Καταστροφή της Κάσου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στις [[27 Μαΐου]] [[1824]] ο στόλος της Αιγύπτου επιτέθηκε στο νησί με 45 πλοία εφοδιασμένα με τέσσερις χιλιάδες στρατό υπό του Χουσεΐν Μπέη. Έκαναν απόβαση σε απόκρημνο μέρος και κυρίευσαν το νησί. Στις 30 Μαΐου (ν. ημερολ.) ακολούθησε καταστροφή του νησιού, σφαγή των νησιωτών, αιχμαλωσία των γυναικών και των παιδιών. Όσοι μπόρεσαν κατέφυγαν στο βουνό, ενώ άλλοι προσκύνησαν. Ο στόλος του εχθρού μετά την καταστροφή του νησιού αναχώρησε για την [[Αλεξάνδρεια]]. Αρχηγός των Κασσιανών ήταν ο βυζαντινής καταγωγής Ηπειρώτης, Χατζηπέτρος Βενέτης, η οικογένεια του οποίου ήταν ισχυρή φάρα του [[Σούλι Θεσπρωτίας|Σουλίου]]. Ο ίδιος είχε καταφέρει να κερδίσει πολλά χρήματα λόγω του εμπορίου που έκανε στην [[Κωνσταντινούπολη]], αλλά και τις φιλικές του σχέσεις με Ρώσους και Γάλλους εφοπλιστές. Διατηρούσε έπαυλη στην Κάσο και έφερε τιμητικά τον τίτλο του "ναύαρχου της Δήλου". Η καταστροφή του νησιού οφείλεται στην απειρία των πολεμιστών, καθώς και στο ότι ο οθωμανικός στόλος υπερτερούσε του αντίστοιχου ελληνικού. Ο Βενέτης, μην αντέχοντας το βάρος της καταστροφής και πικραμένος από την μεγάλη ήττα, αποσύρθηκε σε κάποιο μοναστήρι. Πιθανότατα στη [[Μονή της Αγίας Λαύρας]]|Μονή Αγίας σταΛαύρας [[ΚαλάβρυταΚαλαβρύτων]]..