Χατζής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Εφτά φορές γυρίζεις γύρω από τον Κάαμπα, σε φορά αντίθετη των δεικτών του ρολογιού, αναφωνώντας συνεχώς ότι ο Αλλάχ είναι Μεγάλος!, «Allah Akbar!». Στο διάστημα των εφτά αυτών γύρων, ο προσκυνητής πρέπει να πλησιάσει και να αγγίξει «το δεξί χέρι του Θεού», όπως ονομάζουν το μικρό μαύρο λίθο που βρίσκεται ενσφηνωμένος. Στο τέλος των εφτά γύρων προσκυνάς τον «σταθμό του Αβραάμ», σύμφωνα με την αραβική παράδοση είναι ο μικρός βράχος που πάνω του στηρίχθηκε ο Αβραάμ, για να στηριχτεί και να τοποθετήσει την τελευταία πέτρα του Κάαμπα. Το επόμενο βήμα, την ίδια πρώτη μέρα του χατζ και μετά το προσκύνημα στη Κάαμπα είναι η πορεία ανάμεσα στους δυο λόφους που βρίσκονται εκεί κοντά, τον Σαφά και τον Μαρούα. Η πορεία ( saay) ξεκινά από τη βάση του λόφου Σαφά, προχωρά 400 μέτρα και φτάνει στη βάση του λόφου Μαρούα. Εκεί ξαναγυρίζει πίσω στον λόφο Σαφά για να κατευθυνθεί πάλι στον Μαρούα, και αυτό θα γίνει 7 φορές. Η πορεία αυτή είναι αναπαράσταση – σύμφωνη με το μύθο- που έκανε η Άγαρ, όταν παίρνοντας μαζί τον μικρό γιό της Ισμαήλ, έφυγε από τη Παλαιστίνη. Η Άγαρ έφτασε σε αυτή την άνυδρη περιοχή, και πηγαινοήρθε εφτά φορές από τη μια κορυφή στην άλλη, προσπαθώντας να βρει πηγή νερού για να πιεί το μικρό παιδί της και να μην πεθάνει από τη δίψα.

Επιστροφή στο τέμενος για μια τελευταία προσευχή στην Κααμπα και η πρώτη μέρα του προσκυνήματος τελειώνει. <ref>όπου παραπάνω, σελ.218-220</ref>

=====2η μέρα=====

Η δεύτερη μέρα, ονoμάζεται ‘’ημέρα του ποτίσματος’’ (yom el tarouiya), από τη συνήθεια να ποτίζουν άφθονα με νερό τις καμήλες τους εκείνο το πρωί, να γεμίζουν και οι ίδιοι τα ασκιά τους με νερό, να πίνουν και να φεύγουν έπειτα για τη κοιλάδα του Αραφάτ. Το Αραφάτ (στα αραβικά σημαίνει γνωρίζω, αναγνωρίζω) είναι μια πλατιά πεδιάδα που περικλείεται από βουνά. Στη μια άκρη της, υπάρχει το Ορος του Ελέους, ένας γρανιτένιος βράχος ύψους 65 μέτρων, όπου οι πιστοί επισκέπτονται, και όπου από εδώ ο ιμάμης καθοδηγεί τις προσευχές αυτής της ημέρας. Θα κοιμηθούν στο μέρος, και η δεύτερη μέρα του woukouf (= της στάθμευσης στη κοιλάδα) τελειώνει εδώ.