Κάσπαρ Σβένκφελντ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎Φιλοσοφία: σύγκρουση
Γραμμή 5:
 
==Φιλοσοφία==
Ο Σβένκφελντ φέρεται πως είχε την εμπειρία μια πνευματικής αφύπνισης που αποκάλεσε "επίσκεψη του Θεού"{{cite book | last= Gerhard Schultz | first= Selina | coauthors= | year= 1946 | month= | title= Caspar Schwenckfeld von Ossig (1489-1561): Spiritual Interpreter of Christianity, Apostle of the Middle Way, Pioneer in Modern Religious Thought| publisher= Board of Publication of the Schwenckfelder Church | location= | id=ASIN: B0007EJ2YY | pages= 7 κ.ε.}}. Φαίνεται επίσης ότι επηρεάστηκε ιδιαίτερα από τον Λούθηρο σε σημείο ώστε να ασπαστεί τον [[Λουθηρανισμός|Λουθηρανισμό]] και να γίνει σπουδαστής των Γραφών. Το 1521, ο Σβένκφελντ έγινε ιεροκήρυκας και το 1522 έλκυσε τον Δούκα Φρειδερίκο Β΄ στον [[Προτεσταντισμός|Προτεσταντισμό]] απέρριψε την ιδέα του Λούθηρου για την πραγματική παρουσία και επιχείρησε φιλοσοφική ερμηνεία της θείας ευχαριστίας, η οποία απορίφθηκε από τον Λούθηρο.
 
Ο Σβένκφελντ άρχισε να κηρύσσει ότι στην πραγματικότητα ο πιστός συμμετέχει σε κοινωνία του πνευματικού σώματος του Χριστού. Αν και στιβαρός υποστηρικτής της μεταρρύθμισης ασκούσε κριτική στους μεταρρυθμιστές, όταν θεεωρούσε ότι κατέληγαν σε ακρότητες. Έδωσε έμφαση στο γεγονός ότι για να είναι κανείς αληθινός χριστιανός δεν αρκεί να αλλάξει μόνον εξωτερικά, αλλά και εσωτερικά. Εξαιτίας των διαφορών του με τον Λούθηρο, ο Σβένκφελντ ακολούθησε έναν δικό του μέσο δρόμο στις φιλοσοφικές και θεολογικές του ενατενίσεις. Αυτοεξορίστηκε από τη Σιλεσία το 1529, ώστε να μην ασκείται πίεση στον Δούκα Φρειδερίκο Β΄. Έζησε στο [[Στρασβούργο]] από το 1529–1534 και κατόπιν στη [[Σουαβία]].