Μείζων καταθλιπτική διαταραχή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ιων (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 25:
[[Αρχείο:SuicideRates.PNG|thumb|left|280px|Παγκόσμιος χάρτης με τα ποσοστά [[αυτοκτονία]]ς ανά 100,000.]]
 
Συνήθως οι περισσότεροι άνθρωποι είναι πιθανόν να βιώσουν το πρώτο καταθλιπτικό επεισόδιο ανάμεσα στις ηλικίες των 30 και 40.<ref name=Eaton97>{{cite journal |author=Eaton WW, Anthony JC, Gallo J, Cai G, Tien A, Romanoski A, Lyketsos C, Chen LS |year=1997|title=Natural history of Diagnostic Interview Schedule/DSM-IV major depression. The Baltimore Epidemiologic Catchment Area follow-up |journal=Archives of General Psychiatry |volume=54 |pages=993–99 |pmid=9366655}}</ref> ΗΟι πιθανότητες αυξάνονται τον πρώτο χρόνο μετά από την γέννηση ενός παιδιού ([[επιλόχεια κατάθλιψη]]) και μετά από καρδιοαγγειακές ή νευρολογικές ασθένειες όπως ένα [[εγκεφαλικό επεισόδιο]],<ref name=Rickards05>{{cite journal |author=Rickards H |year=2005|title=Depression in neurological disorders: Parkinson's disease, multiple sclerosis, and stroke |journal=Journal of Neurology Neurosurgery and Psychiatry |volume=76 |pages=i48–i52 |pmid=15718222 |url=http://jnnp.bmj.com/cgi/content/full/76/suppl_1/i48 |doi=10.1136/jnnp.2004.060426}}</ref> [[νόσος του Πάρκινσον|νόσο του Πάρκινσον]],<ref name=Rickards05/> και [[πολλαπλή σκλήρυνση]].<ref name=Rickards05/> Καταθλιπτικά επεισόδια που ακολουθούν μια καρδιακή νόσο όπως το [[έμφραγμα του μυοκαρδίου]] μπορεί να επιφέρουν περαιτέρω καρδιακές επιπλοκές, συμπεριλαμβανομένου και του θανάτου.<ref>{{cite journal |author=Huffman JC, Smith FA, Blais MA, Taylor AM, Januzzi JL, Fricchione GL |year=2008|title=Pre-existing major depression predicts in-hospital cardiac complications after acute myocardial infarction |journal=Psychosomatics |volume=49 |issue=4 |pages=309–16 |pmid=18621936}}</ref> Υπάρχει μια δεύτερη εποχή αύξησης των πιθανοτήτων να παρουσιάσει κάποιος καταθλιπτικό επεισόδιο ανάμεσα στις ηλικίες των 50 και 60;<ref name=Eaton97/> οι ηλικιωμένοι είναι περισσότερο πιθανόν να βιώσουν νοητικά συμπτώματα, όπως προβλήματα μνήμης και επιβράδυνση των κινήσεων. Ο όρος [[ψευδοάνοια]] χρησιμοποιείται για αυτό το σύνδρομο, λόγω της κλινικής ομοιότητας τους με την [[άνοια]].<ref>{{cite journal |author=Kiloh LG |year= 1961|title=Pseudodementia |journal=Acta Psychiatrica Scandinavica |volume=37|pages=336–51|pmid=14455934}}</ref>
 
Η διάγνωση στα παιδιά ή τους εφήβους μπορεί να καθυστερήσει ή να μην δοθεί καθώς τα συμπτώματα αποκλείονται ως φυσιολογική παιδική συμπεριφορά. Η διάθεσή τους μπορεί να περιλαμβάνει κυρίως ευερεθιστότητα αντί για [[κατάθλιψη]].<ref name=APA349/> Τα παιδιά μπορεί να βιώσουν διαφορετικά συμπτώματα ανάλογα με την ηλικία και την περίσταση,<ref name=APA349 /> τα περισσότερα θα παρουσιάσουν έλλειψη ενδιαφέροντος για το σχολείο και θα παρατηρηθεί μείωση στην σχολική τους επίδοση<ref name=APA349 /> Αυτά που είναι μεγαλύτερα από 12 χρονών μπορεί επίσης να ξεκινήσουν την χρήση [[ναρκωτικά|ναρκωτικών]] ή την χρήση [[αλκοόλ]], ή μπορεί να παρουσιάσουν διασπαστική συμπεριφορά. Οι σκέψεις ή οι απόπειρες [[αυτοκτονία]]ς είναι σπάνιες στα παιδιά με μείζονα κατάθλιψη κάτω των 12 χρονών.