Τα μεγάλα Διονύσια ήταν μία πολυήμερη, ανοιξιάτικη αθηναϊκή γιορτή που διαρκούσε από τις 8 έως τις 13 του μηνός Ελαφηβολιώνος και άρχιζαν να γιορτάζονται στην Αθήνα από τα μέσα του 6ου αιώνα όταν ο τύραννος Πεισίστρατος εισήγαγε στο άστυ, από την κώμη των Ελευθερών τη λατρεία του Ελευθερέως Διονύσου. Την 1η μέρα , εκτός από μια θυσία στον Ασκληπιό, το τέμενος το οποίο βρισκότανε στο πλάι σε αυτό του Διονύσου, στην νότια πλαγιά της ακρόπολης γινόταν η μεταφορά του ξόανου του θεού από το τέμενος αυτό σε ένα μικρό ναό της ακαδημίας. Αυθημερόν γινότανε και προάγωνας, με τον οποίο δινόταν στο κοινό μια συνοπτική ιδέα των δραματικών παραστάσεως που θα παρουσιαζόταν. Την επόμενη μέρα, μια μεγάλη εύθυμη πομπή, μετέφερε μέσω του κεραμικού, το ξόανο από την Ακαδημία στο ιερό του Θεού, σε ανάμνηση της παλιάς μεταφοράς του από την κώμη των Ελευθερών. Συμμετείχαν ομάδες ανδρών και παιδιών που έψαλlαν διθυράμβους, νέοι που οδηγούσαν ταύρους για θυσία στο Θεό αλλά και νέες που κουβαλούσαν κάνιστρα με τα απαραίτητα σκεύη. Το απόγευμα και το βράδυ οι πολίτες γύριζαν στην πόλη χορεύοντας. Την 3η μέρα ξεκινούσαν οι δραματικοί αγώνες, στους οποίους ήταν αφιερωμένες και οι υπόλοιπες μέρες της γιορτής ,
