Μελιγαλάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Μελιγαλάς''' είναι [[κωμόπολη]] του [[νομός Μεσσηνίας|νομού Μεσσηνίας]]. Βρίσκεται στην περιοχή της Άνω Μεσσηνίας και αποτελεί το μεγαλύτερο εμπορικό και αγροτικό κέντρο της περιοχής. Χτισμένο στον λόφο του Προφήτη ΗλιάΗλία, στην αριστερή όχθη του Παμίσου, σε εύφορη κοιλάδα. Τα περισσότερα σπίτια του χωριού είναι πέτρινα. Συνδέεται με αμαξιτούς δρόμους με την Καλαμάτα, τη Μεγαλόπολη και τις περιοχές της Β. Μεσσηνίας, καθώς και με το σιδηροδρομικό δίκτυο Πελοποννήσου, διαθέτοντας σταθμό, του άλλοτε σιδηροδρόμου ΣΠΑΠ.

Αποτελεί έδρα του [[Δήμος Μελιγαλά|ομώνυμου δήμου]] όπου το 1928 αριθμούσε 2.279 κατοίκους και στην απογραφή του 2001 αριθμούσε 1.426 κατοίκους. Πλέον ανήκει διοικητικά στο Δήμο Οιχαλίας. Από το 1960 διέθετε πλήρες εξατάξιο γυμνάσιο, ειρηνοδικείο, αστυνομικό τμήμα, ταχυδρομείο, [[υποθηκοφυλακείο]] και δημοτικοδημοτικό σχολείο.<br />

Οι Γερμανοί εγκατέλειψαν τοτον Μελιγαλά στις 4.9.1944 και την Καλαμάτα την επομένη. Ο [[ΕΛΑΣ]] μπήκε στην μεσσηνιακή πρωτεύουσα στις 9 Σεπτεμβρίου, 5 ημέρες μετά την φυγή των Γερμανών, έκανε ολοήμερη μάχη με τον εκεί «λόχο ασφαλείας» και τη χωροφυλακή. Στις 13 Σεπτεμβρίου ήρθε η σειρά του Μελιγαλά, όπου είχαν οχυρωθεί οι εναπομείναντες ταγματασφαλίτες. Όταν η ηγεσία τους απέρριψε το κάλεσμα του ΕΑΜ να καταθέσουν τα όπλα και να τεθούν στη διάθεση της κυβέρνησης εθνικής ενότητας,οι Ταγματασφαλίτες δεν παραδόθηκαν. Οι αντίπαλες δυνάμεις ήταν ισοδύναμες αριθμητικά (1.000-1.200 ένοπλοι εκατέρωθεν), ενώ οι αντάρτες διέθεταν την υποστήριξη χιλιάδων χωρικών του εφεδρικού ΕΛΑΣ, που συνέρρεαν από τα πέριξ με αυτοσχέδιο οπλισμό.

Αρχικά σημειώθηκαν σποραδικές εκτελέσεις και καταστροφές περιουσιών. Ακολούθησε το ξεκαθάρισμα των συλληφθέντων, από μια επιτροπή με επικεφαλής τους δικηγόρους Βασίλη Μπράβο και Γιάννη Καραμούζη. Από σημειώματα που δημοσιεύθηκαν αργότερα στον τοπικό εθνικιστικό τύπο προκύπτει ότι αποφασιστικό ρόλο σ' αυτή τη διαδικασία έπαιξαν οι τοπικές οργανώσεις της Εθνικής Πολιτοφυλακής, στις οποίες είχε ανατεθεί η συγκέντρωση πλαστών στοιχείων για την προηγούμενη δράση κάθε αιχμαλώτου. Όσοι καταδικάζονταν οδηγούνταν δεμένοι δύο δύό και, όπως προκύπτει από την μαρτυρία του μοναδικού επιζώντος, πετιόνταν σε ένα εγκαταλειμμένο ξεροπήγαδο έξω απ' την κωμόπολη (την «Πηγάδα») κι εκτελούνταν .