Ραούλ Τζούλια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: Αρχείο:Raul Julia.jpg|thumb|right|250px|Ο Ραούλ Τζούλια μιλάει στη δεξίωση των ηθοποιών για την πρεμιέρα του...
 
μ μείον ανενεργές παραπομπές
Γραμμή 14:
Μετά από συμμετοχές σε κλασικά έργα στο Σαν Χουάν, ο Τζούλια έπιασε δουλειά στο ξενοδοχείο ''El Convento''<ref>Cruz et al., p. 26</ref>. Τότε ο Αμερικανός `Ορσον Μπην, που βρισκόταν σε διακοπές στο Πουέρτο Ρίκο, του έδωσε πληροφορίες για επαφές στη Νέα Υόρκη, λέγοντάς του ότι θα ήθελε να τον φέρει στη μεγαλούπολη. Οι γονείς του αιφνιδιάσθηκαν από την πρόταση αυτή, αλλά τελικώς συμφώνησαν να στηρίξουν την απόφασή του. Η αναχώρησή του αναβλήθηκε εξαιτίας του θανάτου του μικρότερου αδελφού του, Ραφαέλ, σε τροχαίο δυστύχημα, και οι γονείς του βρήκαν την ευκαιρία να τον αρραβωνιάσουν με τη Μάγδα Βασάλο Μολινέλι<ref name="p.40">Cruz et al., σελ. 40</ref>.
 
Το [[1964]] ταξίδεψε στη Νέα Υόρκη και, αφού νοίκιασε ένα διαμέρισμα στο [[Μανχάταν]], χρειάσθηκε να κάνει διάφορες μικροδουλειές για να καλύψει τα έξοδά του. Για να βελτιώσει την ηθοποιία του, πήρε μαθήματα από τον Wynn Handman, που τού τον είχε συστήσει ο Μπην<ref name="p.30"/>. Ο πρώτος του ρόλος ήταν αυτός του Αστόλφο στο «Η ζωή είναι ένα όνειρο» του [[Πέδρο Καλντερόν δε λα Μπάρκα]] και ακολούθησαν συμμετοχές στο [[μιούζικαλ]] ''Bye Bye Birdie'', που του εξασφάλισε μία οικονομική αυτοδυναμια, και στο «κινούμενο θέατρο» της Φοίβης Μπραντ, που παρουσίαζε έργα σε φτωχογειτονιές της Νέας Υόρκης. Το 1965 έγινε ο γάμος του με τη Βασάλο Μολινέλι.
 
Το 1967 ο ιδρυτής του Σαιξπηρικού Φεστιβάλ Νέας Υόρκης (NYSF), Τζόζεφ Παπ, παρακολούθησε μία παράσταση στην οποία ο Τζούλια διάβαζε πατριωτική πορτορικανική ποίηση<ref name="p.35">Cruz et al., σελ. 35</ref> και του προσέφερε τον ρόλο του Δημητρίου στον ''Τίτο Ανδρόνικο''.
Γραμμή 32:
Στις αρχές του 1994, ενώ γύριζε την τηλεταινία ''The Burning Season'' στο [[Μεξικό]], ο Τζούλια έπαθε τροφική δηλητηρίαση από [[σούσι]].<ref name="p.79">Cruz et al., σελ. 79</ref> Επειδή είχε χειρουργηθεί λίγους μήνες νωρίτερα για κάτι που θρυλήθηκε ότι ήταν [[καρκίνος του στομάχου]], ο Τζούλια μεταφέρθηκε αεροπορικώς στο Λος `Αντζελες για θεραπεία. Συνήλθε και επέστρεψε στο Μεξικό για να συνεχίσει, αλλά είχε χάσει αρκετά κιλά και ήταν σωματικά εξασθενημένος<ref name="p.81">Cruz et al., σελ. 81</ref> Παρά την κατάστασή του, κατόρθωσε να ολοκληρώσει την ταινία και ανυπομονούσε να παίξει τον M. Bison στην ταινία ''Street Fighter'', βασισμένη στο ομώνυμο [[βιντεοπαιχνίδι]]. Τα παιδιά του ήταν λάτρεις του παιχνιδιού και τον βοήθησαν στην προετοιμασία του για τον ρόλο<ref name="p.83">Cruz et al., p. 83</ref>. Τα γυρίσματα της ταινίας έγιναν στην [[Αυστραλία]].
 
Στις 16 Οκτωβρίου 1994, αφού είχε παρακολουθήσει με τη σύζυγό του μία παράσταση στη [[Μετροπόλιταν Όπερα]] της Νέας Υόρκης και είχε προγραμματίσει να συναντηθεί το ίδιο βράδι με τον Πορτορικανό σκηνοθέτη Μάρκος Ζουρινάγκα, ο Τζούλια αισθάνθηκε έντονο πόνο στο στομάχι μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο στο North Shore University Hospital στο [[Λονγκ Άιλαντ]]. Ο ίδιος δεν ανησύχησε ιδιαίτερα, μελετώντας το σενάριο για τον ρόλο που σκεπτόταν να ερμηνεύσει στην ταινία ''Ντεσπεράντο'' από το κρεβάτι του νοσοκομείου, αλλά η κατάστασή του χειροτέρευσε. Αργότερα την ίδια νύκτα υπέστη ένα απροσδόκητο [[εγκεφαλικό επεισόδιο]]. Στις 20 Οκτωβρίου έπεσε σε κώμα και 4 ημέρες αργότερα απεβίωσε εξαιτίας επιπλοκών από το εγκεφαλικό επεισόδιο<ref name="p.86" />.
 
Σύμφωνα με την επθυμία του, η σορός του μεταφέρθηκε αμέσως στο Πουέρτο Ρίκο, όπου έγινε όχι μόνο η ταφή, αλλά και η κηδεία του, στο Institute of Puerto Rican Culture στο Σαν Χουάν, στις 27 Οκτωβρίου 1994. Τη νεκρώσιμη ακολουθία και τη νεκρική πομπή παρακολούθησαν χιλιάδες Πορτορικανοί, με την ''[[Εθνικός ύμνος του Πουέρτο Ρίκο|Borinqueña]]'' να άδεται στο ενδιάμεσο<ref name="p.88">Cruz et al., σελ. 88</ref>. Στο κοιμητήριο Μπουσέντα, ο γερουσιαστής και πρόεδρος του Κόμματος Ανεξαρτησίας του Πουέρτο Ρίκο Ρούμπεν Μπέριος μίλησε στον τελευταίο αποχαιρετισμό. Καθώς το φέρετρο τοποθετείτο στον τάφο, ένα φορτίο από γαρίφαλα έπεσαν από ένα υπεριπτάμενο ελικόπτερο, ενώ το πλήθος κραύγαζε ''«¡Viva Puerto Rico Libre!»''<ref name="p.90">Cruz et al., σελ. 90</ref>. Ο Τζούλια ήταν σε όλη του τη ζωή υποστηρικτής του κινήματος ανεξαρτησίας του Πουέρτο Ρίκο.