Διόδωρος Σικελιώτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ →Βιβλιοκρισία: Βελτίωση της εικόνας του ΄Ελληνος Ιστορικού Διοδώρου Σικελιώτη |
||
Γραμμή 1:
ες τις πληροφορίες του παρελθόντος .Ο Ίδιος μάλιστα στο πρόλογο του Έργου του αναφέρει ότι προσπάθησε με επιστημονική έρευνα διασταυρώσεις και σύγκριση οι χρονολογίες και τα γεγονότα που μας δίνει ναι είναι αληθινά, δεν γράφει τίποτα αυθαίρετα. Σε αντίθεση με τον Ηρόδοτο που θεωρείται "πατέρας" της Ιστορίας δεν αναστορεί ότι ακούει η βλέπει ,προσπαθεί να αιτιολογήσει και να επαληθεύσει τα πάντα βάση των πηγών που χρησιμοποιεί .Αυτό Το "Σφάλμα" του Ηροδότου να καταγράφει αυτά που του έλεγαν δεν το έκανε ο Διόδωρος Σικελιώτης διότι θα εισέρχονταν σε μεγάλο φαύλο κύκλο φημών ,μυθοπλασίας ,φαντασίας που μόνο ιστορία δεν θύμιζε . Ο Διόδωρος όσο αφορά την θεογονία και την μυθολογία κατηγορούσε τους επικούς ποιητές Ησίοδο και Όμηρο διότι βάση της υπερβολής στην ποίηση οι άνθρωποι έχουν λανθασμένη γνώμη για τους Θεούς και την μυθολογία χάριν αυτής της υπερβολής στη ποίηση.Πάρα πολλοί Ιστορικοί όπως ο Διόδωρος ο Σικελιώτης λένε ότι οι θεοί ήταν ισχυρές προσωπικότητες που ευεργέτησαν την ανθρωπότητα και για τις ευεργεσίες τους αυτές έμειναν αθάνατοι στην ιστορία .Ο Όμηρος κατά τον Διόδωρο έγραψε ένα ποίημα βασισμένος σε αληθινά γεγονότα μεν αλλά ήταν ποιητής και όχι Ιστορικός.Πολλοί μνημονεύουν τον Ηρόδοτο στις Υποθέσεις και θεωρίες που αναπτύσσουν βοηθούμενοι του ομιχλώδους Ιστορικού τοπίου που δημιούργησε αλλά εάν ανατρέξουν στον Διόδωρο Σικελιώτη σίγουρα η θα καταπονιστούν η θα ισχυροποιήσουν τις θεωρίες τους .Το Λάθος πολλών είναι οτι διαβάζουν Ηρόδοτο και οχι Διόδωρο. Είναι γεγονός ότι ο φιλοφοινικισμός του Ηροδότου είναι υπαίτιος και για τις θεωρίες περί ελεύσεως των ελληνικών γραμμάτων από την Φοινίκη, ενώ σε άλλο σημείο ο Ηρόδοτος δεν διστάζει να «πολιτογραφήσει» και τον Θαλή τον Μιλήσιο Φοίνικα!
'''''» (Πλούταρχος, Ηθικά, «Περί της Ηροδότου κακοηθείας», 854E-F)υ Εφόρου, του Θεόπομπου, του Ιερώνυμου του Καρδιανού.δια ελλιπής. Η αξία του έργου βασίζεται στο πλήθος των πληροφοριών που παρέχει, καθώς και στη μεταφορά αυτούσιων τμημάτων από έργα άλλων συγγραφέων που έχουν πια χαθεί, όπως του Εφόρου, του Θεόπομπου, του Ιερώνυμου του Καρδιανού.'''''
υ Εφόρου, του Θεόπομπου, του Ιερώνυμου του Καρδιανού.δια ελλιπής. Η αξία του έργου βασίζεται στο πλήθος των πληροφοριών που παρέχει, καθώς και στη μεταφορά αυτούσιων τμημάτων από έργα άλλων συγγραφέων που έχουν πια χαθεί, όπως του Εφόρου, του Θεόπομπου, του Ιερώνυμου του Καρδιανού
δια ελλιπής. Η αξία του έργου βασίζεται στο πλήθος των πληροφοριών που παρέχει, καθώς και στη μεταφορά αυτούσιων τμημάτων από έργα άλλων συγγραφέων που έχουν πια χαθεί, όπως του Εφόρου, του Θεόπομπου, του Ιερώνυμου του Καρδιανού.
η
τ
σ
τ
σ
σ
ν
[[File:Диодор Титул.jpg|thumb|right|210px|Εξώφυλλο βιβλίου του Διόδωρου του Σικελιώτη «Ιστορική Βιβλιοθήκη» στα ρωσικά, Αγία Πετρούπολη, 1775]]
Ο '''Διόδωρος Σικελιώτης''' ήταν ιστορικός και συγγραφέας. Γεννήθηκε στον [[Αγύριο]] (Agira) της [[Σικελία]]ς γύρω στο 80 π.Χ. και πέθανε γύρω στο 20 π.Χ. Οι περισσότερες πληροφορίες που έχουμε γι' αυτόν προέρχονται από το ίδιο το έργο του [[s:Ιστορική Βιβλιοθήκη|''Ιστορική Βιβλιοθήκη'']], το οποίο έγραψε κατόπιν παραγγελίας των Ρωμαίων, όπως μας πληροφορεί στην εισαγωγή του:
Γραμμή 24 ⟶ 45 :
* [[Τίμαιος]] κ.ά.
