Βικιπαίδεια

Ελατόφυτο Αχαΐας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 21:
}}
 
Το '''Ελατόφυτο''', γνωστότερο με το παλιό του όνομα '''Μάζι''', είναι χωριό της [[Νομός Αχαΐας|Αχαΐας]] στην πρώην [[Επαρχία Καλαβρύτων]]. Βρίσκεται στις πλαγιές του [[Χελμός|Χελμού]] στα 1300 μέτρα υψόμετρο<ref name="panopoulos">Δημήτριος Γεωργίου Πανόπουλος, ''Χονδρογιανναίοι. Η τραγωδία των πρώτων επαναστατών του 1821'', Εκδόσεις Ιωάννη Πικραμένου, Πάτρα 2009 ISBN 978-960-92482-2-8</ref> και συνορεύει με τα χωριά [[Πλανητέρο Αχαΐας|Πλανητέρο]] όπου και οι πηγές του [[Αροάνιος ποταμός|Αροάνιου]], με τα [[Καστριά Αχαΐας|Καστριά]], τον [[Βάλτος Αχαΐας|Βάλτο]], τον [[Άρμπουνας Αχαΐας|Άρμπουνας]] και τον Νομό [[Νομός Κορινθίας|Κορινθίας]]. Είναι το ψηλότερο χωριό της πρώην επαρχίας Καλαβρύτων<ref name="papandreou">Γεώργιος Παπανδρέου, ''[http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/9/9/6/metadata-3fc3b1f67b22f31447f34394a8e40327_1271927235.tkl Καλαβρυτινή επετηρίς: ήτοι πραγματεία περί της ιστορικής των Καλαβρύτων επαρχίας]'', Εκδότης Μιχαήλ Ι. Σαλιβέρος, Εν Αθήναις 1906</ref>. Ο πληθυσμός του σύμφωνα με την απογραφή του 2011 είναι 4 κάτοικοι<ref>[http://www.eetaa.gr:8080/metaboles/fek/2012/fek_3465b_2012.pdf Απογραφή 2011]</ref>.
 
== Ιστορία ==
Παραμένει άγνωστο το πότε κατοικήθηκε για πρώτη φορά το Μάζι. Σύμφωνα με τον Διονύσιο Ζακυνθινό το [[1320]] από τους Βυζαντινούς παραχωρήθηκαν στον Χελμό γαίες για εγκατάσταση σε στρατιώτες της αυτοκρατορίας και είναι πιθανό κάποιοι από αυτούς να εγκατασταθήκαν στο Μάζι<ref name="panopoulos"/>. Προφορική παράδοση λέει ότι οι πρώτοι οικιστές ήρθαν εδώ από την [[Ζάκυνθος|Ζάκυνθο]] άγνωστο για ποιον λόγο<ref name="panopoulos"/>. Αναφέρεται πρώτη φορά σε Ενετικό έγγραφο του [[1700]] με 19 οικογένειες ενώ άκμασε επί Τουρκοκρατίας όπου τον 18ο αιώνα αναφέρεται ότι ήταν κώμη με δημοτικό σχολείο<ref name="panopoulos"/>.
 
Επί τουρκοκρατίας το Μάζι αναφέρεται με καθαρά χριστιανικό πληθυσμό , η μόνο παρουσία Οθωμανών ήταν όταν περνούσε ο Σπαής για την είσπραξη των φόρων<ref name="panopoulos"/>. Διοικητικά ανήκε στον [[Καζάς|Καζά]] των Καλαβρύτων και στο [[Σέμπια|Σέμπι]] της Κατσάνας<ref name="panopoulos"/>. Από το Μάζι ήταν η οικογένεια των Χονδρογιαννέων,. οΟ [[Γιάννης Χοντρογιάννης]] ήταν αυτός όπουπου μαζί με τα παιδιά του στις [[16 Μαρτίου]] 1821 έστησε ενέδρα στην Χελωνοσπηλιά στον Τούρκο φοροεισπράκτορα και τον σκότωσε, σε μια από τις πρώτες επιθέσεις των επαναστατημένων [[Έλληνες|Ελλήνων]]<ref name="panopoulos"/>. Τραγική ήταν μετά την απελευθέρωση η ιστορία όλης της οικογένειας όπου κυνηγήθηκαν από την οικογένεια του Ταμπακόπουλου και το ελληνικό κράτος και έγιναν ληστές χάνοντας κάποια στιγμή και την ζωή τους<ref name="panopoulos"/>.
 
