Μεθυλοπροπάνιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 284:
<math>\mathrm{C_4H_{10} + 4H_2O \xrightarrow[700-1100^oC]{Ni} 4CO + 9H_2} </math>
</div>
3. Καταλυτική οξείδωση προς [[
<div style='text-align: center;'>
<math>\mathrm{(CH_3)_3CH + \frac{1}{2} O_2 \xrightarrow[\triangle]{Cu} (CH_3)_3COH} </math>
</div>
4. Οξείδωση με [[υπερμαγγανικό κάλιο]] προς [[
<div style='text-align: center;'>
<math>\mathrm{3(CH_3)_3CH + 2KMnO_4 + H_2SO_4 \xrightarrow{} 3(CH_3)_3COH + 2MnO_2 + K_2SO_4 + H_2O}
Γραμμή 302:
* όπου 0<a,b<1, a + b = 0, διαφέρουν ανάλογα με το αλογόνο:
:* Τα [[φθόριο|F]] και [[χλώριο|Cl]] είναι πιο δραστικά και λιγότερο εκλεκτικά. Η αναλογία των προπυλαλογονιδίων τους εξαρτάται κυρίως πό τη στατιστική αναλογία των προς αντικατάσταση ατόμων H. Ειδικά γοα το χλώριο θα έχουμε:
::* [[
::* [[
:: Δηλαδή το μίγμα που προκύπτει είναι περίπου: 64,3%
:* Τα [[βρώμιο|Br]] και [[ιώδιο|I]] είναι πιο εκλεκτικά και λιγότερο δραστικά. Η αναλογία των βουτυλαλογονιδίων μεταβάλλεται προς όφελος του μεθυλοπροπυλοαλογονίδιου-2. Ειδικα για το βρώμιο θα έχουμε:
::* [[1-βρωμομεθυλοπροπάνιο]]: 9·1 = 9
::* [[
:: Δηλαδή το μίγμα που προκύπτει είναι περίπου: 0,6%
: Ανάλυση του μηχανισμού της χλωρίωσης του (CH<sub>3</sub>)<sub>3</sub>CH:
:1. Έναρξη: Παράγονται [[ελεύθερες ρίζες]].
Γραμμή 332:
::* Αν χρησιμοποιηθούν ισομοριακές ποσότητες (CH<sub>3</sub>)<sub>3</sub>CH και Χ<sub>2</sub> θα παραχθεί μίγμα όλων των αλογονοπαραγώγων του (CH<sub>3</sub>)<sub>3</sub>CH.
::* Αν όμως χρησιμοποιηθει περίσσεια (CH<sub>3</sub>)<sub>3</sub>CH, τότε η απόδοση τωμ μονοπαραγώγων αυξάνεται πολύ, λόγω της αύξησης της στατιστική πιθανότητας συνάντισης (CH<sub>3</sub>)<sub>3</sub>CH με X<sup>.</sup> σε σχέση με την πιθανότητα συνάντισης μονοπαραγώγου και X<sup>.</sup>, που μπορεί να οδηγήσει στην παραγωγή των υπόλοιπων X-παραγώγων.
==== Περιφθορίωση ====
Το μεθυλοπροπάνιο αντιδρά με το [[τριφθοριούχο κοβάλτιο]], αντικαθιστώντας όλα τα άτομα υδρογόνου με άτομα φθορίου, παράγοντας έτσι [[επταφθορο(τριφθορομεθυλο)προπάνιο]]<ref>Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, σελ. 185, §7.2β, προσαρμογή για το μεθυλοπροπάνιο.</ref>:
<div style='text-align: center;'>
<math>\mathrm{(CH_3)_3CH + 10CoF_3 \xrightarrow{} (CF_3)_3CF + 10HF + 10CoF_2} </math>
</div>
=== Παρεμβολή καρβενίων ===
Γραμμή 340 ⟶ 347 :
</div>
* Η αντίδραση είναι ελάχιστα εκλεκτική και αυτό σημαίνει ότι κατά προσέγγιση έχουμε
# Παρεμβολή στους εννέα (9) δεσμούς CH<sub>2</sub>-H. Παράγεται [[μεθυλοβουτάνιο]]
Γραμμή 349 ⟶ 356 :
=== Νίτρωση ===
* Αντιδρά με ατμούς [[νιτρικό οξύ|HNO<sub>3</sub>]]
<div style='text-align: center;'>
Γραμμή 368 ⟶ 375 :
Το ισοβουτάνιο μπορεί να υποστεί αντίδραση ισομερειώσεως προς [[βουτάνιο|κ-βουτάνιο]]:
<div style='text-align: center;'>
<math> \mathrm{(CH_3)_3CH \stackrel{AlCl_3}{\
</div>
=== Καταλυτική αφυδρογόνωση ===
Το κύριο προϊόν καταλυτικής αφυδρογόνωσης μεθυλοπροπανίου είναι το [[μεθυλοπροπένιο]]:
<div style='text-align: center;'>
<math>\mathrm{(CH_3)_3CH \xrightarrow[Pd, Pt]{\triangle} (CH_3)_2C=CH_2 + H_2} </math>
</div>
| |||