==Βιβλιοκρισία==
{{Απόφθεγμα|πλάτος=300px|απόφθεγμα= «<small>Πάσαν μέν κακίαν φευκτέον εστί τοις νουν έχουσιν, μάλιστα δε την πλεονεξίαν·αύτη γάρ δια την εκ του συμφέροντος ελπίδα προκαλουμένη πολλούς πρός αδικίαν μεγίστων κακών αιτία γίνεται τοις ανθρώποις.»|πηγή=Fragmenta, Libri XXI 21.1.4α.}} Το έργο του μπορεί να περιέχει ελλείψεις, οι οποίες δικαιολογούνται εν μέρει από το μέγεθος του χρονικού ορίου που αναστορεί . Ο Διόδωρος Σικελιώτης τα έχει με τους Ιστορικούς που φοβούνται να ασχοληθούν με γεγονότα που έχουν γίνει σε ένα απώτερο παρελθόν διότι είναι δύσκολο να καθοριστούν χρονολογικά αλλά ο ίδιος δεν φοβάται να αναλάβει αυτό το ρίσκο και να μιλήσει για αυτά , διότι θεωρεί όπως οι Έλληνες ιστορικοί, ότι έχουν γίνει.Οι Έλληνες Ιστορικοί και συνεπώς και ο Διόδωρος ήταν οι μόνοι που κατέγραφαν τα πάντα με λεπτομέρεια ακόμη και τους πιο ασήμαντους λαούς και τα πιο ασήμαντα γεγονότα , από αυτούς έχουμε όλες τις πληροφορίες του παρελθόντος . Ο Ίδιος μάλιστα στο πρόλογο του Έργου του αναφέρει ότι προσπάθησε με επιστημονική έρευνα , διασταυρώσεις και σύγκριση οι χρονολογίες και τα γεγονότα που μας δίνει ναι είναι αληθινά, δεν γράφει τίποτα αυθαίρετα. Σε αντίθεση με τον Ηρόδοτο που θεωρείται "πατέρας" της Ιστορίας δεν αναστορεί ότι ακούει η βλέπει ,προσπαθεί να αιτιολογήσει και να επαληθεύσει τα πάντα βάση των πηγών που χρησιμοποιεί .Αυτό Το "Σφάλμα" του Ηροδότου να καταγράφει αυτά που του έλεγαν δεν το έκανε ο Διόδωρος Σικελιώτης διότι θα εισέρχονταν σε μεγάλο φαύλο κύκλο φημών ,μυθοπλασίας ,φαντασίας που μόνο ιστορία δεν θα θύμιζε . Ο Διόδωρος όσο αφορά την θεογονία και την μυθολογία κατηγορούσε τους επικούς ποιητές Ησίοδο και Όμηρο διότι βάση της υπερβολής στην ποίηση οι άνθρωποι έχουν λανθασμένη γνώμη για τους Θεούς και την μυθολογία χάριν αυτής της υπερβολής στη ποίηση.Πάρα πολλοί Ιστορικοί όπως ο Διόδωρος ο Σικελιώτης λένε ότι οι θεοί ήταν ισχυρές προσωπικότητες που ευεργέτησαν την ανθρωπότητα και για τις ευεργεσίες τους αυτές έμειναν αθάνατοι στην ιστορία .Ο Όμηρος κατά τον Διόδωρο έγραψε ένα ποίημα βασισμένος σε αληθινά γεγονότα μεν αλλά ήταν ποιητής και όχι Ιστορικός.Πολλοί μνημονεύουν τον Ηρόδοτο στις Υποθέσεις και θεωρίες που αναπτύσσουν βοηθούμενοι του ομιχλώδους Ιστορικού τοπίου που δημιούργησε αλλά εάν ανατρέξουν στον Διόδωρο Σικελιώτη σίγουρα η θα καταπονιστούν η θα ισχυροποιήσουν τις θεωρίες τους .Το Λάθος πολλών είναι οτι διαβάζουν Ηρόδοτο και οχι Διόδωρο. Είναι γεγονός ότι ο φιλοφοινικισμός του Ηροδότου είναι υπαίτιος και για τις θεωρίες περί ελεύσεως των ελληνικών γραμμάτων από την Φοινίκη, ενώ σε άλλο σημείο ο Ηρόδοτος δεν διστάζει να «πολιτογραφήσει» και τον <strong>Θαλή τον Μιλήσιο</strong> Φοίνικα!
Ο Πλούταρχος έχει γράψει ένα βιβλίο περί κακοήθειας Ηρόδοτου Ο Πλούταρχος διατυπώνει μία βαρύτατη κατηγορία εναντίον του (Πλούταρχος, Περί κακοηθείας Ηροδότου, 31). Ζήτησε λέει χρήματα απ` τους Θηβαίους . Και επειδή δεν του έδωσαν έγραψε ότι στις Θερμοπύλες δείλιασαν και παραδόθηκαν'''''» (Πλούταρχος, Ηθικά, «Περί της Ηροδότου κακοηθείας», 854E-F)'''''.
Χαρακτηριστικό είναι το παρακάτω κείμενο του Πλουτάρχου
'''''Πολλούς, Αλέξανδρε,
έχει εξαπατήσει το ύφος του Ηροδότου (...) Αν, βέβαια, ήθελε κάποιος ν’
αναλύσει τα άλλα ψέματα και τις μυθοπλασίες του, θα χρειαζόταν πολλά βιβλία»
(Πλούταρχος, Ηθικά, «Περί της Ηροδότου κακοηθείας», 854E'''''-F).
Το ερώτημα είναι γιατί ακούστηκαν και γράφτηκαν αυτές οι κατηγορίες για τον Ηρόδοτο και Όχι για τον Διόδωρο;
==Παραπομπές==
| |||