Μονοξείδιο του άνθρακα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η δηλητηρίαση από μονοξείδιο του άνθρακα είναι ο πιο συνηθισμένος τύπος θανάσιμης αέριας δηλητηρίασης σε πολλές χώρες<ref>Omaye ST (2002). "Metabolic modulation of carbon monoxide toxicity". Toxicology 180 (2): 139–150. doi:10.1016/S0300-483X(02)00387-6. PMID 12324190.</ref>. Το μονοξείδιο του άνθρακα είναιείναι άχρωμο, άοσμο και άγευστο, αλλά πολύ τοξικό. Ενώνεται με την [[αιμογλοβίνη]] παράγοντας [[καρβοξυαιμογλοβίνη]], που καταλαμβάνει το χώρο που φυσιολογικά καταλαμβάνει η αιμογλοβίνη, που μεταφέρει οξυγόνο στους ιστούς, ενώ η ίδια (η καρβοξυαιμογλοβίνη) είναι αναποτελεσματική στον ίδιο ρόλο. Σε σχετικά χαμηλές συγκεντρώσεις, και πιο συγκεκριμένα από τα 667 [[ppm]], αχρηστεύει μέχρι και το 50% της αιμογλοβίνης του ανθρώπινου σώματος, το οποίο μετατρέπει σε καρβοξυαιμογλοβίνη<ref>Tikuisis, P; Kane, DM; McLellan, TM; Buick, F; Fairburn, SM (1992). "Rate of formation of carboxyhemoglobin in exercising humans exposed to carbon monoxide". Journal of Applied Physiology 72 (4): 1311–9. PMID 1592720.</ref>. Ένα επίπεδο της τάξης του 50% καρβοξυαιμογλοβίνης μπορεί να προκαλέσει σπασμούς, κώμα και τελικά το θάνατο. Στις [[ΗΠΑ]], τα επίπεδα [[Διεύθυνση Επαγγελματικής Ασφάλειας και Υγείας ΗΠΑ|OSHA]] για μακροχρόνια έκθεση εργασιακού χώρου σε μονοξείδιο του άνθρακα είναι πάνω από 50 ppm<ref>"OSHA CO guidelines". OSHA. Retrieved May 2009.</ref>. Σε επίπεδο βραχυπρόθεσμης έκθεσης, η απορρόφηση του μονοξειδίου του άνθρακα είναι προσθετική, εφόσον η [[ημιζωή]] του είναι περίπου 5 ώρες, σε ανοικτό χώρο (δείτε το [[Δηλητηρίαση από μονοξείδιο του άνθρακα|κύριο λήμμα]] για λεπτομέρειες).

 

 

Κάποιες περιγραφές δηλητηρίασης από μονοξείδιο του άνθρακα περιλαμβάνουν ρηνικές αιμορραγίες, και μια ανώμαλη χροιά του [[αίμα|αίματος]] στο χρώμα του βίσυνου<ref>Ganong, William F (2005). "37". Review of medical physiology (22 ed.). McGraw-Hill. p. 684. ISBN 0-07-144040-2. Retrieved May 2009.</ref>. Στις περισσότερες κλινικές διαγνώσεις, αυτά τα σημάδια είναι σπάνια παρατηρητέα<ref name="Blumenthal"/>. Μια δυσκολία με τη χρησιμότητα του συμπτώματος του βισυνόχρωμου είναι ότι διορθώνει, ή επικαλύπτει, ότι αλλιώς θα ήταν μια άρρωστη εμφάνιση, εφόσον το κύριο αποτέλεσμα της αφαίρεσης αποξυγονομένης αιμογλοβίνης είναι να κάνει ένα πρόσωπο που έχει ασφυξία να φαίνεται πιο φυσιολογικό, ή ένα νεκρό πρόσωπο να φαίνεται πιο ζωντανό, ομοίως με το φαινόμενο των ερυθρών χρωστικών στο ταριχευτικό υγρό. Το λάθος ή μη φυσιολογικό ερυθρό χρώμα σε έναν ανοξικό και δηλητηριασμένο από μονοξείδιο του άνθρακα ιστό είναι συγγενικό με την εμπορική χρήση του μονοξείδιου του άνθρακα να χρωματίζει στο κρεατί χρώμα.