Μαζαίοι αγωνιστές αναφέρονται η οικογένεια Χονδρογιάννη με τον πατέρα Ιωάννη και τους γιούς Ηλία, Αναστάσιο, Ανδρούτσο, Γεώργιο και Σωτήρη. μαζίΜαζί τους στη Χελωνοσπηλιά ήταν και ο Μαζαίος οι [[Ιωάννης Δημόπουλος]]<ref name="panopoulos"/> . Άλλη οικογένεια αγωνιστών ήταν οι Παπαδαίοι με τους [[Σωτήριος Παπαδαίος|Σωτήριο]], [[Γιώργος Παπαδαίος|Γιώργο]], [[Ηλίας Παπαδαίος|Ηλία]] όπουπου διετέλεσε βουλευτής Καλαβρύτων και ο [[Γιώργος Σ. Παπαδαίος|Γεώργιος]] όπου μετά την απελευθέρωση έγινε Δήμαρχος Κλειτορίας και βουλευτής Καλαβρύτων<ref name="panopoulos"/>. Άλλη γνωστή οικογένεια με προσφορά στον αγώνα ήταν και οιη Δαφαλιά με τους [[Αθανάσιος Δαφαλιάς|Αθανάσιο]], Παναγιώτη και Ιωάννη,. ηΟι οικογένειες Καρκούλια, Οικονόμου κτλ<ref name="papandreou"/>.
 
Στην περιοχή του Μαζιού υπάρχουν πολλές σπηλιές , κάποιες από αυτές έχουν χρησιμοποιηθεί από τους Χονδρογιάννηδες σαν λημέρι ενώ αναφέρεται ότι σπηλιά του Μαζιού χρησιμοποιήθηκε σαν νοσοκομείο στην [[Μάχη του Λεβιδίου]]<ref name="panopoulos"/>.
 
Μετά την απελευθέρωση οι κάτοικοι του χωριού εγκαταστάθηκαν σε χαμηλότερη θέση, εγκαταλείποντας το χωριό, σε κάμπο όπου είχαν ιδιοκτησίες και καλύβες, τα Μαζέικα Καλύβια , ή απλά Μαζέικα όπως λέγονταν<ref name="panopoulos"/>. Παρόλα αυτά το χωριό συνέχισε να χρησιμοποιήτεχρησιμοποιείται σαν Θερινή κατοικία αλλά και μόνιμη εφόσον το 1906 αναφέρεται με 42 κατοίκους<ref name="papandreou"/>. Το νέο χωριό γνώρισε ακμή μεγάλη και εξελίχτηκε στη σημερινή κωμόπολη της [[Κλειτορία Αχαΐας|Κλειτορίας]]. Μαζαίοι αναφέρεται ότι εγκαταστάθηκαν μετά την επανάσταση και στον [[Ριόλος Αχαΐας|Ριόλο]] όπου αναφέρεται συνοικισμός Μαζέικα<ref>ΚώσταΚώστας Ν. Τριανταφύλλου, "Ιστορικό''Ιστορικόν λεξικόΛεξικόν των Πατρών"'', ΤρίτηΤόμος έκδοσιςΑ', εκ του τυπογραφείουΤυπογραφείο Πέτρου Χρ. Κούλη, Πάτρα 1995, ΛήμμαΤρίτη Έκδοση, λήμμα Μαζαίικα</ref>.
 
Το [[1943]] το Μάζι όπως και τα περισσότερα χωριά της επαρχίας [[Επαρχία Καλαβρύτων|Καλαβρύτων]] κάηκε από τον Γερμανικό στρατό κατοχής κατά την διάρκεια της [[Σφαγή των Καλαβρύτων|επιχείρησης Καλάβρυτα]] και συγκεκριμένα από την ομάδα μάχης του λοχαγού Χανς Κόκερτ της 117ης μεραρχιας κυνηγών.<ref>Δήμος Καλαβρύτων [http://www.kalavrita.gr/1943/history.htm 1943 - «Επιχείρηση Καλάβρυτα»]</ref>. Στις 12 Δεκεμβρίου εκτέλεσαν 12 Μαζαίους στη θέση "Μαγέρου" σαν αντίποινα για τους εκτελεσθέντες Γερμανούς στρατιώτες<ref>[http://www.kalavrita.gr/DynSITE/index.php?contentID=29&cMode=vMode&AID=423 Δήμος Καλαβρύτων]</ref>. Η αποκάλυψη της εκτέλεσης των μελών του γερμανικού λόχου Σόμπερ είχε γίνει την επόμενη μέρα του γεγονότος (8-12-1943) από τον επιζώντα Αλσατό Ροζέ Βάλτερ, με απότέλεσμααποτέλεσμα την έναρξη του ολοκαυτώματος της επαρχίας Καλαβρύτων με την καταστροφή στους Ρογούς.<ref>Χέρμαν Φρανκ Μάγερ μετάφραση: Γιάννης Μυλωνόπουλος Βιβλιοπωλείον της Εστίας, Αθήνα 2003</ref>.
 
