Αλκιβιάδης Διαμάντης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Ο '''Αλκιβιάδης Διαμάντης''' (1893 ή 1894 [[Σαμαρίνα]]-1948), ήταν βλάχος πράκτορας Ιταλών και Ρουμάνων<ref name="Koutsovl1">Κολτσίδας, 1976, σελ. 115 «...στον πράκτορα των ιταλορουμανικών συμφερόντων Αλκιβιάδη Διαμάντη»[http://books.google.gr/books?id=E7QJAQAAIAAJ&q=%CE%91%CE%BB%CE%BA%CE%B9%CE%B2%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CE%B7%CF%82+%CE%94%CE%B9%CE%B1%CE%BC%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B7%CF%82+%CF%80%CF%81%CE%AC%CE%BA%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B1%CF%82&dq=%CE%91%CE%BB%CE%BA%CE%B9%CE%B2%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CE%B7%CF%82+%CE%94%CE%B9%CE%B1%CE%BC%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B7%CF%82+%CF%80%CF%81%CE%AC%CE%BA%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B1%CF%82&hl=en&sa=X&ei=55JkU6D_Msq30QXogoGoDg&redir_esc=y]</ref><ref>Βαλκάνιος πραματευτής: Οδοιπορία μνήμης σε Ελληνικές κοινότητες και παροικίες, .Χριστόφορος Ζαφείρης, Εκδ. Εξάντας, 1998, σελ. 97</ref> ο οποίος προσπάθησε να δημιουργήσει αυτόνομο βλαχικό κράτος το 1917<ref name="Koutsov2">Κολτσίδας, 1976, σελ. 115 «...Κατά το 1917 θέλησε νά δημιουργήση ανεξάρτητο κρατίδιο στην Πίνδο, αλλά μετά ανεχώρησε για την Αλβανία...»[http://books.google.gr/books?id=E7QJAQAAIAAJ&q=%CE%91%CE%BB%CE%BA%CE%B9%CE%B2%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CE%B7%CF%82+%CE%94%CE%B9%CE%B1%CE%BC%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B7%CF%82+1917&dq=%CE%91%CE%BB%CE%BA%CE%B9%CE%B2%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CE%B7%CF%82+%CE%94%CE%B9%CE%B1%CE%BC%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B7%CF%82+1917&hl=en&sa=X&ei=-bxkU-z_N-2M7Abnq4DQBA&ved=0CC4Q6AEwAA]</ref> με την υποστήριξη της Ιταλίας που εκείνη την εποχή κατείχε την περιφέρεια του Αργυρόκαστρου. Στη βιβλιογραφία, η οντότητα την οποία ήθελε να δημιουργήσει τότε αναφέρεται ως «[[Πριγκηπάτο της Πίνδου]]». Για τη δράση του καταδικάστηκε από δικαστήριο στην Ελλάδα αλλά το 1927 του δόθηκε αμνηστία. Επέστρεψε στη διάρκεια της Κατοχής και το 1941 δημιούργησε οργάνωση βλάχων η οποία υποστήριζε τις ιταλικές και γερμανικές δυνάμεις κατοχής της Ελλάδας και η οποία διαλύθηκε το 1942. Ο ίδιος υπέγραφε ως «Αρχηγός και εκπρόσωπος των Βλάχων της Κάτω Βαλκανικής» και η οργάνωση αυτή αναφέρεται ως [[Λεγεώνα των Βλάχων]] στη νεώτερη βιβλιογραφία. Τον Ιούνιο του 1942 ο Διαμάντης επέστρεψε στη Ρουμανία όπου το 1948 συνελήφθη και πέθανε. Στην Ελλάδα είχε καταδικαστεί σε θάνατο από το Δικαστήριο δοσιλόγων.
 
==Ιστορικό πλαίσιο==