Ελληνικά μουσικά όργανα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 26:
Η [[φόρμιγγα|φόρμιγξ]], τύπος κιθάρας με κοίλη βάση κατά Sachs<ref>Παπαοικονόμου-Κηπουργού Κ. 2003, ''ό.π.'', σ. 108.</ref>, με την οποία συνόδευε το [[τραγούδι]] του ο αοιδός του [[έπος|έπους]], χρησιμοποιείτο ήδη από τον 8ο αιώνα [[ΠΚΕ]] Ήταν όργανο τετράχορδο και ευμεγέθες, όπως παριστάνεται στην αγγειογραφία, αλλά φαίνεται πως αντικαταστάθηκε κατά τον 7ο αιώνα από τις επτάχορδες κιθάρες. Οι κοίλης βάσης κιθάρες σε αγγεία της πρώιμης κλασικής περιόδου<ref>Βλ. για παράδειγμα, για το μέγεθος και τη χρονολόγηση νέα γυναίκα ή μούσα με κοιλόσχημη κιθάρα σε [[Κύλικας|κύλικα]], που χρονολογείται από τα μέσα του 5ου αιώνα π.Χ. στο [[Μουσείο του Λούβρου|Λούβρο]]. Στον αντίποδα βρίσκεται ο ραψωδός τοιχογραφίας του ανακτόρου της [[Πύλος|Πύλου]], που χρονολογείται από το 1300 ΠΚΕ. Βλ. Παπαοικονόμου-Κηπουργού Κ. 2003, ''ό.π.'' σ. 109.</ref>. Η φόρμιγξ σε αρχαιότερες περιόδους ήταν συνδεδεμένη με τους ραψωδούς των ομηρικών χρόνων, ενώ στην κλασική περίοδο φαίνεται να συνδέεται με τις [[μούσες]] ή γυναίκες καλλιτέχνιδες.
Ως εξελιγμένο όργανο η κιθάρα της κλασικής εποχής είχε επτά χορδές, επίπεδη βάση και ξύλινους, σύνθετους βραχίονες ή περίτεχνα σκαλισμένους<ref>Βλ. για παράδειγμα, τον κιθαρωδό που απεικονίζεται σε ερυθρόμορφο αμφορέα του πρώιμου 5ου αι. ΠΚΕ, έργο του [[Ζωγράφος του Βερολίνου|ζωγράφου του Βερολίνου]],
Ο ''τρίπους'' του [[Πυθαγόρας ο Ζακύνθιος|Πυθαγόρα του Ζακυνθίου]] του 5ου ΠΚΕ αι. παρουσιάζει, επίσης, λειτουργικό ενδιαφέρον παρά τη σχετική σύντομη εξαφάνισή του, καθώς αποτελούσε σύνθετο όργανο με τρεις κιθάρες προσαρμοσμένες σε τρίποδα, τονισμένες σε διαφορετικές διατονικές αρμονίες, δωρική, φρυγική και λύδια<ref>Βλ. Παπαοικονόμου-Κηπουργού Κ. 2003, ''ό.π.'' σ. 111.</ref>.
| |||