Ελληνικά μουσικά όργανα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
[[File:Orfeu-atenas.jpg|thumb]]
Ως '''έλληνικάελληνικά μουσικά όργανα''' εννοούνται τα μουσικά όργανα της κλασικής αρχαιοελληνικής και βυζαντινής περιόδου, έτσι όπως καταγράφονται σε αρχαιολογικές ή φιλολογικές μαρτυρίες των σχετικών περιόδων και το γενικό [[εννοιολογικό πλαίσιο]] που διαμορφώνεται σχετικά με τη χρήση τους στο πέρασμα του χρόνου και η σχέση τους με τη σύγχρονη ταξινομία των μουσικών οργάνων.
 
==Κατηγορίες οργάνων στην κλασική αρχαιοελληνική και βυζαντινή περίοδο==
Γραμμή 24:
Διαφέροντας σχηματικά η [[βάρβιτος]] από τη λύρα ως προς το μήκος των βραχιόνων<ref>Οι βραχίονες της βαρβίτου εκτός του ότι είναι είναι μακρείς και ευθείς, με αποκλίνουσα διεύθυνση, στο τελείωμά τους καμπυλώνουν ο ένας προς τον άλλον.</ref>. Χρησιμοποιείτο από τους βαρβιτιστές σε [[συμπόσιο|συμπόσια]], ξεφαντώματα, ερωτικές περιπέτειες και υπήρξε κεντρικό θέμα της αγγειογραφικής εικονογραφίας, αν και εξαφανίζεται από τα αττικά αγγεία περί το 400 ΠΚΕ<ref>Βλ. για παράδειγμα, αττικό ερυθρόμορφο κύλικα του 480 ΠΚΕ στο [[Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης (Νέα Υόρκη)|Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης Νέας Υόρκης]].</ref>.
 
Η [[φόρμιγγα|φόρμιγξ]], τύπος κιθάρας με κοίλη βάση κατά Sachs<ref>Παπαοικονόμου-Κηπουργού Κ. 2003, ''ό.π.'', σ. 108.</ref>, με την οποία συνόδευε το [[τραγούδι]] του ο αοιδός του [[έπος|έπους]], χρησιμοποιείτο ήδη από τον 8ο αιώνα [[ΠΚΕ]] Ήταν όργανο τετράχορδο και ευμεγέθες, όπως παριστάνεται στην αγγειογραφία, αλλά φαίνεται πως αντικαταστάθηκε κατά τον 7ο αιώνα από τις επτάχορδες κιθάρες. Οι κοίλης βάσης κιθάρες σε αγγεία της πρώιμης κλασικής περιόδου<ref>Βλ. για παράδειγμα, για το μέγεθος και τη χρονολόγηση νέα γυναίκα ή μούσα με κοιλόσχημη κιθάρα σε [[Κύλικας|κύλικα]], που χρονολογείται από τα μέσα του 5ου αιώνα π.Χ. στο [[Μουσείο του Λούβρου|Λούβρο]]. Στον αντίποδα βρίσκεται ο ραψωδός τοιχογραφίας του ανακτόρου της [[Πύλος|Πύλου]], που χρονολογείται από το 1300 ΠΚΕ Βλ. Παπαοικονόμου-Κηπουργού Κ. 2003, ''ό.π.'' σ. 109.</ref>. Η φόρμιγξ σε αρχαιότερες περιόδους ήταν συνδεδεμένη με τους ραψωδούς των ομηρικών χρόνων, ενώ στην κλασική περίοδο φαίνεται να συνδέεται με τις [[μούσες]] ή γυναίκες καλλιτέχνιδες.
 
Ως εξελιγμένο όργανο η κιθάρα της κλασικής εποχής είχε επτά χορδές, επίπεδη βάση και ξύλινους, σύνθετους βραχίονες ή περίτεχνα σκαλισμένους<ref>Βλ. για παράδειγμα, τον κιθαρωδό που απεικονίζεται σε ερυθρόμορφο αμφορέα του πρώιμου 5ου αι. ΠΚΕ, έργο του [[Ζωγράφος του Βερολίνου|ζωγράφου του Βερολίνου]], [[Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης Νέας Υόρκης]], αρ. 56.171.38. Βλ. Παπαοικονόμου-Κηπουργού Κ. 2003, ό.π. σ. 110.</ref>. Συγκεκριμένα, οι βραχίονες από το ηχείο και πάνω καμπυλώνουν μεταξύ τους, μέχρι λίγο πριν τον ζυγό, όπου γίνονται ευθείς και σχεδόν παράλληλοι μεταξύ τους. Αντίθετα από τη λύρα, που το απλό της παίξιμο έγινε όργανο κοινής χρήσης, η κιθάρα χρησιμοποιείτο σε μουσικούς αγώνες των πανελλήνιων εορτασμών από τραγουδιστές κιθαρωδούς και ''ψιλοκιθαριστές'', δηλαδή σολίστες του οργάνου<ref>Βλ. Παπαοικονόμου-Κηπουργού Κ. 2003, ό.π. σ. 110.</ref>.