Κρίνος Αχαΐας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η αρχική ονομασία του χωριού ήταν '''Μπούκουρα''', που σημαίνει "όμορφο, ευτυχές" στα Αρβανίτικα, αλλά και σε άλλες γλώσσες της Βαλκανικής και πιθανολογείται ότι ήταν και το όνομα του πρώτου οικιστή του χωριού. Με την ονομασία Μπούκουρα, πρωτοεμφανίζεται στις Βενετικές απογραφές, από το 1689 με 29 κάτοικους και στην συνέχεια το 1700 με 20 κάτοικους. Μέχρι τα όρια του χωριού έφθανε κατά την τουρκοκρατία το τσιφλίκι του Καρά Αγάτς, που αργότερα περιήλθε στην κατοχή του Μεγάλου Σπηλαίου. Υπάρχει σχετική παράδοση στο χωριό, ότι ένας τούρκος Αγάς ήθελε μια όμορφη κοπέλα. Εκείνη κατέφυγε στην πηγή της Αγίας Παρασκευής (κοντά στην ομώνυμη εκκλησία) και εξαφανίστηκε κατά περίεργο τρόπο. Το 1713 αποτελούσε μία ενορία με το [[Πουρνάρι Αχαΐας|Πουρνάρι]]. Κατά την Επανάσταση του 1821 δρούσε στην περιοχή ο αγωνιστής Ν. Μπούκουρας από τα Μαγουλιανά Γορτυνίας. Το 1828 είχε 17 οικογένειες. Μετά την επανάσταση αρχίζουν να κατεβαίνουν από τα ορεινά νέοι κάτοικοι από το (Άνω) Φράγκα, που βρίσκεται κοντά στη [[Ρακίτα Αχαΐας|Ρακίτα]], και την [[Πηγή Αχαΐας|Ζουμπάτα]] αλλά και από τον [[Γάλαρο Αχαΐας|Γάλαρο]] και τη [[Ρουπακιά Αχαΐας|Ρουπακιά]], οι οποίοι εγκαθίστανται στη θέση του σημερινού χωριού. Ταυτόχρονα γίνεται και εγκατάσταση Σουλιωτών από το [[Σούλι Αχαΐας|Σούλι Πατρών]], όπου είχαν μετακινηθεί εκεί εκδιωκόμενοι από τον Αλή Πασά της Ηπείρου, για να αποφύγουν περαιτέρω διωγμούς από τις τούρκικες στρατιωτικές δυνάμεις. Το 1835 ο οικισμός αποσπάται από τον [[Δήμος Δύμης|Δήμο Δύμης]]. Από το 1837 έως το Μάρτιο του 1841 άνηκε στον [[Δήμος Αραξίων|Δήμο Αραξιών]], οπότε και επανήλθε στο [[Δήμος Δύμης|Δήμο Δύμης]]. Το 1851 μαζί με την [[Μύρτος Αχαΐας|Μέρτεζα]] είχε 36 οικογένειες. Το 1889 οι κάτοικοι έφθασαν τους 395.