Ελληνικά Ναυπηγεία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Vacondios (συζήτηση | συνεισφορές)
Vacondios (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 14:
==Ιστορία==
 
Τα ναυπηγεία ιδρύθηκαν το 1958 από τον εφοπλιστή [[Σταύρος Νιάρχος|Σταύρο Νιάρχο]], για την κατασκευή και συντήρηση των πλοίων του, αλλά και τις μετασκευές των μεταχειρισμένων σκαφών που η ναυτιλιακή αγόραζε. Ως θέση επελέγη ένα παλαιότερο ναυπηγείο του (τότε) [[Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό|Βασιλικού Πολεμικού Ναυτικού]] το οποίο, μετά τον [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β' Παγκόσμιο Πόλεμο]] είχε αχρηστευθεί λόγω των εκτεταμένων ζημιών. Θα παραμείνουν κατ'αποκλειστικότητα σε αυτές τις εργασίες εώς το 1965, όταν η συνεργασία με το Πολεμικό Ναυτικό έχει ως αποτέλεσμα την κατασκευή της κλάσης παράκτιων περιπολικών "Παναγόπουλος".
 
Σε αυτήν την φάση, τα ναυπηγεία γνωρίζουν ιδιαίτερη ανάπτυξη και αρχίζουν την ναυπήγηση νέων κατασκευών πολιτικών και στρατιωτικών σκαφών. Αυτή η περίοδος ακμής θα διατηρηθεί μέχρι περίπου τη δεκαετία του 1970. Το [[1985]], τα ναυπηγεία εθνικοποιούνται. Με την κρίση στην ελληνική βαριά βιομηχανία να συνεχίζεται, τα ναυπηγεία προσπαθούν να επιβιώσουν συνεργαζόμενα με τα γερμανικά Blohm+Voss για την παραγωγή εν Ελλάδι των νέων φρεγατών του Πολεμικού Ναυτικού [[MEKO|ΜΕΚΟ 200ΗΝ]] - κλάση "Ύδρα"). Τρία από τα τέσσερα πλοία που παραγγέλθηκαν κατασκευάστηκαν εκεί, και παραδόθηκαν τα έτη 1992-1994. Η συνεργασία συνεχίστηκε με την κατασκευή των νέων υποβρυχίων τύπου [[Υποβρύχιo 214|214]] και την αναβάθμιση των παλαιότερων [[Υποβρύχιo 209|209]] (πρόγραμμα Neptune).
 
Ακόμα και έτσι όμως, η εταιρία ιδιωτικοποιήθηκε κατά 50%, με μορφή συνεταιρισμού. Το υπόλοιπο 50% περνάει στην αγγλική Brown & Root, από την οποία αγοράζονται από την γερμανική [[HDW]] και όταν η τελευταία γίνει ιδιοκτησία του ομίλου χάλυβα Thyssen ([[2 Ιανουαρίου]] [[2005]]) τα ναυπηγεία θα ακολουθήσουν<ref>[http://www.thyssenkrupp.com/en/presse/art_detail.html&eid=TKBase_1132053586391_419419886 ThyssenKrupp Press release, Nov. 17, 2005]</ref>. Η δύσκολη κατάσταση στην ευρωπαϊκή ναυπηγική όμως είχε εγείρει από το 2006 φήμες για πώληση των ναυπηγείων σε ασιατικό όμιλο βαριάς βιομηχανίας. Στις 13 Οκτώβρη 2009 ανακοινώθηκε απόφαση αποχώρησης της ThyssenKrupp από τα Ναυπηγεία <ref>[http://www.apogevmatini.gr/?p=48604 Απογευματινή 15.10.09]</ref>.
 
Πλην όμως τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά παρά το γεγονός ότι αποτελούσαν ιδιωτική εταιρία εξακολουθούσαν να λαμβάνουν παράνομα κρατικές επιδοτήσεις δημιουργώντας αθέμιτο ανταγωνισμό. Έγινε καταγγελία στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τον Ιούνιο του 2008 επιβάλλεται πρόστιμο που σήμερα ανέρχεται στα 539 εκατομμύρια Ευρώ το οποίο κρίνεται ανέφικτο να πληρωθεί. Η Ελληνική κυβέρνηση προκειμένου να αποφύγει το κλείσιμο πρότεινε στην Ευρωπαϊκή Ένωση το Ναυπηγείο του Σκαραμαγκά να πουλήσει ή να αχρηστεύσει τον εξοπλισμό που χρησιμοποιεί για εργασίες σε εμπορικά πλοία Ελλήνων και Διεθνών Πελατών και για 15 χρόνια να χρησιμοποιείται αποκλειστικά για πολεμικά πλοία του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού. Δηλαδή να αιμοδοτείται μόνο από χρήματα του Ελληνικού Κρατικού Προϋπολογισμού.
<ref>http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=400684</ref>
<ref>http://www.yougles.com/m/articles/view/Trexei-kai-den-ftanei-h-kybernhsh-me-ta-Nayphgeia-Skaramagka</ref>
<ref>http://www.oakke.gr/na479/skaramagas479.htm</ref>
 
Στα τέλη του [[2009]], η ιδιοκτήτρια εταιρεία ανακοίνωσε την πρόθεσή της να πουλήσει τα ναυπηγεία, εξαιτίας της μειωμένης κερδοφορίας τους. Πέντε εταιρείες, μεταξύ των οποίων και μια ελληνική, εκδήλωσαν ενδιαφέρον, με τα ναυπηγεία τελικά να καταλήγουν στην [[Abu Dhabi Mar]] από τα [[Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα]]. Η συμφωνία για τη μεταβίβαση των Ναυπηγείων στην Abu Dhabi Mar υπογράφτηκε στις 18 Mαρτίου 2010 και ολοκληρώνεται το Σεπτέμβρη του ίδιου έτους με την αναγνώριση της οφειλής περί τα 1,3 δισ. ευρώ του ελληνικού Δημοσίου προς τα ναυπηγεία<ref>[[Καθημερινή]] 02-09-2010 [http://news.kathimerini.gr/4Dcgi/4Dcgi/_w_articles_civ_1100027_02/09/2010_413402 Το Δημόσιο ανέλαβε τα χρέη του, η Abu Dhabi Mar τον Σκαραμαγκά] ανάκτηση 03-09-2010</ref>.