Κουένκα (Ισπανία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Όταν η [[Ιβηρική Χερσόνησος]] ήταν μέρος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας υπήρξαν αρκετοί σημαντικοί οικισμοί στην επαρχία, όπως η [[Σεγκόμπριγα]], η [[Ερκάβικα]] η Γκραν Βαλέρια. Ωστόσο, ο τόπος όπου βρίσκεται σήμερα η Κουένκα ήταν ακατοίκητος. Όταν οι Μουσουλμάνοι Άραβες κατέλαβαν την περιοχή το 714, σύντομα συνειδητοποίησε την αξία του αυτή τη στρατηγική τοποθεσία και έχτισαν ένα φρούριο (που ονομάζεται Κούνκα) ανάμεσα στα φαράγγια των ποταμών Χούκαρ και Ουέσκαρ, και έφτιαξαν ένα τείχος μήκους 1χλμ. Η Κουένκα σύντομα έγινε ένα γεωργική και κλωστοϋφαντουργική πόλη, απολαμβάνοντας την αυξανόμενη ευημερία.

Γύρω από το 12ο αιώνα οι Χριστιανοί, που ζούσαν στη βόρεια Ισπανία κατά τη διάρκεια της μουσουλμανικής παρουσίας, άρχισε να ανακαταλαμβάνουν σιγά-σιγά την Ιβηρική χερσόνησο. Η Καστίλλη κατέλαβε δυτικές και κεντρικές περιοχές της Ισπανίας, ενώ η Αραγωνία επεκτάθηκε κατά μήκος της περιοχής της Μεσογείου. Το Μουσουλμανικό Βασίλειο, [[Αλ-Ανταλούς]], άρχισε να σπάει σε μικρές επαρχίες (Reinos de Taifas) υπό χριστιανική πίεση, και η Κουένκα έγινε μέρος του Taifa του [[Τολέδο]]. Το 1076 πολιορκήθηκε από τον Σάντσο Ραμίρεθ της Αραγονίας, αλλά δεν μπόρεσε να κατακτήσει τη πόλη. Το 1080, ο βασιλιάς γιαχιάΓιαχιά αλ-Καντίρ του Τολέδο έχασε τη Ταΐφα του, και ο βεζίρης του υπέγραψε στην Κουένκα μια συνθήκη με τον [[Αλφόνσο ΣΤ΄ της Καστίλλης και Λεόν]] και με την οποία του παραχώρησε μερικά φρούρια σε αντάλλαγμα στρατιωτικής βοήθειας.

Μετά την ήττα του Αλφόνσο στη [[μάχη του Σαγράχας]] (1086), η Κουένκα καταλήφθηκε από τον βασιλιά της Σεβίλλης, Αλ-Μουταμίντ ιμπν Αμπάντ. Ωστόσο, όταν τα εδάφη του δέχθηκαν επίθεση από τους [[Αλμοραβίδες]], έστειλε τη νύφη του Ζαΐντα στον Αλφόνσο, προσφέροντάς του την Κουένκα, σε αντάλλαγμα για τη στρατιωτική βοήθεια. Τα πρώτα χριστιανικά στρατεύματα εισήλθαν στην πόλη το 1093. Ωστόσο, οι Αλμοραβίδες την κατέλαβε το 1108. Ο κυβερνήτη τους στην πόλη ανακήρυξε τον εαυτό του ανεξάρτητο το 1144, ακολουθούμενος από το σύνολο της Μούρθια το επόμενο έτος. Το 1147 ο Μοχάμεντ ιμν Μαρντανίς εξελέγη βασιλιάς της Κουένκα, Μούρθια και Βαλένθια. Έπρεπε να υπερασπιστεί τα εδάφη του από την εισβολή των [[Αλμοχάδες|Αλμοχάντ]] μέχρι το θάνατό του το 1172. Ο 17χρονος [[Αλφόνσο Η΄ της Καστίλλης]] προσπάθησε να καταλάβει την πόλη, αλλά μετά από πέντε μήνες πολιορκίας αναγκάστηκε να υποχωρήσει μετά την άφιξη των στρατευμάτων που αποστάλθηκαν από τον χαλίφη των Αλμοχάδων Αμπού Γιουσούφ Γιακούμπ. Ο Αλφόνσο υπέγραψε εφταετή εκεχειρία, αλλά. όταν το 1176 στρατός από την Κουένκα κατέλαβε κάποια χριστιανική εδάφη στο [[Ουέτε]] και το [[Ουκλές]], ο Αλφόνσο παρενέβη επικεφαλής ενός συνασπισμού που περιλαμβάνει επίσης το [[Φερδινάρδος Β΄ της Λεόν|Φερδινάρδο Β΄ της Λεόν]], το [[Αλφόνσος Β΄ της Αραγωνίας|Αλφόνσο Β΄ της Αραγονίας]] και τις στρατιωτικές διαταγές του Καλατράβα, Σαντιάγο και Μόντεγαούδιο, η Κουένκα πολιορκήθηκε για μήνες, αρχής γενομένης τα θεοφάνια του 1177. Ο διοικητής της πόλης, Αμπού Μπακρ, ζήτησε και πάλι την υποστήριξη του Γιακούμπ γιουσούφΓιουσούφ, αλλά ο τελευταίος ήταν στην Αφρική και δεν απέστειλε καμία βοήθεια. Μετά από μια αποτυχημένη έξοδο της Κουένκα ενάντια στο χριστιανικό στρατόπεδο στις 27 Ιουλίου, η πολιορκημένη πόλη καταλήφθηκε από τα στρατεύματα του Αλφόσνο στις 21 Σεπτεμβρίου 1177, ενώ η μουσουλμανική φρουρά κατέφυγαν στην ακρόπολη. Το τελευταίο επέσε τον Οκτώβριο, θέτοντας τέλος στην αραβική κυριαρχία στην Κουένκα.