Λυσίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Lysias the orator.JPG|thumb|right|250px|Ο Λυσίας]]
Ο '''Λυσίας''' υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους [[Ρήτορας|ρήτορες]] της [[Αρχαία Ελλάδα|αρχαιότητας]]. Γεννήθηκε το [[459 π.Χ.]] στην [[Αρχαία Αθήνα|Αθήνα]]. Πατέρας του ήταν ο Κέφαλος, επιφανής και πλούσιος Συρακούσιος, ενώ παππούς του ήταν ο Λυσανίας. Είχε δυο αδέλφια, τον Πολέμαρχο και τον Ευθύδημο. Ο πατέρας του με πρόσκληση του φίλου του πολιτικού [[Περικλής|Περικλή]] άφησε τις [[Συρακούσες]] για να εγκατασταθεί μόνιμα στην Αθήνα, όπου έζησε ως μέτοικος τριάντα περίπου χρόνια, ως το θάνατό του. Ο Κέφαλος χάρη στην οικονομική του άνεση και τη γνωριμία του με εξέχοντες πνευματικούς άνδρες της Αθήνας έδωσε υψηλού επιπέδου αγωγή και επιμελημένη μόρφωση στα παιδιά του.
==Βιογραφία==
===Τα πρώτα χρόνια===
Το 430 π.Χ. ο Λυσίας μαζί με τα αδέλφια του, τον Πολέμαρχο και τον Ευθύδημο, αναχώρησε σε ηλικία 15 περίπου ετών για τους Θουρίους, την αποικία των Αθηναίων στην [[Κάτω Ιταλία]]. Εκεί διδάχτηκε ρητορική από τον Τεισία, το γνωστό Συρακούσιο ρήτορα. Το 412 π.Χ. όμως επέστρεψε ξανά στην Αθήνα, όταν μετά την ατυχή εκστρατεία των Αθηναίων στη [[Σικελία]] υπερίσχυσε στους Θουρίους η εχθρική προς τους Αθηναίους πολιτική παράταξη. Μαζί με τον αδελφό του Πολέμαρχο εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου ζούσε ως πλούσιος ισοτελής, έχοντας κτήματα, τρία σπίτια και εργοστάσιο ασπίδων στον Πειραιά, όπου εργάζονταν 120 δούλοι.
===Η φυγή στα Μέγαρα===
Όμως η έντονη πολιτική δράση και τα δημοκρατικά φρονήματα των δύο αδελφών ενόχλησαν τους Τριάκοντα Τυράννους. Ο τύραννος Ερατοσθένης θανάτωσε τον Πολέμαρχο, ενώ ο Λυσίας διέφυγε στα Μέγαρα, χάνοντας μεγάλο μέρος της περιουσίας του. Από τα Μέγαρα υποστήριζε με σθένος τις επιχειρήσεις των εξόριστων στον Πειραιά με επικεφαλής τον Θρασύβουλο. Για το λόγο αυτό τους απέστειλε τα υπόλοιπα χρήματά του, ασπίδες και μισθοφόρους. Για τις ενέργειές του αυτές έγινε πρόταση από το Θρασύβουλο στην Εκκλησία του Δήμου, αμέσως μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας (403 π.Χ.), να του παραχωρηθεί το δικαίωμα του πολίτη, αλλά η πρόταση αυτή πολεμήθηκε ως παράνομη από τον πολιτικό αντίπαλο του Θρασύβουλου, Αρχίνο. Έτσι, ο Λυσίας δεν απόκτησε ποτέ το δικαίωμα του Αθηναίου πολίτη, αλλά έμεινε ως το θάνατό του ισοτελής μέτοικος.
| |||