Από το 1835 ως το 1912 αποτέλεσε οικισμό του Δήμου Κλειτορίας<ref>[http://books.google.gr/books?id=nQ9CAAAAcAAJ&pg=PA212&source=gbs_selected_pages&cad=2#v=onepage&q&f=false Επετηρίς του Βασιλείου της Ελλάδας δια το έτος 1837]</ref>. Το 1912 αποτέλεσε οικισμό της Κοινότητας Μαζέικων ή Κάτω Κλειτορίας όπως μετονομάστηκε το 1930, έως το 1997 που αποτέλεσε οικισμό του [[Δήμος Λευκασίου|Δήμου Λευκασίου]]<ref>[http://www.eetaa.gr/metaboles/show_metaboles.jsp?ota_code=653&Submit=go ΕΕΤΑΑ Κοινότητα Μαζέικων διοικητικές μεταβολές]</ref> ή Κλειτορίας όπως μετονομάστηκε το 2008 <ref>[http://www.eetaa.gr/metaboles/show_metaboles.jsp?ota_code=6594&Submit=go ΕΕΤΑΑ Δήμος Λευκασίου διοικητικές μεταβολές]</ref>.▼
===Διοικητική Ιστορία===
▲Από το 1835 ως το 1912 αποτέλεσε οικισμό του Δήμου Κλειτορίας<ref>[http://books.google.gr/books?id=nQ9CAAAAcAAJ&pg=PA212&source=gbs_selected_pages&cad=2#v=onepage&q&f=false Επετηρίς του Βασιλείου της Ελλάδας δια το έτος 1837]</ref>. Το 1912 αποτέλεσε οικισμό της Κοινότητας Μαζέικων (ή Κάτω Κλειτορίας όπως μετονομάστηκε το 1930,) έως το 1997 που αποτέλεσε οικισμό του [[Δήμος Λευκασίου|Δήμου Λευκασίου]]<ref>[http://www.eetaa.gr/metaboles/show_metaboles.jsp?ota_code=653&Submit=go ΕΕΤΑΑ Κοινότητα Μαζέικων διοικητικές μεταβολές]</ref> ή Κλειτορίας όπως μετονομάστηκε το 2008 <ref>[http://www.eetaa.gr/metaboles/show_metaboles.jsp?ota_code=6594&Submit=go ΕΕΤΑΑ Δήμος Λευκασίου διοικητικές μεταβολές]</ref>.
 
==Δείτε επίσης ==
Γραμμή 48 ⟶ 50 :
* Δημήτριος Γεωργίου Πανόπουλος, ''Χονδρογιανναίοι. Η τραγωδία των πρώτων επαναστατών του 1821'', Εκδόσεις Ιωάννη Πικραμένου, Πάτρα 2009 ISBN 978-960-92482-2-8
* Γεώργιος Παπανδρέου, ''[http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/9/9/6/metadata-3fc3b1f67b22f31447f34394a8e40327_1271927235.tkl Καλαβρυτινή επετηρίς: ήτοι πραγματεία περί της ιστορικής των Καλαβρύτων επαρχίας]'', Εκδότης Μιχαήλ Ι. Σαλιβέρος, Εν Αθήναις 1906
* Κώστας Ν. Τριανταφύλλου, ''Ιστορικόν Λεξικόν των Πατρών'', Τόμος Α', Τυπογραφείο Πέτρου Χρ. Κούλη, Πάτρα 1995, Τρίτη Έκδοση, λήμμα Μαζαίικα
 
== Γενική Βιβλιογραφία ==
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Ελατόφυτο_Αχαΐας"