Η Γέφυρα του Ποταμού Κβάι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η ταινία '''Η Γέφυρα του Ποταμού Κβάι''' ([[Αγγλική γλώσσα|Αγγλ.]] '''The Bridge on the River Kwai''') είναι πολεμικό δράμα παραγωγής [[1957]], σε σκηνοθεσία [[Ντέιβιντ Λιν]]. Το σενάριο της ταινίας, το οποίο έγραψαν οι Καρλ Φόρμαν και Μάικλ Γουίλσον, είναι βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Πιέρ Μπουλ, που βασίζεται στο πραγματικό γεγονός της κατασκευής της σιδηροδρομικής γραμμής της [[Μιανμάρ|Βιρμανίας]] μεταξύ του 1942-43, με έντονο το στοιχείο της μυθοπλασίας. Η ταινία γυρίστηκε στη [[Σρι Λάνκα]] (πρώην Κεϋλάνη) και έχει ως πρωταγωνιστές τους [[Γουίλιαμ Χόλντεν]], [[Άλεκ Γκίνες]], [[Τζακ Χώκινς]] και [[Σεσούι Χαγιακάβα]].

Κατά τη διάρκεια του [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|Β'Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου]], σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης της Ταϊλάνδης, ο Ιάπωνας συνταγματάρχης Σάιτο (Σεσούι Χαγιακάβα) υποχρεώνει τους Βρετανούς αιχμαλώτους να εργαστούν στην κατασκευή μιας γέφυρας τεράστιας στρατηγικής σημασίας, εφόσον επρόκειτο να ενώσει τη [[Βιρμανία]] με την [[Ταϊλάνδη]]. Ο συνταγματάρχης Νίκολσον, που βρίσκεται σε συνεχή σύγκρουση με τον Ιάπωνα, δέχεται να ηγηθεί των ανδρών του στην κατασκευή της γέφυρας. Η κατασκευή της γέφυρας πρόκειται να αποτελέσει μεγάλη πρόκληση για τον Νίκολσον και τους άνδρες του. Όταν όμως η γέφυρα είναι πια έτοιμη, ένας Αμερικανός διοικητής του ναυτικού, ο Σίαρς (Γουίλιαμ Χόλντεν), που κατάφερε να αποδράσει από την αιχμαλωσία των ΙαπωνέζωνΓιαπωνέζων βρίσκεται κοντά στην περιοχή, με αποστολή να ανατινάξει τη γέφυρα πάνω από την οποία πρόκειται να περάσει το τρένο για τον ανεφοδιασμό των Ιαπώνων.

Σύμφωνα με στοιχεία της Επιτροπής Πολεμικών Τάφων Κοινοπολιτείας η περιβόητη σιδηροδρομική γραμμή, που ενώνει τη Βιρμανία με την Ταϊλάνδη, κατασκευάστηκε από αιχμαλώτους πολέμου κικαι αποτελούσε σχέδιο των Ιαπώνων που αποσκοπούσε στη δημιουργία μιας νέας οδού ανεφοδιασμού των ιαπωνικών στρατευμάτων στη Βιρμανία. Κατά την κατασκευή της 13.000 αιχμάλωτοι πολέμου πέθαναν και ενταφιάστηκαν πλάι στο σιδηρόδρομο. Υπολογίζεται επίσης ότι κατά τη διάρκεια της κατασκευής της γραμμής πέθαναν επίσης 80.000 με 100.000 Ασιάτες εργάτες ή σκλάβοι που έφτασαν στην περιοχή από τη [[Μαλαισία]], την αποικιοκρατούμενη από τους Ολλανδούς Ανατολική Ινδία. Δυο ομάδες ανδρών εργάστηκαν για τη δημιουργία της γραμμής, η πρώτη ξεκίνησε από την Ταϊλάνδη κι η δεύτερη από τη Βιρμανία και συναντήθηκαν στα μισά της γραμμής<ref>[http://www.cwgc.org/search/cemetery_details.aspx?cemetery=2017100&mode=1 Commonwealth War Graves Commission: Kanchanaburi War Cemetery]</ref>.

