== Ιστορία ==
Γραμμή 23:
Χαρακτηριστικό γνώρισμα της [[χωροδεσποτεία]]ς ήταν και η ουσιαστική επιβίωση της [[δουλεία]]ς, υπό τη μορφή της [[δουλοπαροικία]]ς. Οι υποτελείς χωρικοί τίθενται υπό την προστασία των ισχυρών γαιοκτημόνων με αντάλλαγμα τον πλήρη έλεγχο της ζωής και εργασίας τους. Τον [[11ος αιώνας|11ο αιώνα]] τα δικαιώματα που ασκούσαν ο βασιλιάς ή ο κόμης περνούν στα χέρια των τοπικών αρχόντων. Έτσι, η απονομή δικαιοσύνης, ο ορισμός και η είσπραξη φορολογίας, η επιβολή αγγαρείας είναι δικαίωμα των χωροδεσποτών στην περιοχή τους.<ref>{{Harvnb|Μπενβενίστε|2007|p=130}}</ref>
 
Η εξουσία και τα δικαιώματα του δεσπότη βασίζονται σε λεγόμενα [[έθιμο|έθιμα]] που εκφράζονται στον στρατιωτικό τομέα, τον δικαστικό και τον οικονομικό τομέα. Οι αγρότες και τεχνίτες της περιοχής οφείλουν στρατιωτική υπηρεσία στον άρχοντα, πολεμώντας μαζί του, χτίζοντας το [[κάστρο (οχύρωση)|κάστρο]] του και υπηρετώντας ως φρουροί. Η εξουσία στην απονομή δικαιοσύνης που μαρτυρά της ανεξαρτησία της χωροδεσποτείας αντικατέστησε την εξουσία του βασιλιά. Στο δικαστήριο του χωροδεσπότη επιβάλλονται πρόστιμα για μεγάλα και μικρά αδικήματα που είναι σημαντική πηγή εσόδων.
 
Η ουσιαστική διάκριση μεταξύ των αγροτών δεν ήταν η τυπική κοινωνική θέση αλλά η οικονομική, που αφορούσε την έκταση της γης τους, την πλεονάζουσα συγκομιδή και τις φορολογικές υποχρεώσεις. Συχνά, οι υποχρεώσεις έναντι των αρχόντων ήταν οι ίδιες για τους ελεύθερους και τους τυπικά δουλοπάροικους.<ref>{{Harvnb|Nicholas|2007|p=429}}</ref>