Πατριαρχικό Τυπογραφείο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Disambiguated: Άλωση της Κωνσταντινούπολης → Άλωση της Κωνσταντινούπολης (1453) |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 11:
Τον Μάιο του [[1813]] όταν πατριάρχης ανέλαβε ο [[Κύριλλος ΣΤ΄]] και διαπίστωσε ότι το τυπογραφείο είχε πλέον ερημωθεί, σε συνεργασία με την Σύνοδο, τους επιτρόπους και τους Έλληνες προύχοντες της Κωνσταντινούπολης αποφασίστηκε να δοθεί η λειτουργία του εργολαβικά σε ιδιώτες προσκείμενους στο Πατριαρχείο και τιτλούχους της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, όπου τελικά και ανέλαβαν ο Κωνσταντίνος Κορρέσιος και ο Αλέξανδρος Αργυράμος. Τα επιτυχή αποτελέσματα εκ του διορισμού αυτών άρχισαν να διαφαίνονται από το [[1815]]. Πέντε χρόνια όμως αργότερα, το [[1820]], ο Κορρέσιος αποφάσισε να παραιτηθεί λόγω των πολλών οικονομικών προβλημάτων που αντιμετώπιζε το τυπογραφείο, που ίσως αυτό να οφειλόταν στην μεγαλόπνοη έκδοση "''Κιβωτός της Ελληνικής Γλώσσης''" που άρχισε το 1816 και μέχρι το 1820 είχε συμπληρωθεί ο πρώτος τόμος.
Παράλληλα όμως η όξυνση των σχέσεων του Πατριαρχικού κύκλου με τους πρωτεργάτες του Νεοελληνικού διαφωτισμού, που άρχισε να σημειώνεται κατά τα τελευταία προεπαναστατικά χρόνια αποφασίστηκε τελικά να δοθεί νέος ρόλος στο πατριαρχικό τυπογραφείο, δηλαδή ν΄ αποτελέσει περισσότερο εκδοτικό κέντρο του Γένους, παρά αποκλειστικά μόνο εκκλησιαστικό. Έτσι καθορίστηκε οι νέες εκδόσεις να φέρουν τον τίτλο "''Εν τω του Γένους Ελληνικώ Τυπογραφείω''". Η αλλαγή αυτή της ονομασίας και του προσανατολισμού συμπίπτει ιστορικά με την τρίτη πατριαρχία του Γρηγορίου του Ε΄, στη
Τελικά η μεγάλη αναστάτωση που προκάλεσε στην Κωνσταντινούπολη η [[Ελληνική Επανάσταση του 1821]] με επακόλουθο τις [[Σφαγές των Χριστιανών (1821)|σφαγές και τις διώξεις]] του ευρισκομένου εκεί ελληνικού στοιχείου από τους Τούρκους, δεν άργησαν οι τελευταίοι να εισβάλλουν στο τυπογραφείο και να καταστρέψουν το μεγαλύτερο μέρος του εξοπλισμού του.
| |||