Τα γεγονότα που εξιστορούνται στην ταινία είναι κυρίως φανταστικά και παρά το γεγονός ότι παρουσιάζονται οι κακές συνθήκες και ο πόνος που προκλήθηκε από την κατασκευή της σιδηρογραμμήςσιδηροδρομικής γραμμής, η πραγματικότητα ήταν πολύ χειρότερη <ref>[http://www.mansell.com/pow_resources/links.html links for research, Allied POWs under the Japanese]</ref>. Ο Βρετανός συνταγματάρχης αιχμάλωτος των Ιαπώνων, στην περιοχή στην οποία επρόκειτο να δημιουργηθεί η γέφυρα από όπου θα περνούσε ο σιδηρόδρομος, ήταν ο Φίλιπ Τούζι. Υπάρχουν πολλοί που θεωρούν τον χαρακτήρα του συνταγματάρχη Νίκολσον, που υποδύεται ο Άλεκ Γκίνες, βέβηλη παρωδία του χαρακτήρα του Τούζι <ref name="history2">

{{cite book |last= Summer |first= Julie |title= The Colonel of Tamarkan |publisher= [[Simon & Schuster Ltd]] |year= 2005 |isbn = 0-7432-6350-2}}</ref>. Στην εκπομπή του BBC ''Timewatch'' ένας πρώην αιχμάλωτος πολέμου δήλωσε ότι ήταν αδύνατο ένας άνθρωπος σαν τον Νίκολσον να έφτανε στο βαθμό του συνταγματάρχη και τόνισε ότι σε περίπτωση που αποφάσιζε να συνεργαστεί με τους Ιάπωνες για την κατασκευή της γέφυρας, θα είχε εξολοθρευτεί από τους υπόλοιπους αιχμαλώτους. Η Τζούλι Σάμερς στο βιβλίο της ''The Colonel of Tamarkan'' έγραψε ότι ο Πιέρ Μπουλ, πρώην αιχμάλωτος στην Ταϊλάνδη, έπλασε τοτον χαρακτήρα του Νίκολσον στηριγμένος στις αναμνήσεις του από Γάλλους στρατιωτικούς που συνεργάστηκαν με τους Ιάπωνες<ref name="history2" />. Ο Μπουλ αρνήθηκε το γεγονός ότι το μυθιστόρημα του είναι αντιβρετανικό, αντιθέτως πολλοί από τους συντελεστές της ταινίας (μεταξύ των οποίων και ο Άλεκ Γκίνες) το θεωρούσαν αντιβρετανικό<ref>Brownlow, Kevin (1996). ''David Lean: A Biography''. New York: St. Martin's Press. ISBN 0-312-14578-0. pp. 391 and 766n</ref>.

Η διασκευή του σεναρίου έγινε από τους Καρλ Φόρμαν και Μάικλ Γουίλσον, δυο σεναριογράφοι που βρίσκονταν στη μαύρη λίστα του [[Χόλυγουντ]] και γι' αυτό το λόγο εργάστηκαν κρυφά. Οι δυο τους δεν συνεργάστηκαν, αλλά ο Γουίλσον κλήθηκε από τον Λιν να διορθώσει το αρχικό σενάριο του Φόρμαν. Τα εύσημα για τη συγγραφή του σεναρίου αποδόθηκαν στον Πιέρ Μπουλ, που δεν ήξερε αγγλικά. Η ταινία βραβεύτηκε με όσκαρΌσκαρ σεναρίου, το οποίο δόθηκε τελικά στον Μπουλ. Μόλις το 1984 η ακαδημία των Όσκαρ αποφάσισε να διορθώσει το λάθος παραχωρώντας μεταθανάτιο Όσκαρ σεναρίου και στους δυο σεναριογράφους. Έπειτα τα ονόματα των πραγματικών σεναριογράφων προστέθηκαν στους τίτλους της ταινίας.

Η ταινία μένει σε γενικές γραμμές πιστή στο μυθιστόρημα παρουσιάζοντας μόνο δυο διαφορές. Η πρώτη έχει να κάνει με τον Αμερικανό Ναύτη Σίαρς, ο οποίος στο μυθιστόρημα είναι Βρετανός αξιωματικός, όπως και ο Γουόρντεν. Επίσης στο μυθιστόρημα η γέφυρα δεν καταστρέφεται στο τέλος, αλλά υπόκειταιυφίσταται σεμόνο μικρές ζημιές. Ο Μπουλ παρά το γεγονός ότι απόλαυσε την μεταφορά του μυθιστορήματός του, διαφωνούσε με το κλείσιμο της ταινίας.

