Εξπρεσιονισμός (μουσική): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 9:
 
==Εκφραστικοί συμβιβασμοί==
Οι αφηρημένες συλλήψεις του Σταίνμπεργκ εξανθρωπίστηκαν και συμβιβάστηκαν με τη συναισθηματική έκφραση στις συνθέσεις του Άλμπαν Μπεργκ, ο οποίος φέρνει στοιχεία από τον γερμανικό ρομαντισμό και συνεπώς επεξεργάζεται περισσότερο τα συντηρητικά στοιχεία της διδασκαλίας του Σαίνμπεργκ<ref>Machlis J. – Forney Kr. 1996, 377 και 382.</ref>.
 
Στον αντίποδα ο Άντον Βέμπερ αποκόπηκε ακόμη περισσότερο από το τονικό παρελθόν και επεκτείνει τον τρόπο συλλογισμού της σειραϊκής μουσικής, έτσι ώστε να αγκαλιάσει τα [[ηχόχρωμα|ηχοχρώματα]], ακόμη και τους [[ρυθμός|ρυθμούς]]. Ο Βέμπερν επηρέασε σημαντικά τη δωδεκαφθογγική σκέψη μέσω των μαθητών του, καθώς θεωρείται ότι τη μεγαλύτερη επίδρασή του την άσκησε ουσιαστικά μέσω της διδασκαλίας του, αν και περιβαλλόταν από μικρό αριθμό μαθητών<ref>Moldenhauer Hans 1970, «Webern as Teacher», ''Music Educators Journal'', Vol. 57, No. 3 (Nov.), 30-33 και 101-103.</ref>
 
==Συνοπτικά==