Μονή Στουδίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Disambiguated: Άλωση της Κωνσταντινούπολης → Άλωση της Κωνσταντινούπολης (1453) |
μ προσθεση της λεξης "μετεπειτα" |
||
Γραμμή 12:
Οι μοναχοί της ονομάζονταν Στουδίτες και η οργάνωση του βίου τους αποτέλεσε πρότυπο για ολόκληρο τον [[Ορθοδοξία|ορθόδοξο]] κόσμο.
Τρεις Αυτοκράτορες<ref>ο [[Μιχαήλ Ε'|Μιχαήλ Ε' ο Καλαφάτης]] (1042), ο [[Ισαάκιος Α'|Ισαάκ Κομνηνός]] (1059) και ο [[Μιχαήλ Ζ'|Μιχαήλ Ζ' ο Δούκας]] (1078)</ref> αποσύρθηκαν εκεί και έγιναν Στουδίτες, ενώ τρεις Στουδίτες έγιναν Πατριάρχες<ref>Ο [[Αντώνιος Γ΄ ο Στουδίτης|Αντώνιος]], ο [[Αλέξιος ο Στουδίτης|Αλέξιος]] και ο [[Δοσίθεος από Ιεροσολύμων|Δοσίθεος]] έγιναν [[Οικουμενικός Πατριάρχης|Οικουμενικοί Πατριάρχες]], ενώ ο Δοσίθεος προηγουμένως διετέλεσε και Πατριάρχης [[Ιεροσόλυμα|Ιεροσολύμων]]</ref>. Έπαιξε σπουδαίο ρόλο κατά την [[Εικονομαχία]], κατά τη διάρκεια της οποίας υπέφερε πολλά, καθώς οι μοναχοί της αναδείχτηκαν αγωνιστές της μετέπειτα [[Ορθοδοξία|Ορθοδοξίας]] και υπερασπιστές της τιμής των εικόνων. Κατά τη διάρκεια της Φραγκοκρατίας έκλεισε, καθώς της επιβλήθηκαν όροι που οι μοναχοί αρνήθηκαν να δεχθούν. Ανασυστήθηκε το [[1294]] με τις γενναιόδωρες χορηγίες του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, αδερφού του Αυτοκράτορα [[Ανδρόνικος Β'|Ανδρόνικου Β']], και λειτούργησε μέχρι την [[Άλωση της Κωνσταντινούπολης (1453)|Άλωση της Κωνσταντινούπολης]], το [[1453]]. Τον 14ο αιώνα κατείχε την κορυφαία θέση μεταξύ των μονών της Κωνσταντινούπολης<ref>όπως αναφέρεται σε πράξη που εξέδωσε ο [[Πατριάρχης Νείλος]]</ref> και ο εκάστοτε ηγούμενός της συμμετείχε στις εργασίες της Πατριαρχικής Συνόδου.
Στη σπουδαία βιβλιοθήκη της Μονής θησαυρίζονταν έγγραφα, επιστολές και υλικό που αφορούσε στα περιουσιακά στοιχεία και τα προνόμιά της<ref>[http://www.libraries.gr/nonmembers/gr/history_bizadinos_monaxismos.htm libraries.gr]</ref>. Επιπλέον, η Μονή περιλάμβανε σχολή αντιγραφέων, τα χειρόγραφα της οποίας ήταν περιζήτητα σε ολόκληρο το Χριστιανικό κόσμο και πολλά από αυτά σώζονται σε διάφορες βιβλιοθήκες της Δυτικής Ευρώπης και της Ανατολής. Στη Μονή φυλάσσονταν επίσης πολλά ιερά λείψανα, μεταξύ των οποίων η κάρα του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή, του πατέρα του Ζαχαρία, και του Αγίου Θεοδώρου, αλλά τα περισσότερα χάθηκαν στην περίοδο της Φραγκοκρατίας.
| |||