Η ταινία είναι Βρετανοαμερικανική παραγωγή και γυρίστηκε στη [[Σρι Λάνκα]], παρά το γεγονός ότι τα γεγονότα της διαδραματίζονται στην Ταϊλάνδη. Κάποιες σκηνές γυρίστηκαν επίσης στην [[Αγγλία]].

Πολλοί μεγάλοι σκηνοθέτες της περιόδου, λήφθηκαν υπόψιν από τους παραγωγούς για να αναλάβουν τη σκηνοθεσία της ταινίας, μεταξύ των οποίων και ο [[Τζον Φορντ]], ο [[Γουίλιαμ Γουάιλερ]], ο [[Φρεντ Τσίνεμαν]], ο [[Όρσον Γουέλς]] και ο [[Χάουαρντ Χοκς]].

Ο Ντέιβιντ Λιν, που ανέλαβε τελικά τη σκηνοθεσία, καυγάδιζε συχνά κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων με το επιτελείο των ηθοποιών της ταινίας και κυρίως με τον Άλεκ Γκίνες και τον Τζέιμς Ντόναλντ, που θεωρούσαν ότι το μυθιστόρημα του Μπουλ ήταν αντιβρετανικό. Ο Λιν, που είχε συνεργαστεί πολλές φορές στο παρελθόν με τον Άλεκ Γκίνες, διαφώνησε με τον ηθοποιό πάνω στον τρόπο που ο Γκίνες ήθελε να ερμηνεύσει τοτον χαρακτήρα του Νίκολσον. Ο Γκίνες ήθελε να ερμηνεύσει τοτον ρόλο με χιουμοριστικό τρόπο, προκαλώντας τη συμπάθεια του θεατή, ενώ ο Λιν πίστευε ότι ο Νίκολσον έπρεπε να παρουσιάζεται ως βαρετός άνθρωπος. Άλλος ένας καυγάς μεταξύ των δυο είχε ως θέμα τη σκηνή στην οποία ο Νίκολσον αναπωλείαναπολεί τα στάδια της στρατιωτικής του καριέρας, στην οποία ο σκηνοθέτης αποφάσισε να πάρει λήψη με τον ηθοποιό γυρισμένο με την πλάτη στην κάμερα. Όταν ο Γκίνες τον ρώτησε το λόγο για τον οποίο το έκανε αυτό, προκάλεσε την οργή του σκηνοθέτη. Όταν ο Γκίνες τελείωσε τη σκηνή, ο Λιν του είπε: Τώρα μπορείτε να πάτε όλοι σπίτι σας, παλιοβρετανοί ηθοποιοί. Δόξα τω Θεώ, που αύριο ξεκινάω γυρίσματα με έναν Αμερικανό ηθοποιό (αναφερόμενος στοστον [[Γουίλιαμ Χόλντεν]])<ref>(Piers Paul Read, ''Alec Guinness'', 293)</ref>.

Ο Άλεκ Γκίνες αργότερα αποκάλυψε ότι στη σκηνή στην οποία ο Νίκολσον βγαίνει από τοτον φούρνο, μιμήθηκε το βάδισμα του γιου του Μάθιου, όταν ανάρρωνε από κρούσμαπροσβολή [[Πολιομυελίτιδα|πολιομυελίτιδας]].

Ο Γκίνες παραλίγο να πνιγεί κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, όταν παρεσύρθηπαρασύρθηκε από το ρεύμα του ποταμού. Τη ζωή του έσωσε ο ηθοποιός Τζέφρι Χορν.

Η ταινία προτάθηκε για 8 βραβεία [[Όσκαρ]] το [[1958]]. Τη βραδιά των όσκαρΌσκαρ η ταινία έλαβε τελικά 7 βραβεία όσκαρΌσκαρ μεταξύ των οποίων και [[Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας|Καλύτερης Ταινίας]] και [[Όσκαρ Σκηνοθεσίας|Σκηνοθεσίας]] για τον Λιν. Ο σκηνοθέτης επρόκειτο να κερδίσει το ίδιο βραβείο άλλη μια φορά πέντε χρόνια αργότερα για τη σκηνοθεσία της ταινίας [[ΛόρενςΛώρενς της Αραβίας]].

*Α’Α΄ Ανδρικού Ρόλου – Άλεκ Γκίνες

*Β’Β΄ Ανδρικού Ρόλου – Σεσούι Χαγιακάβα