Οστρακιά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Xaris333 (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 5:
Το [[βακτήριο]] που προκαλεί την οστρακιά είναι αιμολυτικός [[στρεπτόκοκκος]] της ομάδας Α (''Streptococcus pyogenes''), ο οποίος έχει μεγάλη αντοχή. Για τον λόγο αυτό η νόσος μπορεί να μεταδοθεί και σε ένα πρόσωπο που ήλθε σε επαφή ακόμα και με κάποιο αντικείμενο που κρατούσε ο ασθενής κατά τη διάρκεια της αρρώστιας του.
 
Η οστρακιά προσβάλλει κυρίως τα παιδιά ηλικίας 4 ως 10 ετών, παρατηρείται ωστόσο και σε ενηλίκους. Γενικά δεν είναι τόσο συχνή ασθένεια όσο η [[ιλαρά]].
 
Η οστρακιά φαίνεται να εκδηλώνεται βαρύτερα στα αγόρια, αφού κατά τις στατιστικές αυτά παρουσιάζουν μεγαλύτερη θνησιμότητα. Οι επιδημίες της είναι άλλοτε ελαφράς και άλλοτε βαριάς μορφής, ενώ υπάρχουν και μικτές με ελαφρά και βαριά περιστατικά. Και κάποιος όμως που πάσχει από ελαφρά μορφή μπορεί να μεταδώσει σε άλλον μία πολύ βαριά μορφή της ασθένειας επειδή ο δεύτερος ασθενής μπορεί να έχει ιδιαίτερη επιδεκτικότητα στην οστρακιά. Υπάρχουν οικογένειες και φυλές που είναι περισσότερο επιδεκτικές.
Γραμμή 50:
 
Μετά τη λήψη αντιβιοτικών επί 24ωρο ο ασθενής δεν πρέπει να είναι σε θέση να μεταδώσει τη νόσο, εκτός εάν εμφανισθούν στελέχη του βακτηρίου ανθεκτικά στα αντιβιοτικά. Το [[2011]] ένα τέτοιο ανθεκτικό στέλεχος εμφανίσθηκε στο [[Χονγκ Κονγκ]] και προκάλεσε τουλάχιστον δύο θανάτους από οστρακιά στην πόλη<ref name=APo>{{cite news|title=Second HK child dies of mutated scarlet fever|url=http://www.salon.com/wires/health/2011/06/22/D9O0TMJO0_as_hong_kong_scarlet_fever/index.html|accessdate=23η Ιουνίου 2011|newspaper=Associated Press (online)|date=22 Ιουνίου 2011<!-- 08:10 ET-->}}</ref>.
 
==Ιστορικά στοιχεία - ασθενείς προσωπικότητες==
Η οστρακιά προκαλούσε φόβο την εποχή προ των αντιβιοτικών, κυρίως εξαιτίας των επιπλοκών της νεφρίτιδας και της ενδοκαρδίτιδας, οι οποίες ήταν συχνά μοιραίες. Στην 5η σκηνή της Β΄ πράξεως της όπερας του Ροσσίνι ''[[Ο κουρέας της Σεβίλλης]]'' ο Ντον Μπαζίλιο τρομοκρατείται και στέλνεται στο κρεβάτι σε ένα κρίσιμο σημείο της πλοκής του έργου όταν τον πείθουν ότι έχει τάχα κολλήσει την τρομερή "febbre scarlattina" (παρά το γεγονός πως του λένε ότι έχει γίνει κίτρινος και όχι κόκκινος). Το ζεύγος ιατρών Γκλάντις Χ. Ντικ και Τζωρτζ Φρέντερικ Ντικ ανέπτυξαν ένα [[εμβόλιο]] για την οστρακιά το [[1924]], που περιέπεσε αργότερα σε αχρησία με την ανακάλυψη και εφαρμογή της πενικιλίνης τη δεκαετία του 1940.
 
Παρότι η οστρακιά προσβάλλει κυρίως τα παιδιά, ως ενήλικες ασθενείς με οστρακιά αναφέρονται ο Ισπανός συγγραφέας [[Λόπε δε Βέγα]], ο οποίος απεβίωσε από τη νόσο το [[1635]], αλλά και ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας [[Σίλβιο Μπερλουσκόνι]], ο οποίος, όπως αναφέρεται<ref>Εφημερίδα ''[[Εστία (εφημερίδα)|Εστία]]'', 29 Οκτωβρίου 2009, σελ. 4: «Ο Μπερλουσκόνι κόλλησε παιδική ασθένεια»</ref>, μάλλον κόλλησε την οστρακιά από κάποιο εγγόνι του.