Κανόνας των 50 κινήσεων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Francois-Pier (συζήτηση | συνεισφορές)
Νέο λήμμα
 
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
O '''Κανόνας των πενήντα κινήσεων''' στο [[σκάκι]] αναφέρει ότι ένας παίκτης μπορεί να διεκδικήσει μια [[Ισοπαλία (σκάκι)|ισοπαλία]], εάν δεν έχει γίνει κάποια σύλληψη πεσσού και δεν έχει μετακινηθεί κάποιο [[Πιόνι (σκάκι)|πιόνι]] κατά τις τελευταίες πενήντα κινήσεις στην παρτίδα (για το σκοπό αυτό μια «κίνηση» είναι ένα ζεύγος κινήσεων των δύο αντιπάλων). Ο σκοπός αυτού του κανόνα είναι να εμποδίσει έναν παίκτη που δεν έχει καμία πιθανότητα να κερδίσει στο να συνεχίζει πεισματικά να παίζει επ' αόριστον,<ref name="HooWhy134">Hooper & Whyld (1992), σελ. 134.</ref> ή να προσπαθήσει να κερδίσει κουράζωνταςκουράζοντας κατ' ουσίαν τον αντίπαλό του.
 
Όλα τα βασικά [[ματ]] μπορούν να επιτευχθούν με λιγότερες από 50 κινήσεις. Ωστόσο, τον 20ό αιώνα, ανακαλύφθηκε ότι σε ορισμένες θέσεις στο [[Φινάλε (σκάκι)|φινάλε]] η νίκη είναι εφικτή, αλλά απαιτεί περισσότερες από 50 κινήσεις (χωρίς σύλληψη ή κάποια κίνηση πιονιού). Ως εκ τούτου, ο κανόνας άλλαξε για να επιτραπούν ορισμένες εξαιρέσεις στις οποίες επετράπησαν 100 κινήσεις για κάποιους ιδιαίτερους συνδυασμούς υλικού. Στη συνέχεια ανακαλύφθηκαν όλο και περισσότερες τέτοιες νικηφόρες θέσεις, και έτσι το 1992 η [[FIDE]] κατάργησε όλες αυτές τις εξαιρέσεις και επανέφερε τον αυστηρό κανόνα των 50 κινήσεων.
Γραμμή 7:
 
{{quote|Η παρτίδα είναι ισόπαλη μετά από ορθό αίτημα του παίκτη που έχει την κίνηση, αν
:(α) καταγράψει στο φύλλο του αγώνα και δηλώσει στον διαιτητή την πρόθεσή του να κάνει μια κίνηση η οποία θα έχει ως αποτέλεσμα, στις 50 κινήσεις που θα ακολουθήσουν από τον κάθε παίκτη, να μην υπάρχει κινησηκίνηση πιονιού ούτε σύλληψη κάποιου πεσσού, ή
:(β) στις τελευταίες 50 διαδοχικές κινήσεις που έχουν γίνει από τον κάθε παίκτη δεν υπάρχει κίνηση πιονιού ούτε σύλληψη κάποιου πεσσού.}}
Ο ισχυρισμός δεν είναι ανάγκη να γίνει με την πρώτη ευκαιρία – μπορεί να γίνει οποιαδήποτε στιγμή, όταν δεν υπήρχουνυπάρχουν συλλήψεις ή κινήσεις πιονιών κατά τις τελευταίες πενήντα κινήσεις.
 
Σύμφωνα με τον κανόνα των πενήντα κινήσεων, η παρτίδα δεν δηλώνεται αυτόματα ως ισόπαλη, η ισοπαλία πρέπει να ζητηθεί από κάποιον παίκτη όταν είναι η σειρά του να κάνει κίνηση. Ως εκ τούτου, μια παρτίδα μπορεί να συνεχιστεί και πέραν του σημείου, όπου η ισοπαλία θα μπορούσε να έχει ζητηθεί σύμφωνα με τον κανόνα. Θεωρητικά, μια παρτίδα μπορεί να συνεχιστεί επ' αόριστον με αυτό τον τρόπο, αλλά στην πράξη, όταν μπορεί να ζητηθεί μια ισοπαλία σύμφωνα με τον κανόνα των πενήντα κινήσεων, κάποιος από τους παίκτες είναι συνήθως στην ευχάριστη θέση να την διεκδικήσει.<ref name="HooWhy134" />